Dag 22. San Francisco.
Door J. Merts -
15-04-2013 01:59
Gelukkig is de wind vannacht gaan liggen en is het zonnetje
vanochtend ook weer opgestaan. Vandaag de stad in, eerst de
tijdschema's opgehaald bij de receptie van de camping en nog wat
adviezen gekregen. Eerst met de bus naar Daily City en vervolgens
met de Bart (metro) naar Powell station in het centrum. Bij het
station eerst het Visitor Information Center opzoeken, hier de
Nummi-pass kopen voor 14 dollar pp. Met deze pass kan je de hele
dag met al het openbaarvervoer door de stad rijden. Vervolgens de
trap op naar het centrum. Hier even bevangen door alles wat er te
zien was, ja als je uit Soest komt, is het toch wel even alles op
je laten inwerken. Vervolgens plan definitief maken, kaart erbij en
de richting bepalen. Vervolgens de juiste richting en starten naar
de bestemming, rechtsaf was de eerste optie. Na een aantal blokken
zagen wij een groot aantal mensen ergens naar staan kijken.
Dichterbij gekomen waren er een paar mensen de Cable tram op een
plateau aan het omdraaien. De tram moest weer de heuvelop om
vervolgens naar onze bestemming te kunnen rijden, de eerste tram
was vol maar met de tweede konden wij meerijden. Op weg reden wij
door China Town, hier komen wij later op terug, en vervolgens zijn
wij uitgestapt bij Lombardstreet, The Most Croockiest street in the
land. Het is inderdaad een waanzinnig gezicht 12 haarspeldbochten
aaneengesloten om van het ene level in de stad naar het lager
gelegen level te komen. De volgende tram gepakt en verder naar
Fishermanswarf gegaan, hieraan gekomen eerst naar Hyde pier gegaan
en daar een aantal museum schepen bekeken. Links van de pier lag de
Golden Gate bridge, deze ook maar op de foto gezet. Daarna naar de
grootste trekpleister Pier 39 gelopen, onderweg vele viskraampjes
en andere eet tentjes gezien. Bij de pier lagen de zeeleeuwen op de
vlonders te zonnen en te ruziën om de beste ligplaatsen. Maar
tussen al de toeristen gaan staan en ongemerkt ook paar plaatjes
geschoten. Vervolgens op de pier alle hoeken en gaten
bezocht,bekeken en beoordeeld. Na al dit werk toch wat trek
gekregen en hapje opgezocht, het werd Fish&Chips smaakte prima,
lekker op bankje in de zon zitten eten. Het plan van Chinatown
opgepakt en aan de andere kant van de boulevard langs en in de
winkeltjes (plakvingers weer mee) verder naar de Cable tram en
trachten omhoog te komen. Heelaas vele mensen met het zelfde idee.
Dus besloten om naar de ondezijde van Lombardstreet te lopen, en
vervolgens langs de weg op de trappen omhoog te gaan. Het is een
prachtig schouwspel, alle automobilisten komen filmend en/of
fotograferend de bochten door. De straat is werkelijk fantastisch
om te zien hagen en struiken worden dagelijks verzorgd en
bijgehouden. Boven gekomen de tram gepakt en meegereden naar
Chinatown. Hier uitgestapt en inderdaad het is een stad binnen de
stad, eigen Chinese bibliotheek,ziekenhuis,scholen,taal en
gewoontes. Je voel China hier gewoon. Op route getracht wat mooie
euro's te wisselen voor dollars, elke bank die je binnen loopt is
in chinees beheer, alle medewerkers zijn chinees. Geld wisselen kan
alleen als je er klant bent, mijn argument van dat als je mijn geld
wisselt ben ik toch klant werkte totaal niet. Dus verder de town in
en bij een officieel wisselkantoor geld geruild. Al met al toch
flink moeten werken in deze vakantie, dus biertje wel verdiend. Al
lopend kwam er uit een kroegje westerse muziek, even blik naar
binnen geworpen en Wilma overtuigd dat ook zij dorst had. Na een
lekker koud Budweisertje besteld te hebben zaten wij door te nemen
wat we nog zouden gaan doen. Naast ons sprak een man ons aan en
vroeg waar wij vandaan kwamen. Wij zeiden uit Holland, dit gaf bij
nog wat barzitters een reactie en wij raakten in een geamuseerd
gesprek. Onze buurman bleek een geadopteerde Koreaan te zijn, en
was Socialworker hij werkte met gedetineerde die weer terug de
maatschappij in kwamen. Hij bood ons een biertje aan en gaf er nog
een schaaltje Wasabierwten bij. Al knabbelend en babbelend vloog de
tijd voorbij. Opeens zei hij dat ie al een uur geleden thuis had
moeten zijn. Spontaan bood ik aan dat hij ons de schuld mocht
geven, vervolgens nog een biertje erop gedronken en verder gegaan.
De tram kreeg de voorkeur boven de benenwagen. (Biertjes gingen in
de benen zitten). In het centrum een warenhuis opgezocht, moesten
nog wat voor de kleinkinderen hebben. Het werd Macy's, eenmaal
binnen viel de mond wagenwijd open wat een Bling-Bling en
artikelen, elk merk had zijn eigen eiland met vitrine's en
medewerkers. De geurtjes en parfummetjes keurig gerangschikt en
over de prijzen maar gezwegen. Dit was richman's playground, de
Beijenkorf en V&D zijn hierbij maar buurtsupers. Wij hebben
alleen het toilet gebruikt en wegwezen was het motto. Door al dit
gesjouw toch trek gekregen en het was al laat in de middag, dus
naar Fishermanswarf en een leuk restaurantje opzoeken. Niet te laat
want trein en bus wachten niet. Met de tram weer op en neer door de
stad en vervolgens alleen vreetschuren en amerikaanse diners waar
met de uiteenlopende soorten hamburgers serveert kunnen vinden.
Daar dit niet helemaal de bedoeling was, werd de tijd onze vijand,
besloten wij maar terug naar de camping te gaan. Met het trammetje
naar Powell station, hier op tijd voor de trein. Deze weer op tijd
voor de aansluiting met de bus. Oef mooi de een na laatste bus te
pakken anders uur wachten op de laatste! Op het moment dat de
chauffeur wilde wegrijden kwamen er nog 4 mensen aanhollen, hij
liet ze vervolgens instappen. Hierna volgde een probleem, de mensen
wilde met een biljet van 20 dollar betalen. Maar in de bus geld een
bedrag van 2 dollar pp en dit moet gepast in de automaat betaald
worden, 10 dollar is maximaal wat hij accepteert. Dus werden zij
verzocht de bus te verlaten, en geld trachten te wisselen om
vervolgens de volgende bus te nemen. Ik heb toen aangeboden om het
biljet te wisselen, hierbij hoorden wij dat het noren waren en bij
ons op de camping stonden. Dus eerst biljet van 10 dollar in de
gleuf en zij hadden hun tickets. Ik had verder nog 6 losse dollars
en vroeg hun waar zij stonden zodat ik morgen het restant zou
kunnen brengen. Dit was absurd en zij bedankte ons voor de hulp en
wilde de rest niet meer hebben. In de bus nog een en ander met hen
besproken en ervaringen uitgewisseld. Bij de camper aangekomen nog
kopje noodle soup genomen en deze enerverende dag afgesloten. Dus
voor nu lekker het mandje in.
Je kunt alleen reageren op dit bericht als je bent ingelogd.