donderdag 23 juli Sequoia
Door wesselnellizamyrte - 26-07-2009 18:01 na een luie ochtend, lekker lezen, gaan we in de middag op stap om de grote sequoiabomen van dichtbij te bewonderen. we stappen uit de shuttle en en beginnen onze trip naar de General Sherman Tree. Deze boom is meer dan 30 m van omvang, en 2200 jaar oud en groeit nog steeds. een van de oudst levende dingen op aarde, zo zij een mevrouw uit een supermarkt tegen mij een dag eerder. Zij had de bomen eenmaal gezien en wilde ze graag nog eenkeer zien. maar daar had ze het geld niet voor...ze moest het nu doen met de verhalen van de toeristen.het eerste stuk wandelen we over keurig aangelegde paden tussen al die prachtige bomen door. wel mooi maar niet erg avontuurlijk. we besluiten de trail te wandelen, dwars door het bos naar crescent meadows en daar de bus weer terug te nemen. het blijkt een prachtige tocht langs nog meer prachtige sequoias. we komen wel mensen tegen maar we zijn nu meer een met de natuur. na een hele tijd wandelen komen we op een kruising, met een bord waarop we kunnen zien hoe lang we nog moeten. het lijkt erop dat dat nog wel even is....we moeten maar even doorbijten, we lopen verder en verder, komen niemand meer tegen, het is nu wel een echt bospad... zitten we wel goed, ja hoor dat denken we wel. eigenlijk hebben we wel genoeg bomen gezien... teruggaan is geen optie..... we komen weer op een splitsing, even is het niet duidelijk welke kant we opmoeten.. maar gelukkig kiezen we goed, en zien een bordje dat we nog 0.8 miles moeten, dat valt mee. het eerdere kaartje leek toch wat vertekend.... vol goede moed gaan we verder... we zien mooie vogels, chipmonks, een bever en dan opeens staan we oog in oog met een beer....niet zo;, groet gelukkig. een lichtbruine met zwart. we doen wat we gelezen hebben om de beer weg te jagen. we maken maken ons groot, maken lawaai. de beer kijkt even op, schrikt even maar is niet van plan weg te vluchten.snuffelt lekker door in het gras.(ja, we zijn namenlijk nu vlak bij het eindpunt, de crescent meadows). van de andere kant komt een hele groep toeristen aan met veel kinderen. we roepen dat er een beer zit, maar ze reageren niet echt. de beer is intussen een eindje verop gaan zitten en snuffelen. we zijn niet bang en iedereen maakt fotos. (wij ook natuurlijk). dan lopen we langs de beer naar osn eindpunt. de shuttle brengt osn weer bij de camping. een mooie tocht en die beer was wel een heel bijzonder toetje...
L en W verzorgen een heerlijke barbeque. en dan opeens ziet wessel naasst zijn stoel iets bewegen.... we kijken... en is geen hond maar een heuze coyote , op zoek naar iets lekkers. we camperen wel echt in de wildernis, geen beekse bergen.