Wish you were here

Waar waren we gebleven? Want het is waar we zijn elkaar een paar dagen uit het oog verloren. Dat komt in die National Parks heb je vaak geen verbinding en als je in het midden in een National Forest gaat kamperen al helemaal niet. Maar dat laatste is voor later.

Bryce National Park staat nu dus op het programma. Het nieuwe programma want eigenlijk ging ik naar de North Rim van de Grand Canyon. Maar de weg SR 9 is tot nader order afgesloten wegens het vallen van steentjes. Sommige klein, sommige groter.

Bryce dus, zoals de rondtrekkers zeggen. Een niet te groot park met één superattractie het Amphitheatre. Het is er dan ook eentje om u te zeggen. Door erosie zijn er honderden, of zijn het er duizenden, hoodoos in een halve cirkelvormige canyon overgebleven. De lengte van die halve cirkel bedraagt 5,5 mijl. Als je van boven kijkt, lijkt het inderdaad alsof je naar een amfitheater met rode mannetjes kijkt. Indianen zeker. Volgens de Indiaanse legende zijn de hoodoos trouwens de overblijfselen van de Legend People die versteend werden door de bedrieglijke geest Coyote. Wiley E. Coyote? Beep, beep. 

In de namiddag volgde ik dan de scenic route via Escalante en Boulder naar Capitol Reef. Na weer heel wat gekronkel langs prachtige en indrukwekkende rotsformaties, kom ik aan bij het tot hiertoe prachtigste vergezicht. ik heb getracht het in een panoramafoto vast te leggen. ik had er zeven foto’s voor nodig die aan mekaar moeten aansluiten. Het wordt elke dag moeilijker om hetgeen je gezien hebt nog te overtreffen. Ondertussen weet ik dat dit ongetwijfeld nog een paar keer zal gebeuren. Misschien morgen al in Capitol Reef. Maar eerst slapen in Bear Dog Valley RV park. Ze geven mij een plekje helemaal in het hoekje. Zou ik iets verkeerd gezegd hebben? De douches waren de properste tot dusver.