Los Angeles en onderweg naar Lake Havasu City, dag 5 en 6
Door Dennis en Irene - 13-08-2010 16:56 Los Angeles en onderweg naar Lake Havasu City, dag 5 en 6We zijn netjes op tijd aangekomen op LAX Airport en hoefde niet allerlei formulieren in te voeren of langs de douane, we stonden een half uur na de landing met koffers en al buiten. Zo kan het dus ook. Tijdens de vlucht konden we al een beetje zien wat we richting Lake Havasu zouden rijden, erg mooi uitzicht hadden we. Althans, als Dennis het luikje van het raam omhoog wilde doen. Deze zat namelijk zoveel mogelijk dicht omdat zijn oog 'verkouden' werd, alleen maar tranen en rood.
Maar hij heeft toch een paar fotootjes kunnen maken.
Met de shuttlebus naar de autoverhuur om de auto op te halen, dat bleek een Compact Car 2-deurs te zijn, oftewel type Ford Focus. Normaal geen probleem natuurlijk, maar met twee grote koffers en nog wat kleine tassen zouden wij zelf bijna niet meer in de auto passen. En deze auto had maar een 1.4l motor, wat in de bergen ook niet zo handig is. Dus wij namen een upgrade. Nu hebben we een Dodge met een 3.0l uit 2010. Een mooie zwarte bolide, ik noem het onze Bat-mobiel. met elektrisch verstelbare stoelen en een CD/MP3 speler. Jammer dat we maar 4 CD's hebben meegenomen......de rest staat namelijk op onze iPods die we via een mooi apparaatje (speciaal gekocht voor deze vakantie) zouden kunnen beluisteren via de radio, maar die ligt nog thuis.
's Avonds (voor ons gevoel bijna 's nacht, we hebben de klok weer 3 uur terug moeten zetten) nog even een klein hapje gegeten (dat is overigens erg moeilijk hier, alles is groot) en toen naar bed. De volgende morgen zouden we namelijk met onze Batmobiel richting LA gaan en daar van alles bekijken (Venice Beach, Hollywood Boulevard etc.). Maar ja, de volgende morgen kon Dennis zijn oog niet meer openhouden en elk beetje licht of airco deed zeer. Dus autorijden zat er niet in. Gelukkig rijden er ook tours die je langs de (meeste) bezienswaardigheden rijden, dus hebben we dat gedaan. In de bus de plek uitgezocht waar je de minste last had van de airco en jas tot aan de kin toe dicht (als Dennis ziek is, is hij ook helemaal ziek). De tour ging via Venice Beach (waar inderdaad iedereen in zijn bikini fietst), Malibu Beach, Beverly Hills en Rodeo Drive naar Hollywood. Bij Venice Beach, Framer's Market (een deels overdekte markt met aan de ene kant eettentjes en aan de andere kant winkels) en Hollywood Boulevard hebben we een kleine stop gemaakt zodat je foto's kon maken. Alleen hadden wij vergeten de batterij op te laden, dus de handafdruk van Frank Sinatra staat er niet meer op, net als de Hollywood letters. Je hebt van die dagen dat er af en toe wat tegenzit. Maar we hebben ze wel gezien en dat kan niemand ons afnemen, we zoeken wel een plaatje op internet.
Gelijk na de tour is Dennis naar bed gegaan en heb ik maar even de route bekeken die ik, want Dennis zagen we nog niet rijden de volgende dag (en ik was ook geregistreerd als bestuurder, een extra bestuurder is gratis in Californie). We hebben later nog wel lekker roomservice besteld en Carcasonne gespeeld, Dennis staat met 1-0 voor.
Vanochtend was Dennis zijn oog een stuk beter en kon hij gelukkig zelf rijden. Rond 10.30u zijn we vertrokken richting Lake Havasu en na een paar keer de verkeerde richting gekozen te hebben zijn we toch op de snelweg terechtgekomen. Op de snelweg heb je een speciale carpoollane, daar mogen alleen auto's met 2 of meer personen. Dat rijdt lekker relaxed, niemand haalt je links en rechts in, en met files rij je er zo voorbij.
Onderweg hebben we een korte stop gemaakt bij Joshua Tree National Park, we hadden te weinig tijd om daar echt uitgebreid rond te lopen. Maar we hebben een Tree (meerdere zelfs) op de foto, dus dat is gelukt. Verder zijn we niet zo heel veel bewoonde wereld tegenkomen, het was een lange rechte weg met rechts woestijn en links woestijn, met droge bergen op de achtergrond. Af en toe een trailerpark, of iets wat op een huis moet lijken (er stond een rij met brievenbussen, dus daar zullen mensen wonen), maar verder niets. En dan word je ingehaald door auto's met een jetski of boot achterop, waar moeten die dat doen dan? Nou, op de Colorado River dus. Als je daarbij in de buurt komt wordt het hier en daar weer groen en komen de Vacation Homes te voorschijn. Die zien er niet verkeerd uit, ieder met een eigen aanlegsteiger in de rivier. Een aangename verkoeling bij 112 Fahrenheit, oftewel 42°C!! En we kwamen vanaf 20°C, het was onderweg dus twee keer zo warm geworden. En vannacht blijft het ook nog 35°C. Gelukkig hebben we airco in de auto (die we dan niet weer niet te hoog kunnen zetten voor Dennis zijn oog, maar het is er wel lekkerder dan buiten).
De Colorado River wordt door de Parker Dam (de diepste van de wereld) gescheiden tussen Arizona en Californie. Wij vonden de dam zo mooi dat we er 3 keer overheen gereden zijn......maar dat kwam meer omdat we dachten dat we verkeerd reden. Als we nu na de eerste keer nog 1km hadden doorgereden voordat we omdraaiden, hadden we de dam maar 1 keer gehad. Maar we zagen geen bordje Lake Havasu, alleen Parker, en dat was weer verder terug. Dus wij omgedraaid en weer over de dam. Daarna rechtsaf gegaan en weer de droge bergen ingereden. Maar daar was er werk aan de weg en de weg was afgesloten voor doorgaand verkeer......
Bij een of andere electriciteitscentrale heeft Dennis toen de weg gevraagd en we moesten weer over de dam en dan na 4 km ongeveer kwam de afslag naar Lake Havasu.
Het is ons uiteindelijk allemaal gelukt en we zitten nu lekker op onze kamer, met onze maag weer gevuld (neem echt een voorafje als je hier bent, dan krijg je je hoofdgerecht namelijk niet meer op).
Morgen gaat de reis verder richting de Grand Canyon, waar we twee nachten blijven.
We houden jullie op de hoogte van onze avonturen!
Groeten
Dennis en Irene
p.s. Zoals jullie zien staan er in dit stukje foto's, we hebben bij ons stukje over New York ook nog wat foto's geplaatst (moest eerst even uitvogelen hoe dat moest en er was een update van de internet explorer voor nodig voordat dat lukte, kun je goed regelen als je husband ligt te snurken in bed).