De kop is er af

De kop is er af.

Zondag 15 maart 2015

Om 6 uur liggen de koffers in de auto en kunnen we opweg naar Schiphol.

Onderweg pikken we onze jongste dochter Dapnne op zodat zij de auto mee terug kan nemen naar huis.

Een uurtje later arriveren ook onze oudste dochter Cécile met haar vriend Pim. Ook zij zullen een camper trip maken van Chicago naar Las Vegas.

Om 10 uur gaan we de lucht in en na 8 uur vliegen, 1,5 uur sneller dan verwacht vanwege goede tailwind, landen we op O'Hara airport Chicago. Met de trein naar "downtown" en het laatste stukje met een taxi komen we aan bij ons hotel Indigo. Een mooi hotel op loopafstand van het centrum van Chicago.

Het is nog maar 2 uur 's middags (locale tijd) zodat we nog alle tijd hebben om de stad een beetje te verkennen. En onze conclusie is..... Chicago is een zeer leuke en boeiende stad. 

Maandag 16 maart

Vroeg wakker, dus we zaten al om 7 uur aan de koffie met donut en muffin bij "Starbucks".De werkende Chicagonaar komt met slaperige hoofden binnen om ook hun koffie, opweg naar het werk, te halen.

Na het "ontbijtje" zijn we met z'n viertjes de stad in gegaan. Eerst naar het milenium park met de "cloudgate" een grote metale boon, de ultime plek voor een "selfie". Daarna naar de "navy pier" om te lunchen met een mooi uitzicht op de skyline van de stad. Het weer is vandaag uitzonderlijk mooi. De warmste dag sinds 5 maanden barre koude. De thermometer tikt de 25 graden aan. Het lijkt wel of heel de bevolking in korte broek en t-shirtje loopt. Ook wij genieten van deze zomerse dag.

In de middag een taartje gegeten bij "The Cheesecake factory". Alle machtig....wat een taart!!!

Dinsdag 17 maart

's morgens een wandeling gemaakt langs de kust van Lake Michigan. De hemel is weer strak blauw,maar het is bar koud. -2 graden met een straffe wind waardoor het -5 aanvoelt. Na de lunch een taxi gepakt richting vliegveld alwaar we met z'n viertjes een flinke auto hebben gehuurd omgezamelijk naar Middlebury Indiana te rijden. Pim achter het stuur en we zoeven over de highway naar de staat Indiana. 3 uurtjes later zijn we in het hotel in Middlebury. 's avonds gegeten en nog even gezwommen in het binnen zwembad van het hotel. Op tijd naar bed, want woensdag worden we om half 9 verwacht bij de fabriek.

Woensdag 18 maart.

Na het heerlijke ontbijt met z'n viertjes naar de fabriek. Honderde RV's (campers) staan netjes in rijtjes.

Na wat papier werk en een uitleg van de camper, krijgen we de sleutels. Pim en Cécile vertrekken met een camper van 27 foot (9 meter) Jacqueline en ik moeten het de komende weken doen met 30 foot (10 meter).en inderdaad.... Wouw wat is ie groot!!!

En dan kunnen we eindelijk opweg. Hier bij de fabriek scheiden ook onze wegen met Cécile en Pim. We gaan elk onze eigen weg maar waarschijnlijk komen we elkaar onderweg naar Las Vegas nog wel tegen. 

Wij rijden de eerste mijlen via "country roads" door het Amish land. Na 2 uurtjes belanden we op de highway 31 naar het zuiden richting Indianapolis. De stad laten we rechts liggen en gaan om 4 uur de grote weg af richting Hoosiër forrest. Volgens de Camping App op de telefoon is daar een mooie campground. We vinden hem snel maar alles ligt er heel verlaten bij. Niemand te zien. Toch de camper maar neer gezet en de stroom aangesloten en zowaar..... We hebben stroom.

Geen water nog maar dat hadden we vanmorgen al ingeslagen bij de Wallmart supermarkt.

Lekker macaroni met gehakt balletjes gegeten en genieten nu van een wijntje.

Donderdag 19 maart

Lekker geslapen en nog steeds niemand gezien. Stroom afkoppelen en we gaan opweg naar Nashville.

Onderweg een stop gemaakt bij Mammothcave National Park. Een mooie druipsteengrot. Een tour van 2 uur door het 8 mijl lange gangenstelsel. Natuurlijk deden wij maar een klein (maar wel een heel mooi stukje)

Daarna door gereden naar Nashville. Campground  "2 rivers" . 'S avonds met de shuttle naar de stad. Heel gezellig en lekker druk. In elke bar en restaurant live music. Van country tot blues, tot jazz. Heel gezellig dus en lekker genieten. Bij terug komst bij de camper.......alle sleutels verloren. Dik balen. Kunnen dus niet in de camper, mmaar ook niet meer rijden. Gelukkig staan Cecile en Pim naast ons en kunnen we bij hen slapen. 

Vrijdag 20 maart. Na veel telefoontjes nog niets gevonden. Maar wel een slotenmaker gevonden die de sleutels opnieuw maakt. Geweldig. We kunnen weer in de camper en ook weer rijden. Bedankt mijnheer Abou van ABC lock and key.

Alles weer okidoki. En zoals gezegd.... de kop is er af....zowel de eerste mijlen van de camper als van onze vakantie.