Dag 8: Bogen en een 4x4 tocht

9 september: Moab

Het was heerlijk wakker worden in onze tent vanmorgen. We hadden aan de voorkant van de tent enkel het vliegennet dicht gemaakt waardoor we, toen de wekker om half 7 afliep, meteen konden genieten van het eerste licht dat aan de horizon tevoorschijn kwam. 

Omdat we vannacht nog eens in onze tent mogen slapen moesten we vandaag niet met koffers sleuren en konden we al snel vertrekken. Eerst nog naar het centrum van Moab, langs de winkel, voor een picknick voor vanmiddag en dan naar Arches National Park. De supermarkten zijn hier zo groot en staan vol met onbekende producten dus een stop bij de winkel neemt toch meer tijd in dan verwacht.

Omdat Arches steeds populairder wordt heb je sinds dit jaar een reservering nodig om het park binnen te komen. Wij moesten tussen 8 en 9 aankomen. Om half 9 staan we aan de ingang en ondanks het reserveringssysteem staat er nog een auto of 20 voor ons.

We willen 2 wandelingen in het park maken. We besluiten om nu het nog niet te warm is eerst de langste te maken helemaal achteraan het park. Hier loopt een wandeling door Devils garden langs verschillende bogen (arches) waar dit park om bekend staat. 

De eerste boog die we tegenkomen is de Landscape Arch. Nadat hier in de jaren ´90 een stuk vanaf gevallen is mag je hier niet meer onderdoor lopen. Hierna komen we een afslag tegen naar nog 2 bogen maar we besluiten om deze omweg niet te maken en door te wandelen naar de Double O Arch. De wandeling is niet zo simpel en we moeten soms echt over de rotsen klauteren. 

Onderweg, na een stevige klim, nemen we in de schaduw van een rots een korte pauze om de donuts die we ´s ochtends hadden gekocht (we zijn immers in Amerika) op te eten. Als we terug vertrekken zien we dat de Double O arch net achter deze rots ligt dus net te vroeg gepauzeerd. 

De double o arch zijn 2 bogen net boven elkaar. Toch bijzonder wat de natuur kan maken. De meeste toeristen keren hier om en nemen dezelfde weg terug maar er is ook een primitieve weg waardoor je een lus kunt maken. Omdat 2x dezelfde weg niks voor Pieter is moeten wij dus verder. Deze weg is nog zwaarder dan het deel wat we al gedaan hebben en soms moeten we echt met handen en voeten omhoog of omlaag. We maken nog een kleine omweg naar de Privat Arch, een boog die verstopt zit achter een andere rots. Na 4 uur wandelen en klauteren zijn we terug aan de auto.

Na een picknick beginnen we aan de tweede wandeling. Nu gaan we naar de Delicate Arch, dit is het symbool van Utah en wordt oa op de nummerplaten gebruikt. De weg naar de Arch is stijl omhoog in de volle zon (37°C). Pas 100m voordat we er zijn hebben we de eerste schaduw. Omdat ik compleet uitgeput ben en het niet zeker is of er schaduw gaat zijn bij de arch nemen we hier een langere pauze. Na 5 a 10 minuten ben ik genoeg bekomen om verder te gaan. Wat is deze Arch mooi! Even ben ik bijna vergeten hoe moe ik ben. We zetten ons nog even neer om nog van het uitzicht te genieten en nemen nog wat foto´s en keren dan terug naar onder. Dit gaat beduidend beter dan de heenweg. Uiteindelijk zijn we op 1u en 59 min terug bij de auto terwijl er stond dat de wandeling 2 uur zou duren. Het is dus toch niet zo slecht gesteld met mijn conditie.

Hierna is het tijd om Arches te verlaten. De excursie waar Pieter het meest naar uitkijkt staat immers op de planning: een 4x4 sunset tour. Als we aankomen staan de ATVs al klaar. Na een korte inleiding kunnen we vertrekken. Eerst een stukje over de weg maar dan komen we aan bij Hells Revenge, het parcour dat we vandaag gaan afleggen (de naam is enkel gekozen omdat de bedenker zo hoopte om extra toeristen aan te trekken).

Het is een hobbelig parcour en onze gids kiest liever de moeilijke dan de makkelijke weg maar hij loodst ons er veilig doorheen. Pieter heeft er plezier in en ik besluit om niet zelf achter het stuur te gaan zitten. Laat hem alle hindernissen maar nemen. Ik probeer zoveel mogelijk te filmen maar heb soms echt schrik dat mijn gsm uit mijn hand gaat vallen. Tegen 8 uur als de zon onder is zit ons tochtje erop. 

Voor we terug naar de camping gaan eten we nog een hapje bij de Moab Brewery. Hier maken ze ook zelf bier. Pieter probeert er eentje maar in België is het bier toch beter.

Terug in de tent zijn we blij als we het stof van vandaag van ons af kunnen douchen en moe van weer een drukke dag kruipen we ons bed in.