Clarksdale, Mississippi

Het toeristenbureau van Clarksdale staat bekend om haar klantvriendelijkheid. Omdat Clarksdale een kleine plaats is, zorgt het toeristenbureau voor meer dan alleen toeristische informatie. Toeristen zijn meer dan welkom en kunnen ook terecht als ze bijvoorbeeld hulp nodig hebben bij autopech. Ook kan het toeristenbureau de juiste medische zorg inschakelen, mocht je die nodig hebben. En camper reizigers moeten vooral even binnenstappen, want ze zijn je graag van dienst met een gratis 'boondocking'. Ze stellen, indien mogelijk, hun parkeerplaats beschikbaar als overnachtingsplekje.

De 'King of Chicago Blues' Muddy Waters leefde bijna zijn hele leven in een huis dat onderdeel uitmaakte van de Stovall Plantation, iets buiten Clarksdale. De Stovalls behoorden tot de succesvolste katoenproducenten van de Missisippi Delta. Dankzij sponsoring van de Library of Congress en Fisk University werd er in augustus 1941 een opname gemaakt van Muddy Waters en andere lokale muzikanten. Twee opnames van Muddy Waters (Burr Clover Farm Blues en Burr Clover Blues) gaan over plantagehouder kolonel William Howard Stovall. Stovall was een pionier op het gebied van landbouwtechnologie en verzorgde in zijn huis entertainment voor zijn personeel. Zijn huis was een ware juke joint. Waters zou Burr Clover Blues op verzoek van Stovall hebben geschreven. Het Muddy Waters House werd later nog bewoond door blues bassist David 'Pecan' Porter. Je kunt de voormalige Stovall Plantation bezoeken, maar als je het Muddy Waters House wil zien, moet je naar The Delta Blues Museum - waar het naartoe is verhuisd.

In een historisch pand, een voormalig opslagdepot, vind je het Delta Blues museum. Liefhebbers van the Blues vinden hier een grote verzameling voorwerpen zoals foto's, instrumenten, kunstvoorwerpen, films, festivalposters en kleding van bluesartiesten als Muddy Waters. Ook het huis van Muddy Waters, dat oorspronkelijk op grondgebied van de Stovall Plantation stond, is hierheen verhuisd.

Recht tegenover the Delta Blues Museum vind je de Ground Zero Blues Club. De bluesclub werd mede opgericht door Morgan Freeman. Hier moet je zeker even een biertje drinken. Proef van de relaxte sfeer onder het genot van wat snacks terwijl de live muziek op de achtergrond klinkt. O, en vergeet niet een krabbel achter te laten. De locatie wordt regelmatig verhuurd, dus check van tevoren of het geopend is! http://www.groundzerobluesclub.com/

In Clarksdale ligt de kruising van twee belangrijke bluesroutes: Highway 61 en Highway 49. Het verhaal gaat dat bluesgitarist Robert Johnson hier zo slecht speelde dat zijn mede-bluesmuzikanten hem smeekten weg te gaan. Hij vertrok, maar toen hij terugkwam, speelde hij de sterren van de hemel. Iedereen was stomverbaasd en er werd gefluisterd dat hij op deze Devils Crossroads zijn ziel aan de duivel had verkocht om een begenadigd muzikant te kunnen worden. Uiteindelijk werd hij één van de invloedrijkste bluesgitaristen. Robert Johnson overleed op 27-jarige leeftijd na het drinken van vergiftigde whisky. Hij ligt begraven in Greenwood, ruim een uur rijden ten zuiden van Clarksdale. In 2003 werd Robert Johnson postuum uitgeroepen tot een van de beste gitaristen allertijden door het tijdschrift Rolling Stone.

Nostalgie ten top! De oude gebouwen op de voormalige katoenplantage werden in ere hersteld en er werden kamers gerealiseerd in de oude graansilo. Boek een unieke overnachting in voormalige arbeidershuisjes, zoals je die vaker tegenkomt op de plantages in de Deep South. The Shack Up Inn bevindt zich op de historische katoen- en graanplantage de Hopson Plantation. Er is een leuke Gin Bar bij de lobby en eén van de bijgebouwen doet nu dienst als blues muziekzaal waar live optredens plaatsvinden van bluesartiesten.

Toegegeven: op het eerste gezicht oogt het niet heel fraai, dit hotel met een speciaal verhaal. Ooit was dit het G.T. Thomas Hospital, een ziekenhuis voor Afrikaans-Amerikanen, totdat het in 1944 werd omgebouwd tot hotel voor muzikanten. Bluesdiva Bessie Smith stierf hier in 1937 aan haar verwondingen als gevolg van een auto ongeluk, Ike Turner schreef er zijn song 'Rocket 88' en Robert Nighthawk liet z'n koffer achter in z'n kamer vlak voordat hij stierf. Wil je hier overnachten, reserveer dan op tijd! Het Riverside hotel wordt gerenoveerd. Men verwacht in 2025 weer open te gaan.

Ook schrijver Tom 'Tennessee' Williams (Cat on a Hot Tin Roof, A Streetcar Named Desire) bracht een groot deel van z'n jeugd door in Clarksdale. Ieder jaar (eind sep/begin okt) vindt hier het Tennessee Williams Festival plaats. Er worden films gedraaid, lezingen gehouden en er vinden toneeluitvoeringen plaats op de veranda's. Ieder jaar wordt er bovendien een acteerwedstrijd gehouden waarbij scholen een bedrag kunnen winnen ten behoeve van hun drama-lessen.

Als je vanuit Clarksdale in zuidelijke richting naar Vicksburg/Jackson rijdt, is het BB King Museum een aanrader. Dit museum ligt in Indianola en neemt je mee terug naar de tijd dat op de katoenvelden, straathoeken en juke joints van de Mississippi Delta een nieuwe muziekstijl geboren werd: de blues. Begin je muzikale reis in het theater, leer over King's jonge leven op de boerderij en hoe hij zich ontwikkelde tot een ware Beale street Boy in Memphis. Er is ook een galerij over King als artiest. Je leert onder andere over de Burgerrechtenbeweging die een belangrijke rol speelde in deze muziekstijl. BB King Museum ligt aan 400 Second Street in Indianola, Mississippi.

Drie kwartier rijden ten zuiden van Clarksdale ligt Cleveland. Volgens de legenden werd hier de blues geboren op de Dockery Farms. Dit is een van de belangrijkste plantages van de Delta, opgericht door William Alfred Dockery. Tijdens de piekperiode was Dockery Farms een zelfvoorzienend dorp met een basisschool, kerken, postkantoor, smidse, winkels en begraafplaats. Er woonden honderden families, meestal voor langere tijd en van Afrikaans-Amerikaanse afkomst. Een van de bewoners van Dockery Farms was Charley Patton, die uitgroeide tot een belangrijke Delta Bluesmuzikant voor blanken en Afro-Amerikanen. Veel van zijn liedjes gingen voer het dagelijks leven op de Delta. Patton inspireerde artiesten als Howlin' Wolf, Willie Brown, Tommy Johnson en Roebuck Staples.