2 juni 2013 Twin Falls – Salt Lake City

Vandaag bereiken we het eindstation van onze reis. Na het ontbijt vertrekken we om 9 uur van Twin Falls voor de laatste miles naar Salt Lake City. We besluiten om vandaag eerst het stuk tot onze bestemming door te rijden. Zo kunnen we ter plaatse de overige tijd inplannen en in alle rust genieten. Ons hotel ligt vlak bij de luchthaven in West, dus aan de rand van de stad.

De rit verloopt vlot. Het landschap kenmerkt zich door grootte oppervlaktes groen met sproei installaties zo ver als je kijken kunt. Het droge landschap met houterige planten in grijsgroene tinten bepalen later op de ochtend meer het beeld. Deze foto heeft nog geen groen om te sproeien, maar dat gaat ook goed komen, ik weet het zeker haha.

We rijden op de IS 84 van Pocatello richting Salt Lake over de IS 15. Hier is bijna geen benzinepomp te bekennen. Men houdt er rekening mee om met een volle tank te vertrekken. Onze tank was half vol en half leeg. Dan rijdt je toch een stuk onrustiger. Dit is een onbewoonde wereld! Soms zie je een grote kudde koeien of twee verdwaalde hertjes in the middle of nowhere. De IS (Interstate) 15 is zo rustig rijden dat je tot de horizon de atuo’s kunt tellen. En de horizon ligt ver weg, haha. Totdat je bij een stad komt Ogden of Salt Lake. Dan wordt het straatbeeld bepaald door grote vrachtwagens en de auto’s schijnen er ineens te zijn.

Om 10.45 uur rijden we de grens van Utah over. Weer een staat die we aandoen deze reis. Inmiddels hebben we Washington, Montana, Wyoming, Idaho en Utah in Amerika gezien. In een paar dagen wel te verstaan. Canada, hebbe we in 2 staten gedaan Britisch Columbia en Alberta. De kilometer/miles teller tikt ook rustig door. Bij Snowville kunnen we de tank volgooien. Meteen maar even met cash betaald, anders nemen we dollars mee naar huis. De rabo wisselt niet meer. Dus maken we het maar gedeeltelijk op.

Langs de kant zien we weer zo’n prachtige tot de verbeelding sprekende naam op een bord staan. Het was de afslag naar de Rattelsnake Pass! Die doen we maar niet op onze sandaaltjes. Haha.

Omstreeks twee uur komen we in Salt Lake aan, waar we de afslag naar Antelope Island nemen. Dit state park, ligt in het Great Salt Lake en is een natuurreservaat, waar je vooral vogels ziet. Enkele Bisons en Antelopen maar vooral vogels en andere vliegende insecten!

Ik liep langs de rand van het water en zag wat zwart, ik dacht dat het vuil was, aan de oever. Toen ik me bukte om een foto te maken, vlogen er miljoenen vliegjes weg, brrrr. Ik schrok er wel eventjes van. Van de andere kant was het ook wel erg bijzonder. Het eiland straalt een ongekende rust uit, die door het gladde water en de prachtig zachte blauwtinten weldadig aandoet. Een eiland om je terug te trekken uit de drukte van alledag in de stad. Heerlijk! 

We lunchen lekker bij een picknick plek, het is vandaag 32 graden. Nu hoor je mij niet klagen hoor, maar het is wel eventjes wennen. Het kost wel wat energie om met die temperatuur actief te zijn. Het zoutmeer staat gelijk aan de dode zee, je kunt er heerlijk op drijven.

Nee, we hebben het niet uitgeprobeerd! Nadat we een tijdje over het eiland hadden getoerd, hadden we het eventjes gehad. We zijn lekker naar ons hotel gereden. Ik had graag de zoutvlaktes bij Bonneville Flats State Park nog gezien, maar dat zou nog twee uur extra rijden hebben betekent. Even lekker je dingetjes doen, koffers alsvast eens uitladen, om te ordenen, spullen weggooien die niet meer nodig zijn. Lekker even relaxen, badderen, eten en bloggen, ontspannen dus haha. Tot morgen dan zijn we weer bijna thuis. Toch wel een lekker gevoel om het thuisgevoel weer een plekje te geven en ons meisje in de armen te sluiten. xx tot in Holland!