Schiphol - Phoenix

Bij aankomst op Schiphol bleken de kranten het jammer genoeg juist te hebben.

De check-in verliep nog redelijk rustig bij British Airways, maar toch met een kanttekening: handbagage niet toegestaan.
Blijkbaar was er al te veel handbagage ingecheckt van Amsterdam naar London, waardoor er niets meer bijkon.
De argumentatie dat we wel nog een lange vlucht naar Phoenix voor de boeg hadden, kon niet helpen... service 0/10.

Dan de vlucht zelf: met meer dan een uur vertraging vertrokken - wetende dat we van terminals moesten switchen op Heathrow, deed al het ergste vermoeden.
Tijdens de vlucht hebben we wel een kwartiertje kunnen inhalen, maar toen we in London aakwamen, bleek de pier door een ander vliegtuig bezet te zijn - nog een half uur derbij dus.

Dan kon de ratrace beginnen - de befaamde metrolijn was blijkbaar buiten dienst, dus busje nemen.
Daarvoor stond een ganse meute te wachten.
Blijkbaar was er wel om de tien minuten een bus.... maar die bleef maar weg.- wanneer die arriveerd, werd die langs alle kanten bestormd(waarom nog wachtrijtjes aanleggen, iedereen doet die riempjes toch open)....

Enfin, dan toch op die bus geraakt(credits voor Brend) - maar opeens stond die ook al weer een klein half uur stil
Er stonden blijkbaar een aantal andere vrachtwagens in de weg.
Tot overmaat van ramp konden we niet langs een vliegtuig omdat die in panne stond met een sleepwagen voor... dan maar wachten op begeleiding om ons via de tarmac naar terminal 3 te begeleiden.

Daar aangekomen moeten we dan weer eens door de controle (waarom zal ons een raadsel blijven, we zijn nooit meer uit transit geweest?)...
Wederom tijdsverlies - we zijn bij de gate gekomen toen die net ging sluiten....
Even allemaal een traantje weggeblinkt en groepsknuffel!

Eenmaal op de enorme Airbus gezeten, roept de piloot om dat er al de ganse dag op Heathrow problemen zijn met de brandstoftoevoer.
Het ding moest dus nog getankt worden! 20k kerosine moest er nog bij - weer 45 min extra delay.
En natuurlijk mochten we niet direct weg, nog een half uurtje wachten tot de runway vrij kwam.
Heathrow - slechtste luchthaven van Europa - 1/10.

De vlucht van London naar Phoenix was technisch dan wel weer ok, maar de BA service trok eigenlijk op niet veel(maar daar ga ik niet meer over doorbomen) - alweer 0/10 voor BA.

De aankomst in Phoenix was dan wel weer goed.
Vlotjes door security - en de koffers waren er ook direct (OEF!).

Dan bleek weer dat de autoverhuurbedrijven daar toch op een 20-tal min van luchthaven liggen.
Wel direct een busje kunnen opspringen waar we bij vertrek een aankomst door een vriendelijke Amerikaan werden geholpen met de bagage.

Bij Alamo zelf: niets dan lof!
De documenten van Tioga waren perfect geregeld en tien min later konden we een auto uitkiezen(ja uitkiezen,nog nooit meegemaakt). Beiden 9/10!

Na het wikken en wegen van de grootte van de koffer en de beenruimte voor onze tieners, zijn we bij een Mazda RX-5 uitgekomen.
Allen derin en op weg naar het eerste hotel in Phoenix, het Hyatt Place.
Ruime, propere kamers, wel wat basic en veel te kleine bedjes ;)

Dan zijn we nog snel even iets gaan eten in de Cold Beer & Cheeseburgers - de zoon waande zich opeens in 'hooters'... vooraleer we naar onze frisse kamer gegaan zijn.

Buiten was het rond 11PM nog een dikke 40 graden... puffen...

Morgen naar de supermarkt en dan naar de Grand Canyon!