Vanuit de hitte naar de warmte

Vrijdag 9 sep 22

Na een nacht in de airco, een must bij temperaturen van 32 graden, vanmorgen vertrokken voor een rit naar Zion NP. We zijn verder gereden door de Valley of Fire richting Lake Mead. De keuze gemaakt om via Overton weer naar de Interstate 15 te rijden. Hier kunnen we snelheid maken want we willen tegen twaalven op onze volgende bestemming Watchman Campground zijn. Deze hebben we ruim van te voren gereserveerd. Een must voor als je in de natuur en dichtbij het Visitor Centre wilt staan. Zion kent een prachtig shuttle systeem. De bussen vertrekken vanaf het Visitor Centre met grote regelmaat. Je stapt op en kiest één van de vele mogelijkheden om uit te stappen. Aan Hikingtrails geen gebrek in Zion.

Allereerst wordt je haast bevangen door de overweldigende natuur. Werkelijk schitterend. Vooral de verschillende kleuren van het gesteente zijn indrukwekkend en prachtig om te zien. De chauffeur van onze shuttle, zou zo maar eens een vrijwilliger kunnen zijn, deed zijn uiterste best om tijdens de rit naar de Temple of Sinawava zoveel mogelijk van de omgeving te vertellen. Daardoor raak je snel aangehaakt op het moois wat je te wachten staat en de keuzes die je daarbij kunt maken. We hebben de Riverside walk gemaakt. Een pad langs de Virgin River die door de steeds smaller wordende canyon stroomt. Uiteindelijk ben je genoodzaakt om de rivier in te gaan als je nog verder de canyon in wilt lopen. Onderweg kwamen ons al veel mensen tegen die allemaal een lange stok bij zich hadden. Nu werd duidelijk waarom. Eenmaal in de rivier tasten ze de bodem af voor een stevige grip tijdens het lopen. Je kunt nog behoorlijk ver door de rivier waden terwijl de canyon smaller en smaller wordt. Een prachtige beloning is je deel.

Terug op de campground hebben we nog een korte wandeling langs de rivier gemaakt en daarna heerlijk in de camper gegeten. Marja had er echt werk van gemaakt. Een slaschotel met overheerlijke dressing, hamburger, scrambled eggs en een toetje na doen je het water uit de mond lopen. Nog even heerlijk zitten napraten, samen indrukken verwerken en tegen 22.30 uur het lampje laten uitgaan in de gedachte wat ons morgen weer gaat brengen.