Detour en Zion National Park

Hallo familie,vrienden, kennissen en mystery guests. Ja, er zijn nu zelfs mensen die wij niet kennen die zich aanmelden om onze blog te lezen.

Woensdagochtend vertrokken we vanuit Bryce richting Zion National Park. Onze reis zou ongeveer 2 uur gaan duren gaf ons navigatiesysteem ons aan. Na een half uur onderweg te zijn kwamen we het bordje detour tegen (op zijn Nederlands een omleiding). Aangezien we eerder deze reis een keer de mist in zijn gegaan toen we deze borden genegeerd hadden, dachten we nu hier houden wij ons keurig aan. (En dit hebben we geweten....). Deze omleiding stuurde ons eigenlijk vrijwel direct een overharde weg op met heel veel stenen erin verwerkt, echt een waardeloze weg waarbij we erg bang waren om lek te gaan rijden.

Op een gegeven moment volgden we deze weg een half uur en kwamen nog een keer een bord tegen waar de detour ons heen moest leiden. De overige 2 uur op het onverharde pad zijn we geen enkel bord meer tegengekomen (lekker geregeld die omleidingen) werd het dus een reis naar Zion van zo'n 4 uur. Op het moment dat je in de middle of nowhere rijdt en je helemaal niemand tegen komt besef je je weer hoe groot Amerika is. Onderweg zijn we wel nog een aantal bijzondere zaken tegengekomen. Zelf wist ik niet dat deze beesten bestonden allicht jullie ook niet......koeien/paarden worden hier in Amerika op een aparte manier gefokt/gekruist.

Aangekomen in Zion regende het enorm hard en gelukkig hadden we een mooi hotel waar we ons een paar uurtjes prima konden vermaken. Op tv werd continu gewaarschuwd voor thunderstorms, heavy rainfall en flash floods. Vanwege deze weer-condities zijn we maar naar de bioscoop gegaan. Naar de film ' The Butler' . Deze komt in Nederland pas in December in de bioscoop, maar een zeer goede film, aanrader! Hierna zijn we wederom naar de Walmart gereden en water ingeslagen (en een mini-Ipad )!

Vandaag besloten we het opnieuw te proberen, het miezerde slechts en daar kunnen we nog wel tegen. We wilden graag een wandeling doen door de Narrows, een lange hike met een groot deel door de Virgin rivier tussen steile hoge rotswanden in. Dit was alleen helaas niet mogelijk vandaag vanwege de hoge kans op flash floods en thunderstorms. Het water kan met zo'n flash flood binnen een paar seconden een paar meter stijgen en neemt van alles mee. We besloten daar ons leven maar niet voor te wagen, wel jammer..

Dan maar het begin van die trail te wandelen tot het punt waar je de rivier in moest. De rivier is normaal gesproken helder maar door de hevige regenval nu niet. Het was wel een beetje koud maar gelukkig droog!

Het weer werd tegen de verwachtingen in steeds beter! Rianne had gelezen over de hike Angels Landing, wat een erg zware wandeling zou zijn en waar de afgelopen jaren een aantal mensen waren overleden, we besloten deze wandeling maar te doen (tot een bepaald punt waarna er mensen waren overleden, dat is een klein stukje waar je langs de afgrond loopt en je moet vasthouden aan een stalen draad). Tijdens de te verwachten weersomstandigheden werd het laatste stuk dan ook sterk afgeraden..

Dit was de berg die we zouden gaan beklimmen:

Het was een behoorlijke uitdaging maar het was wel een super mooie wandeling, met mooie uitzichten onderweg.

Zo steil hebben we nog nooit meegemaakt!

MMaar na 2 uur bereikten we de (bijna) top. Het laatste stukje waar deze mensen overleden hebben we dus maar achterwege gelaten.

On the top!

En even uitrusten..

En vooral, het uitzicht...

Op de terugweg kwamen we nog een Tarantula (vogelspin) tegen, in 1834 voor het eerst ontdekt door de heer S.P.I.N. Vogel. Het scheen een zeer giftige variant te zijn gelukkig kregen we een moment om hem rustig op de foto te zetten.

Verder leven er overal heel veel eekhoorns, welke enorm brutaal zijn en helemaal niet bang voor de mensen.

Na deze pittige wandeling besloten we nog 1 korte trail te lopen, Emaralds Pool Trail, deze zou ons leiden naar watervallen, niet zo'n mooie waterval als bij de Calf Creek Falls maar toch even leuk om te zien. Het zonnetje begon rustig aan door te komen dus daar moesten we nog even van genieten.

Voldaan en moe van al het klimmen en wandelen gingen we terug naar ons hotel. Het was prachtig weer dus hebben we even een paar uur lekker aan het zwembad kunnen chillen en we hebben lekker in de hottub met bubbels gezeten waar onze vermoeide benen weer tot rust kwamen ;). Morgen wacht ons de grootste reis van de hele reis. We rijden door Death Valley heen en overnachten daar ook. (zo'n 550 km).

To be continued...

P.s. voor de mensen die het leuk vinden, we hebben bij de vorige berichten foto's toegevoegd!