Sanibel Island, Florida

Sanibel Island is beroemd door de parelwitte stranden, die vele awards in de wacht hebben gesleept. De stranden liggen bezaaid met prachtige schelpen. Wie geluk heeft vindt hier zelfs een aangespoelde haaientand. De gebukte houding van de vele schelpzoekers is zo kenmerkend voor Sanibel Island, dat het de 'Sanibel Stoop' wordt genoemd. Voor prachtige natuur en het spotten van wildlife bezoek je het J.N. 'Ding' Darling National Wildlife Refuge. Start je bezoek bij het Sanibel and Captiva Islands Chamber of Commerce Visitor Center, dat gehuisvest is in een kleurrijk gebouw aan de Causeway Boulevard.

Bezienswaardigheden & activiteiten

Stranden

De stranden van Sanibel zijn de grootste trekpleister voor bezoekers van het eiland. Overal zie je mensen bukken om schelpen te verzamelen, wat door de inwoners de 'Sanibel Stoop'-houding genoemd wordt. Door de unieke geografische ligging van Sanibel spoelen er veel schelpen aan die vanaf de Cariben met de Golfstroom worden meegevoerd. In de zee zijn soms dolfijnen te zien, terwijl pelikanen het strand bewandelen. De zonsondergangen zijn er prachtig. Op Sanibel Island zijn vijf strandopgangen: The Lighthouse, Gulfside City Park, Tarpon Bay, Bowmans en Blind Pass. Bowmans Beach is een van de populairste stranden, omdat hier geen bebouwing langs de kust staat. Houd rekening met parkeerkosten.

Old Town

Old Town is het charmante oude stadsdeel van Sanibel Island. Het ligt op het oostelijke deel van het eiland. De Sanibel Historical Society heeft een wandelroute uitgezet van circa vier kilometer langs 19 interessante plekken. In het Chamber Visitor Center of bij het Historical Museum haal je een routekaartje.

Sanibel Lighthouse

Deze dertig meter hoge vuurtoren is sinds 1884 een baken van licht. Omdat de vuurtoren nog altijd in gebruik is, is hij niet opengesteld voor publiek. Desondanks is het leuk om er naartoe te gaan, want de vuurtoren staat op een mooie plek: het meest oostelijke puntje van Sanibel Island. Op het omringende (erg populaire!) strand kun je goed schelpen zoeken. Neem de schelpen niet mee naar huis, dit is officieel niet toegestaan. Zwemmen wordt afgeraden in verband met de stroming.

Sanibel Historical Museum and Village

Dit historische museum en historische dorpje werd opgericht in 1984 om het rijke verleden van het eiland te bewaren. Je komt er meer te weten over de Calusa-indianen, de Spaanse ontdekkingsreizigers en de eerste kolonisten die zich op Sanibel vestigden. Het historische dorpje bestaat uit zeven gebouwen die, nadat ze van hun oorspronkelijke standplaats op het eiland verplaatst waren, allemaal gerestaureerd zijn.

Bailey-Matthews Shell Museum

Je komt hier alles te weten over zeldzame schelpen, weekdieren, schelpenkunst en de meest voorkomende schelpen in Florida. Er is een speciaal laboratorium waar kinderen aan de hand van spelletjes en video's zelf dingen ontdekken.

J.N. Ding Darling National Wildlife Refuge

Een groot deel van de noordkust van Sanibel Island behoort tot het J.N. Ding Darling National Wildlife Refuge. Dit reservaat staat bekend om de vele vogelsoorten die er leven en heeft bovendien het grootste onontwikkelde mangrove-gebied in de Verenigde Staten. Naast vogels zijn alligators en wasbeertjes veel geziene dieren. In het Visitor & Education Center aan de Sanibel-Captiva Road krijg je meer informatie over het Refuge. De Wildlife Drive is de voornaamste weg en biedt toegang tot drie wandelroutes. Je kunt deze 6,4 kilometer lange weg rijden, fietsen of wandelen. Op vrijdagen is de 6,4 kilometer lange Wildlife Drive gesloten. Voor de huur van kano's, kajaks, paddleboards en fietsen kun je terecht bij Tarpon Bay Explorers. Zij verzorgen ook kajaktours, trolleytours en boottochtjes. Tarpon Bay Explorers is gevestigd in het reservaat, aan de Tarpon Bay Road bij Tarpon Bay.

Fietsen

Op Sanibel Island is de fiets een fijn vervoermiddel. Het eiland is slechts 20 kilometer lang, enkele kilometers breed en telt zo'n 40 kilometer aan fietspaden ('shared use paths'). Op het eiland zijn verschillende fietsverhuurders, ook kun je bij resorts en hotels vaak fietsen huren. Leuke routes zijn de Rabbit Road Trail (1,6 km), een route langs woonhuizen en langs een kanaal. 's Morgens vroeg zie je hier vaak konijntjes rondhuppelen en soms laten alligators zich zien. De 2,5 kilometer lange Dixie Beach Road voert van het winkelgebied Heart of the Islands naar San Carlos Bay, waar prachtige strandvilla's staan. De 6,4 kilometer lange Widlife Drive voert door het beschermde natuurgebied Ding Darling.

Captiva Island

Captiva Island is het kleine broertje van Sanibel Island. Captiva Island is slechts 6,5 kilometer lang en nog geen kilometer breed. Op Captiva Island zijn twee strandopgangen: Blind Pass en Captiva Beach. De Sanibel-Captiva Road voert je via de brug over Blind Pass - een nauwe doorgang tussen beide eilanden - naar Captiva Island. Bezoek op Captiva Island ook de piepkleine Chapel.

Vervoer

Op het slechts twintig kilometer lange Sanibel Island lopen maar enkele hoofdwegen. De Periwinkle Way loopt naar het winkel- en restaurantgebied enerzijds en de vuurtoren anderzijds. De tweede weg is de Gulf Drive, langs resorts, stranden en villa's aan de waterkant. Via de Sanibel-Captiva Road rijd je naar het buureiland Captiva Island. Omdat Sanibel Island zo klein is, is het prima per fiets te verkennen. Op Sanibel zijn diverse fietsverhuurders.

Feiten

Klimaat

Bovenstaande klimaatgegevens zijn historische gemiddelden voor de plek op de kaart. Het weer is onvoorspelbaar, deze gegevens dienen dan ook puur als indicatie.

Sanibel Island heeft, net als de rest van Zuid-Florida, een subtropisch en vochtig klimaat. Dit houdt in dat het in de winter gemiddeld 16 graden is en in de zomer circa 32 graden. Van januari tot en met april is het de koelste periode (dit is dan ook het drukste toeristenseizoen) met zeer weinig regen. De ergste hitte en benauwdheid in de zomer wordt enigszins getemperd door de zeewind van de Mexicaanse Golf en door de bijna dagelijkse regen in de late namiddag.

Geschiedenis

De eerste mensen die het eiland bewoonden, waren de Calusa-indianen. Sanibel was een van de belangrijkste Calusa-nederzettingen toen de Europeanen voet aan wal zetten. Het eiland zou ontdekt zijn door de beroemde Spaanse ontdekkingsreiziger Juan Ponce de Leon, die het eiland 'Santa Isybella' noemde, naar de Spaanse koningin Isabella. Er bestaan echter verschillende verhalen over de naamgeving van het eiland. Zo menen sommigen dat Sanibel vernoemd is naar de vuurtoren ‘Santa Ybel’ en beweren anderen dat de naam gebaseerd is op Sanibel, de beeldschone geliefde van Roderigo Lopez, de metgezel van Jose Gaspar. Deze Gaspar was een van de vele beruchte piraten die aan het begin van de negentiende eeuw op zoek gingen naar schatten in Florida. Gaspar, die een gestolen schat op Sanibel begraven zou hebben en vrouwelijke gijzelaars gevangen hield op Captiva Island, werd uiteindelijk gearresteerd door de Amerikaanse marine. De legende gaat echter dat Gaspar zichzelf, vol met zware ijzeren kettingen, overboord liet vallen om te voorkomen dat hij naar de gevangenis moest.

In de tussentijd woonden er nog steeds voornamelijk indianen op Sanibel, die vissers en kolonisten op afstand hielden. Hoewel het eiland in 1845 samen met de rest van Florida opgenomen werd als zevenentwintigste staat van de VS, duurde het tot na de Amerikaanse Burgeroorlog voordat de eerste kolonisten zich vestigden op Sanibel. In 1870 besloot de Amerikaanse regering dat er een vuurtoren gebouwd moest worden. Op 20 augustus 1884 werd voor de eerste keer licht aangestoken in de Sanibel Lighthouse, de vuurtoren die tot de dag van vandaag in gebruik is.

De eerste pioniers vestigden zich in de ‘Old Town Sanibel’, het voormalige centrum van de stad. In 1892, toen er een kleine honderd mensen op het eiland woonden, werd het eerste schoolgebouw op Sanibel gebouwd, dat tegenwoordig nog steeds te bezichtigen is in Sanibel Historical Village. Niet veel later werd Sanibel ontdekt door rijke noorderlingen als Thomas Edison en Henry Ford, waardoor het eiland snel bekend werd als de ideale bestemming voor reizigers die op zoek waren naar rust, zee, zon en strand.

In 1935 bezocht Jay Norwood 'Ding' Darling voor de eerste keer het eiland, waarop hij meteen verliefd werd. Ding, een gerenommeerde cartoonist en natuurliefhebber, begon een campagne om het fragiele ecosysteem onder aandacht te brengen van de Amerikaanse overheid. Dings acties hadden succes en in 1945 werd een gebied van meer dan vijfentwintig vierkante kilometer aan mangroves, stranden en rivieren omgedoopt tot het J.N. 'Ding' Darling National Wildlife Refuge.

In 1963 werd de Sanibel-spoorweg geopend, waardoor gevreesd werd dat het eens zo rustige eiland zou veranderen in een overbevolkt eiland, dat haar charme en natuurschoon zou verliezen. Elf jaar later werd echter besloten dat de bevolking van Sanibel de controle kreeg over het behoud van het eiland, waarbij goed gelet werd op de duurzaamheid van het gebied.

Economie

Het toerisme is de belangrijkste bron van bestaan voor de inwoners van het eiland. Met een gemiddeld bezoekersaantal van twintig- tot dertigduizend toeristen in het hoogseizoen is bijna elke inwoner van het eiland direct dan wel indirect afhankelijk van de bezoekers. Daarnaast is de schelpenindustrie erg belangrijk voor de economie, zowel voor de export als voor de productie van onder andere sieraden en decoraties. De meeste producten worden verkocht op het eiland zelf of geëxporteerd.