Dag 11: De Queen, Wallstreet en natte voeten

12 september: Bryce naar Zion

Volgens de planning zouden we vanmorgen beginnen met een zonsopgang in het park maar omdat het gisteren al zo bewolkt was besloten we wat langer te slapen (wat we ook wel konden gebruiken). Iets frisser dan gisteren begonnen we aan onze dag. Terug naar Bryce National Park. Dit keer om een wandeling tussen de hoodoos te maken. We hebben de bekendste wandeling van het park gedaan. Een combinatie van de Queens Garden Trail en de Navajo Trail.

Onderweg komen we een rots tegen die lijkt op Queen Victoria en lopen we door rotsen die zo hoog zijn dat het vergeleken wordt met Wallstreet. Met slechts 11° als we vertrekken hebben we onze truien nodig maar het is wel aangenaam wandelen.

Gisteravond heeft Pieter gezien dat er net buiten het park nog een waterval ligt. We besluiten hier nog snel te stoppen voor we verder rijden naar Zion. Bij de wandeling naar de waterval ligt ook nog een grot, de Mossy Cave. Waarschijnlijk zo genoemd owv het mos dat hierin groeit.

Na een uurtje rijden bereiken we de oostelijke ingang van Zion National Park. Van hieruit is het nog een half uur rijden tot aan het visitor center en de scenic drive. In dit half uur maken we kennis met de pracht van Zion. Waar we gisteren niet zo onder de indruk waren van Bryce zijn we dat vandaag eens te meer. Op voorhand was Zion het park waar ik het meest naar uitkeek en de eerste indruk maakt dit gevoel helemaal waar.

We parkeren onze auto bij het visitor center want de scenic drive mag je enkel met de gratis shuttle bus betreden. We willen deze namiddag gaan wandelen in de Narrows. Hier kun je wandelen door de Virgin River (jawel de rivier van de Netflixserie). Je kunt dit op eigen schoenen doen maar omdat wij morgen droge wandelschoenen nodig hebben gaan wij proberen om speciale waterschoenen te huren. Maar omdat er vandaag regen voorspeld is worden er deze namiddag geen schoenen meer verhuurd. Als het regent is er immers kans op flash floods en dan zijn de Narrow levensgevaarlijk.

Omdat er nog een helderblauwe hemel is met slecht een paar witte wolken gaan we toch naar de Narrows. De ranger die bij de ingang van het pad naar de Narrows zit laat iedereen nog gewoon door dus zo groot zal het gevaar wel niet zijn. 

We besluiten net als vele andere toeristen ons leven te riskeren en gaan de Narrows in met onze eigen wandelschoenen. Bij het begin van de wandeling nog even een stok meenemen voor extra ondersteuning. Bij de eerste stap valt ons op dat onze schoenen goed waterdicht zijn maar bij de tweede stap komt het water langs boven onze schoenen in. Het is even koud maar het is net zoals in een zwembad springen na een paar stappen merk je hier niks meer van.

Na elke bocht wordt de wandeling mooier maar na een uurtje wandelen, zowel naar onze voeten kijkend waar we moeten stappen als naar de hemel, is het voor mij genoeg geweest. We hebben ons leven genoeg geriskeerd voor een dag en we moeten dezelfde weg ook nog terug wandelen. Met een hemel die nog blauwer is als toen we vertrokken komen we terug aan het begin van de wandeling.

Terug aan het visitor center stoppen we nog snel bij de rangers. Vannacht en morgen is er immers wel met zekerheid regen voorspeld en we willen toch even weten of het dan veilig is om morgenvroeg Angels Landing te doen. We komen bij een ranger die er duidelijk geen zin meer in heeft. Hij zegt ons dat Angels Landing nooit veilig is en dat het meestal pas in de namiddag begint te regenen. Nou hier hebben we dus niks aan. We zullen morgenvroeg wel zien. Nu eerst nog proberen onze wandelschoenen droog te krijgen.