Bishop - Yosemite

Na het <ironie aan> alweer fantastische onbijt </ironie uit> weer de weg op naar Yosemite.

Vier jaar geleden zijn we hier ook met de kinderen geweest, maar was er die verschrikkelijke bosbrand op de weg naar de Tioga Pass.
En deze keer was het weer van dadde: de washburn brand die de sequioa's in Mariposa Grove bedreigt.
In het park zelf was er nog een lichte brandgeur en wat rook te zien, maa wel minder dan de vorige keer.

Niet veel veranderd natuurlijk - el capitan en de half dome blijven twee imposante rotsjes...
Deze keer zijn we wel het park ingereden langs de oostzijde, dus langs de hoogste pass van de vs: de Tioga Pass.
Het leuke hieraan is dat je eens een andere zijde van het park ziet, die van de skigebieden en de grote meren die het park rijk is.
Ook de Merced rivier is steeds niet ver weg.

Alles ging voorspoedig, tot we opeens in de hitte een 3/4 uur mochten stilstaan voor wegenwerken; het verbaasd ons niet, want zelfs in een nationaal park in de VS liggen de wegen er merkelijk beter bij dan in het belgenlandje.

We zijn nogmaals gaan kijken naar de tentjes waar we bij de vorige doortocht zijn blijven overnachten en vonden ze er toch niet meer zo verzorgd uitzien.

De echte reden voor het nogmaals langskomen, 'glacier point', bleek jammer genoeg gesloten - wegenwerken weet je wel.

Op het einde van de dag nog een leuke haarspeldbocht-rijke rit richting Mariposa(het dorp, niet waar de sequioa's aan het roken zijn) om 's avonds in een typisch Amerikaans restauraunt te genieten van een veel te grote én calorierijke burger.

Blijkbaar noemt de lokale sheriff Brent, dus onze zoon weet wat hij later als job kan gaan doen.

Morgen naar Santa-Cruz, richting zeetje!