Rocky Mountain National Park
Door Gerald en Marja go West - 22-09-2022 04:14Dinsdag 20 sep 22
Uit de camper stappen met een strak blauwe lucht is in de schitterende omgeving van de Rockies een geschenk. En dat geschenk krijgen wij vanmorgen. Het ziet er werkelijk prachtig uit en we nemen de tijd om hier eens lekker van te genieten. Copieus ontbijten, want zoals Anouk altijd zegt "ontbijten als een keizer, lunchen als een prins en dineren als een bedelaar". Daar zijn we mee begonnen. Heerlijk in het zonnetje met een uitzicht van jewelste en allerlei lekkere dingen op tafel. Omdat we Rocky Mountain NP inmogen met een timed entry hebben we alle tijd voor de invulling van een rustige morgen op de campground. Onze entree (timed entry) is tussen 12.00 en 14.00 uur.
Tegen 11.00 uur zijn we naar Estes Park gereden om te tanken en
even wat te winkelen. Als je souvenirs wilt scoren dan moet je een
goed gevulde portemonnee bij je hebben. Vooral in de buurt van
de nationale parken zijn de kleinste hebbedingetjes schreeuwend
duur. Ze kunnen er wat van in Amerika. Een simpel sleutelhangertje
van bijvoorbeeld dit park vindt je niet beneden de $ 10,- om
over een knuffel van een Elk maar helemaal niet te spreken.
Die zijn er niet beneden de $ 35,-.
We zijn tegen 11.45 uur richting de park ingang gereden waar we
konden aansluiten in een rij met auto's en campers die allemaal in
hetzelfde tijdslot dan wij naar binnen mochten. Om 12.00 uur was
het dan zover, we waren de parkgate gepasseerd. Direct vanaf de
ingang kom je in de wondere wereld van Rocky Mountain NP. Elk
(reewild) all over the place. Een fascinerend gezicht als je binnen
rijdt in hun leefgebied. Wij passen ons aan en niet andersom. Ze
steken de weg over wanneer ze willen en de bezoeker stopt en laat
hen passeren. Al snel gaat het omhoog. Nu moet ik erbij zeggen dat
je compleet anders klimt dan bijvoorbeeld in Oostenrijk,
Zwitserland en Noord Italië. Daar veelal haarspeldbochten aan de
lopende band wanneer je naar pashoogte gaat. Dat is hier echt
anders. Je klimt, en niet zo'n beetje ook maar je merkt het veel
minder. We rijden de trail ridge road, de hoofdverbindingsweg door
Rocky Mountain NP. Een weg die kwa natuurschoon zijn gelijke niet
kent en kwa hoogte met trots aan de kop gaat in Noord Amerika. Je
bent geneigd overal waar dat maar even kan te stoppen, zo mooi is
de wereld om je heen. Een paar hele bijzondere overlooks die je
niet mag missen zijn in willekeurige volgorde Forest Canyon
Overlook (biedt een fascinerend uitzicht in de Forest Canyon, een
van de meest ongerepte dalen van het park), Fairview Curve
(adembenemend mooi met blik in de Kawuneeche valley) en Many Parks
Curve (zo bijzonder omdat deze direct ligt achter de eerste echte
haarspeldbocht). We hebben ook een tijdje stilgestaan bij de Lava
Cliffs niet ver van het hoogste punt waar we met de camper naartoe
zijn gereden. Dan praten we over een hoogte van 3.713 m. Om het
toch nog iets gekker te maken hebben we de camper laten staan en
zijn rustig omhoog gewandeld naar een magnifiek uitkijkpunt op een
hoogte van 12.000 ft waar je de toendra wereld om je heen in al
zijn glorie kunt bewonderen. Met het oog op de ijle lucht doe je
het vanzelf rustig aan trouwens. Dat het weer in de bergen kan
omslaan hebben we ook meegemaakt. De strak blauwe lucht van
vanmorgen is nu ingeruild door imposante wolken partijen met de
vriendelijk schijnende zon er tussendoor.
Op het hoogste punt hebben we de camper gedraaid om door te rijden voor een paar wandelingen in de omgeving van Bear Lake. Een must see overigens. De parkeerplaats daar is niet geschikt voor campers van onze omvang dus de park rangers gaven aan dat we deze moesten laten staan op de grote Park en Ride parkeerplaats waar we dan op een van de shuttle bussen zouden kunnen stappen. Zo gezegd, zo gedaan en absoluut geen spijt van gehad. De rondwandeling om Bear Lake was heel mooi en niet moeilijk. Doorgelopen naar Nimpf Lake en dat was een ander verhaal. Pittige stijgingen op een relatief kort stuk. Veel puffende en zwoegende mensen om ons heen. Maar ook hier was het einddoel zeker de moeite waard. Met een van de latere shuttles zijn we teruggereden naar de parkeerplaats en daar weer in de camper gestapt. Op weg naar de campground onderweg weer het een en ander aan reewild gezien.
Moe maar voldaan en met veel indrukken is er niet veel voor nodig om je dan later op de avond in een diepe slaap te brengen. Dromend over de dag van morgen die ons nu over de gehele Trail Ridge Road richting onze volgende bestemming zal brengen.
Reacties
Rene en Ilonka 22-09-2022 09:04 {{button-66535}}
Ik heb Gerald inderdaad ook wel eens in haarspeldbochten gezien op zijn wielrenner dat ik dacht, die heeft het niet makkelijk. (En ik trouwens ook niet🥵)
Maar bij jou lijkt het wel hoe ouder je wordt hoe vitaler je met dit soort zaken omgaat.
Zware inspanning, genieten van natuur en omgeving en ook nog eens met de grote camper de berg op en af rijden, super.