Mexican Hat - Moab

Na een onzichtbaar ontbijt in Mexican Hat(zowel de kok als de bedienster hadden besloten hun spreekwoordelijke kat te sturen), maar wel sloten koffie, zijn we op weg gegaan naar Moab waar er twee gigantische nationale parken naast elkaar liggen - Arches en Canyonlands.

De rit verliep voorspoedig, maar wel uitzonderlijk dat we toch wel in een paar regenbuien zijn terechtgekomen.
Onderweg konden we al een aantal vreemde rotsformaties aanschouwen, vaak leken die gewoon neergepoot te zijn in de woestijn.

Toen we in het hotelletje aankwamen, de 'Moab Valley Inn', bleek dat we toch wel over een redelijk ruime, moderne kamer beschikten.
Wel langs de hoofdbaan, maar in de stad Moab liggen nu éénmaal alle hotels op een rij op die baan.

Onze eerste dag hier (van de drie), hebben we dan wat platte rust ingepland met 's avonds een diner op zijn Amerikaans.

Op dag 2 in Moab zijn we naar Arches getrokken - mooi binnen ons tijdslot gearriveerd(tussen negen en tien mochten we erin, na reservatie thuis voor 2 dollar) - en hup de heuvel op om opeens in een weids alien-achtige wereld terecht te komen.

Vreemde rotsformaties, bultjes, kones, piramides en natuurlijk ook de natuurlijk gevormde 'bruggen' of bogen.
Allemaal heel mooi, maar rond tien uur 's morgens is het dan al weer meer dan 35 graden om rond het middaguur te pieken op 42 graden.
Wandelen is wel mogenlijk, maar we hebben het toch wijselijk bij de korte tochtjes gehouden naar de mooiste bezienswaardigheden, zeker omdat onze zoon dergelijke temperaturen echt niet kan meesteren.
Door de 'timeslots' viel het qua drukte wel heel goed mee. 
We zijn met het gevoel het park uitgereden dat je hier meer dan een week kan doorbrengen, het is echt gigantisch groot.

In het hotel hebben we dan wat in het zwembad rondgedobberd om 's avonds wat thais te gaan nuttigen.

Op dag 3 stond Canyonlands op het programma - eigenlijk 'Grand Canyon 0.1' - want dit zou vroeger een lookalike geweest zijn, maar is nog ouder en dat zie je eraan - de rims zijn gewoon al helemaal doorbroken door de tijd. Ook doet de Colorado rivier hier weer zijn ding.

Dit park is ongeveer even groot als West-Vlaanderen en is opgesplitst in vier grote delen, waar wij ons beperkt hebben tot het gedeelte 'Island in the sky' omdat dat het enige gedeelte is die zonder 4*4 toegankelijk is.
Dat maakt het niet minder de moeite - mega vergezichten zijn je deel, prachtige rood/bruin/witte kleuren op de viewpoints - maar wel opletten - af en toe ferme windstoten wat toch wel bij de rand van de mesa's een risico kan geven.

Na de volledige rondrit zijn we 's avonds moe maar voldaan nog iets gaan eten bij de Italiaan.

Wat het hotel zelf betreft: continentaal ontbijt kreeg hier wel een bijzonder invulling;
Cornflakes, een hard gekookt ei en 'droge stuuten' zijn hier je deel. Gevolg was dat we in de supermarkt vanaf dag 2 ons eigen eten meebrachten.
Voor zo'n proper en mooi hotel hadden we toch iets beter verwacht.