Lake Havasu - 22 juli

Door R. Bergsma - 25-07-2012 07:12 Havasu Lake - 22 juli Vandaag weer vroeg uit de veren en om 7.45 uur vertrekken via de kaarsrechte Interstate  Highway 40 West op weg naar Havasu Lake.  Al snel laten we de pijnbomen en bergen achter ons en dalen rapide van 2200 naar (uiteindelijk) 220 mtr. De frisse berglucht is verdwenen en net als de temperatuur stijgt de waterconsumptie per km.  Onderweg stoppen we bij een Amerikaanse "Autohof" om te tanken ( hier is benzine/boodschappen  e.d. alweer wat goedkoper dan in de toeristische Grand Canyon; benzine kost gemiddeld $ 3,42 per gallon, dat is ca. € 0,72 per liter) en om onze magen te vullen. We bewonderen de lange rijen keurig geparkeerde imponerende vrachtwagens  die op het immense terrein staan. Moeiteloos zonder ook maar  één keer extra te steken, wordt zo'n kolos achteruit ertussen ingeparkeerd door een behendige chauffeur.  We kopen zoete en hartige bagels en zetten de reis voort.  Vlakbij Lake Havasu City gaan we weer boodschappen doen. We openen de camperdeur en moeten naar adem happen door de warme bakovenlucht die in onze longen slaat. Het is hier heerlijk om je inkopen te doen: in de supermarkt is het aangenaam (tot frisjes) koel, bij de groente-afdeling zie je slangetjes die water vernevelen over de groentes en zo nu en dan hoor je het geluid van regen en onweer.  Het bbq-vlees uitzoeken bij de koelvitrines is daardoor ook geen straf.  Bij de in- en uitgang kun je een verkoelende iced coffee of ijskoude frappuccino  krijgen om je temperatuur te laten zakken.  Zoals heel veel hier zijn ook de uien mega-size:  1 ui weegt ruim 600 gram; we kopen een zak briketten  waar we 2 zomers mee  kunnen doen.  Gelukkig is veel fruit  en groente ook los te krijgen, is de kwaliteit prima en de prijs okee.  Bij Lake Havasu City zien we het meer opduiken; een mooi turquois-blauw vlak omringd door - waar je ook kijkt - droge, kale rood-bruine heuvels. De campings hier zijn groot, kaal en onaantrekkelijk.  Wij zoeken bomen, want dan heb je schaduw en dat is hier niet. We zien wel de eerste palmen, lange stammen met een iewat zielig kroontje  met groen  palmenblad. We rijden door langs het meer naar Cattail Cove State Park. Dit is, aldus internet, een groen park met een kleine camping van 51 plaatsen direct aan het meer met zwemgedeelte.  Even later zien we inderdaad een groene oase opdoemen aan het meer. We rijden de camping op en worden hartelijk begroet door de park-ranger.  Internet heeft niets teveel beloofd. We kunnen kiezen uit ca. 45 plekken; er zijn er maar 2 bezet en een aantal gereserveerd. We pakken natuurlijk die met de grootste bomen. Dan hoppa zwemmen in het meer.  Het is net lauw badwater, maar altijd nog koeler dan op het land met 113 Gr.F. ( 45,36 gr.C.).  Volgens de park-ranger is het vandaag een koele dag!  Door de hitte en ons lange verblijf aan het strandje, brandt de bbq pas tegen half negen. Dat is een uur te laat of, het onweer met windstoten komt een uur te vroeg.  Halverwege verplaatsen we de boel naar binnen de camper en "finishen" daar onze spareribs. Een 1/2 uur later is het weer weer rustig en is er geen druppel regen gevallen. De temperatuur is ook nauwelijks gedaald. We gaan aan onze picknicktafel in het föhnwindje  zitten en er ontstaat 1 cirkel tussen koelkast, waterflesjes en doorgevende handjes. Die nacht slapen we voor het eerst minder; deels door de airco die op automatisch staat en met een hard geluid aanspringt zo midden in de nacht en ons doet wakker schrikken, en deels door de warmte die na enkele minuten ontstaat als de airco vindt dat het koel genoeg is en uitgaat.  We besluiten de volgende ochtend door te rijden richting kust. Je kunt alleen reageren op dit bericht als je bent ingelogd.