Politiek in Canada

Canada maakt vanwege haar historische achtergrond deel uit van de Commonwealth en heeft dan ook Queen Elizabeth II, de koningin van Groot-Brittannië, als officieel staatshoofd. Al laat The Queen haar gezicht nauwelijks zien bij de Canucks en worden al haar ceremoniële taken waargenomen door de gouverneur-generaal David Johnston.

Onder het Canadese staatshoofd vinden we de House of Commons, dat vergelijkbaar is met de Nederlandse Tweede Kamer. De House of Commons bestaat uit 388 zetels en in totaal vijf partijen: de Liberal Party onder leiding van Justin Trudeau, de Conservative Party van Stephen Harper, de New Democratic Party (NDP) van Tom Mulcair, de Bloc Québécois onder aanvoering van Gilles Duceppe en de Groenen met Elizabeth May als partijleider.

Er worden iedere vier jaar verkiezingen gehouden voor de House of Commons. Tijdens de verkiezingen van 2015 kwamen de liberalen als grote winnaar uit de bus. Zij wonnen maar liefst 148 zetels ten opzichte van de verkiezingen van 2011 en zijn nu met 184 stoeltjes de grootste partij van Canada. Trudeau is daardoor met zijn 43 jaar de een-na-jongste premier die het land ooit gehad heeft en hij kan bogen op een ongelofelijke populariteit. Zelfs nu Trudeau een jaar premier is, blijkt uit polls dat hij bij een nieuwe verkiezing nog steeds een meerderheid van de stemmen zou krijgen, wat betekent dat hij vrijwel landsbreed gedragen wordt. De wetten die door het kabinet-Trudeau worden gemaakt, worden doorgestuurd naar de Senate, de Canadese Eerste Kamer, waar ze worden getoetst op rechtsgeldigheid.

Onder de landelijke Canadese politiek zijn er nog twee regeringslagen, namelijk de provinciale en de gemeentelijke regeringen. Canada is opgedeeld in tien provincies, waarvan Ontario de meeste inwoners heeft en Prince Edward Island de minste; qua oppervlakte is het Franstalige Québec het grootste. Verder heeft Canada nog drie territories, namelijk Yukon, Northwest Territories en Nunavut. De drie territories hebben geen eigen provinciale laag. Dat betekent dat ze rechtstreeks door de centrale regering van Trudeau worden aangestuurd. Een provinciale laag wordt bij deze gebieden niet nodig geacht, aangezien het gebied extreem dunbevolkt is. Door de uitgestrektheid van de provincies en de onherbergzaamheid door bergen, waterwegen, sneeuw en ijs wonen er slechts 100.000 mensen op een gebied van ruim twee miljoen vierkante kilometer. Waar er in Yukon, Northwest Territories en Nunavut 0.03 inwoners per vierkante kilometer wonen, telt een vierkante kilometer in Nederland er bijna 410!

Bijna 80% van de Canadezen woont op 150 kilometer van de grens met de Verenigde Staten. Daar liggen de grootste steden: Toronto, Vancouver, Montreal en de hoofdstad Ottawa. De stad Ottawa is zowel Frans- als Engelstalig en vormt het politieke hart van Canada. De bekendste bezienswaardigheid is dan ook de parlementsheuvel Parliament Hill. Ottawa is tevens een belangrijk cultureel centrum, met goede musea over geschiedenis en cultuur. De belangrijkste kiesdistricten vind je dan ook aan de grens, zoals het eerder genoemde Ontario en Québec, maar ook British Colombia en Alberta. Deze vier districten samen vertegenwoordigen 87% van het Canadese electoraat.

Canada was begin negentiende eeuw in handen van Groot-Brittannië. Het land bestond toen uit losse provinciën. Toen de Amerikanen zich tijdens de Onafhankelijkheidsoorlog losmaakten van de Britse overheersing, groeide ook in Canada de vraag om zelfstandigheid en een eigen identiteit. Met de Conferenties van Québec en Charlottetown zetten de Canadezen de eerste stappen naar een onafhankelijke natie. Met de British North America Act uit 1867 verklaarde de Dominion of Canada zich een parlementaire democratie. De Dominion of Canada bestond toen uit Ontario, Québec, New Brunswick en Nova Scotia. Echter, pas in 1982(!) werd een einde gemaakt aan de Britse controle over de besluiten die het Canades parlement nam met het van kracht worden van de Canada Act. Anno 2016 is de Britse konigin nog altijd formeel het staatshoofd van Canada.