Devil’s Garden in Arches

Vanuit Bicknell, vlakbij Capitol Reef rijden we naar Arches National Park. De dag begint wat bewolkt, buiten is het zelfs fris. Voor het eerst sinds twee weken maar weer even een trui aangedaan. Op weg naar Arches klaart het al wat op, nog wel wat wolken maar ook een mooie blauwe lucht met ruimte voor de zon. Bij aankomst bij Arches staan er best wat auto’s en RV’s in de rij voor de ingang. De toegangspas laten zien, wat folders en een kaart krijgen en we kunnen doorrijden. We zijn eerst op de parkeerplaats bij het Visitor Centre gaan staan. Even de kaart bestudeerd en nog even lunchen voordat we verder op pad gaan.

Voor de wandeling die wij willen doen, Devil’s Garden, moeten we helemaal naar boven rijden. Wat scherpe bochten op de route en ondertussen rijden we al langs een aantal arches. In totaal zijn er 2000  arches te vinden in het park. Ook de Balanced Rock is een aparte verschijning. Eenmaal boven op de parkeerplaats de wandelschoenen aan, spullen verzamelen en beginnen aan de wandeling.

Aangezien het vandaag wat bewolkt is, is het ook minder warm. Voor de wandeling die wij willen maken komt dit eigenlijk heel goed uit. Af en toe waait er zelfs een heerlijke frisse wind. De wandeling begint op een aangelegd pad, wat zijwegen naar Pine Tree Arch en Tunnel Arch en uiteindelijk kom je bij landschape arch. Bij die laatste, de grootste boog met een overspanning van 93 meter, is in 1991 180 ton aan rots naar beneden komen zetten. Dit was allemaal los komen te zitten door weersinvloeden en door de tien dagen zware regenval dat seizoen is het bezweken door het gewicht van het water dat tussen alle gleuven was gelopen. Het schijnt dat het loskomen van de stukken rotsen geklonken heeft als zware donder. Vanaf dit punt zijn we richting Double O arch gelopen. We volgden gewoon de pijlen, maar we hadden zo onze twijfels bij de route. Onderweg kwamen we nog wat twijfelende wandelaars tegen waarvan het merendeel omkeerde. Radjindher ging op avontuur en klom op wat rotsen om te kijken wat hij verder zag. Uiteindelijk volgde ook Cindy over de rotsen. Het leek redelijk onwaarschijnlijk maar de weg die wij kozen was de juiste. We kwamen zelfs weer borden tegen met ‘trail’. Langs de route lag, om de zoveel meter, een stapel met stenen. Deze stenen gaven aan hoe het pad liep, ik denk dat we onderweg maar vier keer een bord met ‘trail’ hebben gezien. De wegwijzering was dus niet echt top, haha. Over de rotsen en zandpaden zijn we via Double O arch naar de Dark angel gelopen. Ook hier weer de gestapelde stenen gevolgd, maar een echt pad was niet te herkennen. Vanaf Dark Angel terug naar Double O Arch waar we de ‘primitve trail’ verder volgde. Nou, primitief was die zeker. Cindy heeft meerdere malen, tot ergernis van Radjindher, gezegd “volgens mij klopt dit niet hoor”, of “dit kan toch niet de bedoeling zijn”. Dus wel, er volgde gewoon weer een stapel met stenen en in de verte zagen we een van de weinige borden met ‘trail’ staan. Het grootste deel van de primitieve route ging door het zand en over het algemeen is er geen schaduw. De zon deed goed z’n best en had ons allebei te pakken. Rad lekker bruin, Cindy ook een beetje bruin maar de kuiten waren voornamelijk rood. En ja, we hebben ons meerdere keren goed ingesmeerd onderweg. De rode kuiten zijn misschien ook wel een irritatie van het zand o.i.d. geweest, het jeukte behoorlijk en de volgende dag trok het gelukkig al vrij snel weg. De betekenis van de naam Devil’s Garden hebben we nog niet kunnen ontdekken. Naar ons idee geeft de naam aan hoe heet het in dat gebied kan zijn. Wij hadden geluk met het weer, maar met volop zon hadden wij de route misschien wel niet uitgelopen. De primitieve route komt uiteindelijk weer uit bij de Landscape arch. Toen we die in zicht hadden waren we toch redelijk opgelucht! Na bijna 12 km door de woestijn waren we blij dat we bijna bij de camper waren. Op de terugweg zijn we nog even bij de Balanced Rock gestopt. We konden nog een aantal andere arches bekijken maar dan moest er weer gewandeld worden. Na de afstand van vandaag vonden wij het mooi geweest. Het weer sloeg om, de regen en het onweer kwam en wij moesten de Campground voor de overnachting nog zoeken. Eenmaal op de campground bleef het regen, ook ’s nachts en de volgende ochtend. We zouden twee dagen in Arches blijven, maar voor ons gevoel hadden we alles gezien wat we wilden zien. De afstand naar Page is behoorlijk, dus we hebben besloten om alvast die kant op te rijden. Onderweg komen we langs Monument Valley, bekend van de westernfilms!