Laatste week

Na Revelstoke zijn we verder gereden naar Kelowna. Ook best een grote stad. We hadden geboekt bij Bear Creek Provincial park. Waren we eerder geweest. Ligt aan de overkant van de stad aan het grote meer. Onderweg gestopt bij een winkelcentrum, want Ton wilde nieuwe schoenen. Terwijl hij aan het shoppen was ben ik gaan internetten. Toen ontving ik een mail dat de reservering was geannuleerd en dat ik mijn geld teruggestort kreeg. De reden stond er niet bij. Maar Google is je beste vriend; Er bleek een brand dicht in de buurt van de camping te hebben plaats gevonden waardoor er bomen waren omgewaaid. De camping was geëvacueerd geweest en was nu gesloten. Dus gingen we op zoek naar een andere camping. Even na Kelowna gestopt in Peachland, maar deze camping was net vol helaas. Doorgereden naar Summerland en daar een plek bij de boer gevonden tussen de kersenbomen. Heerlijk rustig; geen treinen, geen schreeuwende kinderen, geen snelweg. De kersen waren twee weken geleden al geplukt.

Volgende dag via Manning Provincial Park onze weg voortgezet naar Hope. Onderweg nog gestopt voor verse kersen en pruimen bij een fruit stand. Verser kan het niet. In Hope gestopt en rondje door het centrum gelopen en koffie/fris met wat lekkers gedronken/gegeten. Het was weer bloedje heet, zo'n 33 graden. Dus gauw weer in de camper verder gereden naar Boston Bar, zo'n 60 km ten noorden van Hope. We hadden gereserveerd, maar was een beetje onduidelijk want de dame vertelde dat ze de camping net 5 dagen geleden hadden overgenomen. We hadden weer een mooi stekkie tussen de bomen. Het was er rustig, er waren maar 2 andere gasten. Weer heerlijk uit eten geweest bij het bijbehorende motel. 

De ochtend erop eerst naar Hell's Gate gereden, was vlakbij. Dit is een airtram van de ene kant van de Fraser rivier naar de andere met een behoorlijk hoogteverschil. En uitleg gehad over de zalmtrappen die er gemaakt zijn in de rivier omdat deze hier zo smal is en snel stroomt. Jammer genoeg geen hummingbirds (kolibri's) gezien. Waarschijnlijk te laat in het seizoen. Daarna doorgereden naar White Rock.

Via internet had ik ook daar gereserveerd en liet niet echt vlotjes. Toen we aankwamen wist ze meteen wie ik was. We konden kiezen waar we wilden staan. Het uithangbord gaf aan 'no vacancy', maar er was genoeg plek. Beetje vreemd. Plekje uitgekozen in de schaduw en eerst even buiten gezeten. Daarna naar het stadje aan de kust gelopen, onder andere naar de grote witte steen en bijbehorende pier. Aan de overkant kun je Amerika zien liggen. En natuurlijk aan de fish and chips gezeten. 

'S Avonds de camper al een beetje ontdaan van overgebleven boodschappen en praatjes gemaakt met andere campinggasten. Oudere andere met een oudere man van bijna 90 die vertelde dat de eigenaar de camping wil verkopen om er huizen op te laten bouwen. Vandaar dat er een ontmoedingsbeleid wordt gevoerd. Nu snapten we het. Of we het ook aan City Hall wilden laten weten hoe goed de camping was. Tuurlijk :)

Volgende ochtend verder opgeruimd en weggegooid omdat we de camper in moesten leveren voor 10 uur. Zo gezegd, zo gedaan. Alles weer in de koffers geprakt en ons af laten zetten bij het hotel waar we ook de eerste nacht geslapen hebben. Het enige vervelende is dat we pas om 3 uur in onze kamer kunnen. Dus na wat geinternet te hebben in de lobby maar even geluncht bij de iHop. Daarna nog wat buiten zitten internetten (o.a. Dit verslag gemaakt). Nadat we de spullen in onze kamer kwijt kunnen gaan we met de skytrain naar Vancouver. 

Morgen om 12.55 uur vliegen we naar huis. Zondagochtend half 8 landen we.