CN Tower, Toronto

Op 346 meter hoogte in de grote 'bol' van de CN Tower vind je de LookOut. Vanaf het observatiedek heb je, mits het niet mistig is, goed uitzicht over het stadscentrum, Lake Ontario en de eilanden bij Toronto. Op deze verdieping bevindt zich ook een roterend restaurant met fenomenaal weids uitzicht. Een glazen lift brengt je in 58 seconden naar boven.

Een verdieping onder de LookOut vind je een buitenterras en de Glass Foor. Als je door deze glazen vloer naar beneden kijkt, zie je onder andere het grote Rogers Centre, de thuisbasis van verschillende sportclubs.

Dit hoogste uitkijkpunt van de CN Tower bevindt zich op 447 meter hoogte. Vanaf hier heb je vele kilometers uitzicht. Op een heldere dag kun je zelfs de Niagra Falls zien. Om de SkyPod te bezoeken is een extra ticket vereist, dat je online, bij de voet van de toren of op het LookOut level kunt verkrijgen.

Echte waaghalzen kunnen een rondje CN Tower maken op 356 meter hoogte. Aan een tuigje, over een speciaal aangelegd pad. De wandeling over deze 'EdgeWalk' duurt ongeveer een half uur, de totale activiteit anderhalf. De (prijzige) tickets moeten vooraf online of telefonisch besteld worden. Deze geven tevens toegang tot de andere attracties van CN Tower, waaronder de SkyPod. Ook een video, foto's en een certificaat maken deel uit van de entreeprijs. De EdgeWalk is geopend van ongeveer mei tot oktober en bij slecht weer gesloten. Let op: de minimumleeftijd is dertien jaar, kinderen tot zeventien jaar moeten worden begeleid door een volwassene.

Beneden in de toren is een 3D-film te zien over de geschiedenis van de luchtvaart. Van de gebroeders Wright tot de meest hypermoderne vliegtuigen, alles komt voorbij. De film draait elk half uur en duurt ongeveer twintig minuten.

Deze 'bewegende filmervaring' gaat over een superboom. In de fictieve wereld Himalamazon hebben wetenschappers een superboom ontwikkeld om ontbossing en bijbehorende natuurrampen te compenseren. Terwijl je de Super-Tree volgt in zijn reis van zaadje naar oogst, voel je de wind en het water.

Er zijn verschillende soorten tickets verkrijgbaar. Het basisticket geeft je toegang tot de LookOut en de Glass Floor. Met een upgrade kun je daar SkyPod, Legends of Flight en Himalamazon aan toevoegen. De tickets zijn zowel online als aan de kassa te koop. Wil je rijen voor liften en attracties omzeilen, dan kun je aan de kassa het ‘Premier Experience’-ticket kopen (op basis van beschikbaarheid). Ook zijn er losse tickets voor de films en de SkyPod. Een kaartje voor de SkyPod kan enkel ter plaatse gekocht worden. Voor de EdgeWalk moet je online/telefonisch een ticket kopen.

De CN Tower, voluit Canadian National Tower, werd tussen 1973 en 1976 gebouwd door de Canadian National Railway, de nationale spoorwegmaatschappij. Deze organisatie had namelijk het plan opgevat om een groot communicatieplatform te creëren voor de regio rondom Toronto. Het ontwerp van de CN Tower kwam van architect John Andrews. Door de razendsnelle bouw van diverse wolkenkrabbers waren de oorspronkelijke, lage, communicatiegebouwen niet meer toereikend om goede signalen uit te zenden. Bovendien was het een mooie gelegenheid om aan te tonen tot welke prestaties de Canadese industrie in staat was. Ruim 1.500 mensen werkten 24 uur per dag, vijf dagen per week, aan de bouw van de toren. En dat gedurende een periode van veertig maanden. Daardoor kon de officiële opening plaatsvinden op 26 juni 1976, een paar maanden eerder dan gepland.

Tijdens de bouw werd een tijdcapsule verborgen in een muur hoog in de toren. De capsule bevat brieven van kinderen, felicitaties van de provinciehoofden, drie Canadese kranten, Canadese munten en briefgeld en een video van de bouw van de toren. Er zit ook een brief in van Pierre Trudeau, de toenmalige minister-president, die de tijdcapsule afsloot. De capsule zal opnieuw geopend worden in 2076, een eeuw na de opening van de imposante toren.

In 1995, toen CN geprivatiseerd werd, besloot het bedrijf de CN Tower af te stoten. Een federaal bedrijf dat staatseigendom beheert, nam de toren over. Later zou de TrizecHahn Corporation het gaan leasen. Dit bedrijf breidde de toeristenfaciliteiten uit, waardoor het uitgroeide tot een van Toronto’s populairste attracties.