Dag 13. Jasper, AB - Clearwater, BC

Vandaag krijgen we langste rit tot nu toe, bijna 300 kilometer. We willen dus op tijd wegrijden. Als ik terugloop van het toiletgebouw naar de camper zie ik ineens een vos naast het pad in het gras liggen. Hij ligt rustig voor zich uit te staren en is helemaal niet schuw. Gister toen ik ging douchen vroeg mijn moeder waarom ik m’n telefoon meenam. “Je weet nooit wat je tegenkomt”, zei ik. En precies nú heb ik m’n telefoon niet bij me. Ik loop snel heen en weer om hem nog te kunnen filmen.  

De route gaat eerst richting Mount Robson. “Half uurtje rijden ongeveer”, zeg ik. Hm, ja.. hier vergis ik me weer in de afstanden. Het is wel lekker rustig op de weg.

We stoppen eerst bij de Overlander Falls. Het is een korte wandeling van zo’n vijf minuten naar een niet al te hoge waterval. Goed moment om even de benen te strekken. We stoppen vervolgens bij de Visitor Centre om mijn zus nog even te bellen voordat ze op vakantie gaat naar Italië. Het is inmiddels alweer behoorlijk warm om 11.00u. Dit is geen klagen, ik ben er erg blij mee!! Het weer wordt echt steeds beter.

Wat ik niet wist is dat Mount Robson precies achter het Visitor Centre ligt en dit is gelijk een enorme blikvanger wanneer we uitstappen. Wow! Het is hier sowieso erg mooi. Mooi groen, nette parkeerplaats, alles mooi aangelegd. Achter het gebouw is een deck vanwaar je precies tegen de enorme berg aankijkt. Het lijkt niet echt. Alsof je naar een enorme foto zit te kijken. Op een foto kun je gewoon niet vastleggen hóe mooi dit is. 

De weg van Mount Robson richting Blue River (halverwege Clearwater) is weer heel anders en misschien wel een van de mooiste tot nu toe. Het is hier zo weids. De weg loopt door een soort vallei van kílometers breed. Je kunt zo ver kijken. Ik krijg hier heel erg een Amerika gevoel. Weids, vrijheid, eindeloze wegen, bergen op de achtergrond. Name it.

Een paar kilometer voor Blue River stoppen we langs de weg om te lunchen. We rijden de hele dag met de ramen open en dat is lekker met de rijwind. Als we uitstappen voelen we weer hoe warm het is in de volle zon. Wie weet kom ik nog bruin thuis. Het fijne van het reizen met een camper is dat je overal gewoon een ei kan bakken bijvoorbeeld. Heerlijk. Dit is echt dé ideale manier van reizen. Langs de plek waar we staan loopt de spoorlijn. Ik loop er nog naar toe om te checken of er nog beren lopen. Blue River is natuurlijk bekend vanwege de beerexcursies. Maar helaas, no luck.

Even vanaf Blue River begint het landschap weer langzaam te veranderen. De hoge bergen beginnen te verdwijnen en het wordt droger en kaler. We hebben intussen het grootste gedeelte van de route gehad, maar deze laatste kilometers wordt ik het rijden behoorlijk zat. Ik ben de enige die rijdt. Dat is niet erg, maar het kan vermoeiend zijn. Wat ook niet meewerkt is als er een camper constant onder de maximumsnelheid rijdt. Zij hebben ook maar gewoon vakantie en ik heb geen haast, maar na zoveel kilometers wil ik graag op de eindbestemming zijn. Nu snap ik nog minder hoe we onze reis in Amerika doorstaan hebben. Daar hebben enkele keren meer dan 400 kilometer op een dag gereden. Dat is gewoon niet oké met een camper.

We hebben de afgelopen kilometers voor het eerst de airco gebruikt. Als we in Clearwater uitstappen voelen we weer waarom. Wauw. Hier is echt ècht warm. Zeker 35 graden. We doen hier eerst boodschappen bij de Save-on-Foods of de Buy-Low-Foods. Deze is in ieder geval iets goedkoper dan degene waar we eerder waren. Grappig ook dat ze Nederlands drop en Wilhelmina Pepermunt hebben.

Tegenover zit een Tim Hortons. Deze moet je toch minimaal een keer bezocht hebben. Je kan er ook niet om heen. In élke plaats zit er minimaal een. ‘Smoothies’ op de gevel is wat mijn aandacht trekt, maar binnen zie ik hier niks van terug. Ik kies dan maar de Chocolate Chill en die is best goed!

Twee nachten staan we op Dutch Lake Resort. Het is leuke camping door mooie ligging. Het bestaat grofweg uit twee niveau’s. Direct aan de oever van het meer staan een aantal cabins en daarachter een rij RV-sites. Op het tweede niveau is een groot open veld vanwaar je uitkijkt over de beneden gelegen cabins en RV’s. Wij staan hier front row, dus hebben mooi zicht over het meer. Je staat wel erg dicht(!) op de buren (ongeveer een zonneschermlengte) maar de picknicktafel en firepit staan niet tussen de campers maar ervoor. Het sanitair is prima, maar het valt steeds weer op dat vooral het aantal douches nooit toereikend is voor het aantal gasten op de camping. Tot nu toe heb ik er nog geen last van maar in het hoogseizoen zal je zeker wachttijden hebben. Moet er niet aan denken.

Aan het meer ligt een mooie groter steiger vanaf waar je het water in kan. Erg lekker om met deze temperatuur even het meer in te gaan. Aan een van de picknicktafels bij het water zit een jong Nederlands stel waar we mee aan de praat raken. Zij doen min of meer onze route tot Calgary maar dan omgekeerd. Ze komen dus net van Vancouver Island en Whistler. Het is leuk om ervaringen en tips van anderen te horen. 

We gebruiken voor het eerst deze reis de dakairco, want de temperatuur in de camper is opgelopen naar 28 graden. Ik moet gelijk terugdenken aan Amerika twee jaar geleden, want daar moesten we de airco élke dag gebruiken. Wat was het daar warm drie weken lang. Ondanks dat het weer hier in het begin niet meezat, ben ik blij dat we niet hetzelfde hebben als toen in de USA.