1998: Lewinsky Scandal

In 1995, tijdens de eerste termijn van president Bill Clinton, begint de dan eenentwintigjarige Monica Lewinsky na haar bachelor psychologie aan een onbetaalde stage in het Witte Huis. Tijdens haar stage maakt ze kennis met president Bill Clinton en hun relatie verdiept zich gedurende de maanden die volgen. Aan het eind van het jaar krijgt Lewinsky een betaalde aanstelling. In april 1996 zorgen haar meerderen, die vinden dat Lewinsky teveel tijd met Clinton doorbrengt, er echter voor dat ze wordt herplaatst naar het Pentagon als assistente van woordvoerder Ken Bacon.

In het Pentagon leert Lewinsky overheidsmedewerkster Linda Tripp kennen. Tripp geldt al snel als een vertrouwenspersoon voor de jonge Lewinsky. In de zomer van 1996 biecht ze aan Tripp op dat ze een fysieke relatie met de president onderhoudt. Op advies van publiciste Lucianne Goldberg besluit Tripp vanaf dat moment in het geheim telefoongesprekken met Lewinsky op te nemen, waarbij ze de jonge vrouw aanspoort alle details van haar relatie met Clinton uiteen te zetten. Verder overtuigt Tripp Lewinsky ervan dat ze de cadeaus moet bewaren die ze van de president ontvangt. Verder spoort ze haar aan een blauw jurkje dat sperma van Clinton bevat, later een belangrijk bewijsstuk in de rechtszaak, niet te laten stomen en op te bergen.

In 1997 komt Clinton voor het eerst in een kwaad daglicht te staan wanneer een magazine rapporteert dat Tripp een andere collega, Kathleen Willey, onder verdachte omstandigheden uit het kantoor van de president heeft zien komen. Willey beweert dat Clinton zich heeft vergrepen aan haar, maar de advocaat van de president verklaart tegenover de pers dat Tripp niet te vertrouwen is en dingen verzint. Daarmee lijkt de zaak verder te zijn afgedaan. Wanneer Tripp echter ontdekt dat Lewinsky in de zaak Willey een officiële verklaring heeft afgelegd, waarin ze verklaart geen seksuele relatie te hebben gehad met de president, besluit Tripp in januari 1998 de geheime opnames die ze in bezit heeft uit te leveren in ruil voor immuniteit voor vervolging. Ze verklaart tegenover onafhankelijk advocaat Kenneth Starr dat ze op de hoogte is van een relatie tussen haar collega Lewinsky en president Clinton. Bovendien beschuldigt ze Lewinsky van meineed in de zaak Willey. Starr, die al verschillende onderzoeken naar Clinton heeft lopen wegens het Whitewater Schandaal en een dispuut rondom FBI-rapporten, besluit de beschuldiging serieus onder de loep te nemen.

Op de basis van de tapes verkrijgt Starr toestemming van aanklager Janet Reno en het gerechtshof om een onderzoek uit te voeren naar de vermeende relatie en meineed van Lewinsky. Uiteindelijk moeten zowel Clinton als Lewinsky verschijnen voor het hoger gerechtshof om vragen te beantwoorden.

De media berichten voor het eerst over het schandaal op 17 januari 1998, wanneer nieuwswebsite de Drudge Report laat weten dat de redacteuren van nieuwsmagazine Newsweek een sappig verhaal op het spoor zijn. Als ook The Washington Post enkele dagen later over de vermeende affaire bericht, verspreiden de roddels rondom de seksuele activiteiten van de Amerikaanse president zich al snel wereldwijd. Hoewel president Clinton alle beschuldigingen met klem blijft ontkennen, groeit de vraag naar antwoorden vanuit het Witte Huis. Op 26 januari spreekt de president, met zijn vrouw Hillary aan zijn zijde, het volk persoonlijk toe, waarbij hij nogmaals zijn onschuld uitspreekt en aangeeft met belangrijkere zaken bezig te zijn.

Ondanks het feit dat president Clinton zijn misstap niet toegeeft, blijven de media de maanden die volgen uitvoerig over de affaire schrijven. Maar omdat er buiten de bandopnames geen bewijs is, blijft een definitief antwoord uit op de vraag of de affaire een verzinsel is of niet.

28 juli 1998 betekent het omslagpunt. Lewinsky verkrijgt die maand immuniteit van de rechtbank in ruil voor een verklaring tegenover het hooggerechtshof. Behalve haar verhaal levert ze hierbij nog een heel belangrijk bewijsstuk; het blauwe jurkje dat Tripp haar had gemaand niet te wassen, omdat er DNA van president Clinton op zit. Na onderzoek blijkt het jurkje het verhaal van Lewinsky te bevestigen en Clinton kan nu niet langer ontkennen. In een zitting op 17 augustus verklaart hij tegenover het hooggerechtshof dat hij inderdaad overspel heeft gespeeld met Lewinsky. Dezelfde avond spreekt hij zich op nationale televisie uit over zijn misstap en hij betuigt zijn spijt tegenover het Amerikaanse volk.

Omdat Clinton in eerdere rechtszaken heeft ontkend een fysieke relatie te hebben gehad met Lewinsky, wordt hij door Starr aangeklaagd voor meineed. Clinton moet een boete betalen van bijna een ton aan dollars, maar wordt door een goede verdediging niet veroordeeld tot een celstraf. Hij beweert tijdens de eerdere rechtszaak enkel een antwoord te hebben gegeven op een vraag betreffende door hem uitgevoerde seksuele handelingen, niet die van Lewinsky. De verklaring wordt geaccepteerd. De republikeinen in het congres, tegenstanders van Clintons democratische partij, zijn echter van mening dat de valse verklaring van de president een ernstige misdaad is en dat hij door zijn handelen de rechtbank tegen heeft gewerkt. Ze dringen aan op een vervolging. Er wordt vanuit de senaat een nieuw onderzoek van eenentwintig dagen ingesteld. Na deze periode stemmen niet alleen alle democraten in de senaat voor vrijspraak, maar ook tien republikeinen stellen dat de aanklacht voor meineed toch moet komen te vervallen. Daarmee wordt Clinton officieel vrijgesproken door de senaat en mag hij zijn termijn als president uitzitten.