van Deadwood naar Cheyenne

Deadwood kennen we van de Netflix-serie...het verhaal speelt in de tijd vóórdat Montana een staat was en direct na de vondst van goud in de Black Hills. Het is inmiddels een wild-west-touristenstadje, waarvan de gevels authentiek zijn en de binnenkant veelal veranderd is in een casino-gokhal. We kregen te horen dat er veel geld is opgehaald voor de restauratie van de oude stad, maar dat het meeste geld dus kwam van organisaties die met gokken hun geld verdienen...een pakt met de duivel dus. Maar de gokhallen trekken zich nu terug om op te gaan in casino's (een van de weinige manieren waarop de indianen geld kunnen maken... dat recht hebben ze gekregen van de Amerikaanse regering.)

De Gem is er nog, maar geheel veranderd. De kroeg waar Wild BIll is vermoord staat er nog, maar alles is na de brand van 1894 opnieuw gebouwd, zelfs óver de oude stad. 

Er is een groep acteurs actief die de geschiedenis naspeelt, en zo kun je vier keer per dag de moord op Wild Bill meebeleven. Dat wordt gespeeld in een ' authentieke' kroeg en dat maakt het een beetje 'echt' . Het meebeleven van een laffe sluipmoord (van achteren in het hoofd)  geeft een soort poppenkast-sfeer (" kijk uit, achter je!" ) en het feit dat er twee kinderen aan de pokertafel meedoen, maakt het geheel een beetje dubbel. Na afloop praten we nog wat met de spelers...die schieten in de lach als Margot zegt dat het leek alsof ze zojuist op de foto gingen met " de hele Partridge-familie"...want iedereen wil met ze op de foto.

Er is een toer naar het graf van Wild Bill en Calamity Jane. maar goed ook want het gaat steil omhoog de berg op...  De graven zijn tweemaal verplaatst, hou echt is het dan nog? De chauffeur draagt een Colt, en speelt ook wel voor Wild Bill. En de gidse kan zo doorgaan voor Calamity Jane, met haar rok en rijglaarzen. 

Op de terugtocht naar de camping bezoeken we nog een goudmijn en we krijgen er zelfs een (deel)eigendomsbewijs van...  Het goudpannen laten we maar over aan de andere bezoekers.

Deadwood is ook de plaats waar Kevin Costner (Dances with Wolves ; http://www.imdb.com/title/tt0099348/ )  een museum heeft gebouwd ter ere van de Bison en de indianen. Tatanka is een prachtige plek geworden, met een enorm grote brozen beeldengroep (Een Buffalo Jump, waarbij indianen de buffels over een klif jagen om ze te doden)

buiten op het terrein. (uitkijken voor ratelslangen, staat er). We zjn erg vroeg en worden ingehaald door een bus met gids...we mogen aansluiten en lopen zo met Phil, een Lakota, mee. Hij vertelt dat de indianen alles van de bison gebruikten en eigenlijk dus aan recycling deden ver voordat zoiets een begrip werd. En dat het wrang is dat die ' ideale manier van leven' onmogelijk is gemaakt door alle bisons af te slachten en de indianen te dwingen het ' blanke' leven te leiden, dat eigenlijk erg inefficient is...  Tatanka is niet heel erg in trek bij de blanke amerikanen, Kevin verdient hier niets mee maar blijft het steunen, vertelt hij zelf in een 20 minuten durende video.  Hij stijgt wel in onze achting..is een idealist pur sang in dezen.

Naast een aantal buffalo (verkeerde naam, door europeanen gegeven...net als veel namen van stammen, die uiteraard in eigen taal heel anders waren. Als we straks in het zuiden zijn blijken de Navajo's de spaanse naam te zijn, ze noemen zichzelf Di-neh.

Nu op weg naar de Frontier Days in Cheynne. Via de Oregon Trail (we bezoeken de laatste resten, uitgesleten in de zandstenen bodem) en fort Laramie (bekent van de strips van Comanche en natuurlijk Blueberry)

bereiken we het zuidelijkste puntje van Wyoming. Het is er enorm druk, want dit is DE week in het jaar, dat iedereen hierheen komt om naar de kermis te gaan ( Frans schiet nog even met een machinegeweer met 100 kogels voor 5 dollar, dat hoort er bij), om de rodeo te zien, er zijn elke avond concerten (als wij er zijn speelt Aerosmith, maar het is natuurlijk al uitverkocht). Er is een indiaans dorp, er zijn stieregevechten en veel te eten, kortom de full monty. Frans weet mij zover te krijgen, dat ik ook een cowgirl outfit aanschaf en we hebben een leuke dag, want er is natuurlijk weer van alles te zien. Omdat we vroeg zijn,   hebben we de kans om ook met mensen een praatje te maken en iedereen is natuurlijk weer helemaal 'awesome' dat we uit Nederland komen. Want er zijn niet veel buitenlandse toeristen, het is echt een amerikaanse aangelegenheid.

Op de plek van de camping, blijkt Terry's Bison Ranch te zijn, en kunnen we nog een keer genieten van buffalos, maar deze zijn eigenlijk wel erg tam. We mogen ze zelfs voeren en aaien, het moet niet gekker worden! 's Avonds eten we dan ook maar een bisonburger!!!

We zijn nu in de Rocky Mountains beland. We beginnen in Fort Collins, dat ligt net over de grens van Colorado. Het is hier prachtig, we vinden een rustige camping aan een rivier (la Poudre) in de Cache le Poudre wilderness (ook hier weer franse namen) waar we een paar dagen rust nemen om alle indrukken en belevenissen van de laatste tijd te verwerken. We zitten echt midden in een soort bos, en voor Roel: er zijn een soort blauwe vogels met kuif, die heten Steller Jay en zitten gewoon op onze picnictafel te wachten tot ze nootjes krijgen! Er zijn ook veel chipmunks, denk maar aan Knabbel en Babbel!!! 

We gaan een dag inkopen doen in Fort Collins

, en de weg ernaar toe, betekent dat je bijna een uur lang door een kloof rijdt, die zo indrukwekkend is dat je bijna niet gelooft dat het echt is. Er is zelfs een soort natuurlijk tunneltje, waar we maar net doorheen kunnen! in de Poudre rivier wordt geraft, er staan mensen te vliegvissen, er wordt gepicknickt aan het water, kortom voor de mensen uit Fort Collins en Denver een weekenduitje. Grappig is dat we tot nu toe bijna altijd meemaken dat het 's ochtends altijd prachtig blauwe lucht is en 's middags begint het te betrekken en soms valt er een klein beetje regen en daarna klaart het weer helemaal op. 's nachts is het lekker fris.