De laatste paar dagen....

Vlak voor Yellowstone hebben wij enige tijd getwijfeld of we wel onze geplande route via Idaho Falls en Salt Lake City moesten rijden. Misschien konden we toch beter via Grand Teton National Park en Jackson verder gaan, gelukkig zijn we niet van onze koers afgeweken. Niet dat we weten dat Grand Teton en Jackson niet mooi en leuk zijn, maar vooral omdat we nu een flink aantal relax-dagen achter de rug hebben!

De dag begon goed. Een lekker ontbijtje: all you can eat pancakes voor 2.5 dollar.

Vanuit Idaho Falls zijn we richting Salt Lake City vertrokken, hierbij hebben we nog even een kort bezoek gebracht aan Antelope Island State Park. Dit is een eiland vlak voor Salt Lake City midden in het Great Salt Lake en is bijzonder in trek bij wandelaars. Hier hadden wij dan weer bijzonder weinig trek in, wij wilden graag zwemmen in het zoute water. Gelukkig was het ontzettend laag water, dus we moesten vanaf de parkeerplaats toch een flink stuk wandelen om bij het water te komen. Geen mooie paden, maar heel mul zand. Evelien kwam hier bij de eerste beste stap al achter, tot op de enkel ging haar eerste voet het zand in. Gelukkig viel ze heel zacht in een paar bosjes, gevolg allemaal krassen op haar been. Wat natuurlijk heel fijn is als je in zout water gaat zwemmen!

Na even heerlijk gedobberd te hebben in het zoute water, zijn we maar weer terug gelopen naar de camper om daar ff snel te douchen. Vervolgens weer snel naar het vaste land en de reis richting Salt Lake City vervolgd. Ruim een half uur later kwamen we aan op de camping, Pony Express RV Resort. Wat ons gelijk op viel waren de heerlijke bedden bij het zwembad, dat past natuurlijk goed bij een relax-dag. Aanvankelijk hebben we voor één nacht geboekt en ondertussen staan we nog steeds op deze camping, totaal dus drie nachten.

Gisteren hebben we een bezoek gebracht aan Temple Square, midden in het centrum van Salt Lake City. Na ruim twee uur kerken, tempels en weten wij veel wat nog meer over het geloof, hadden wij het wel gezien daar. Nog snel even in de stad gekeken en een lekkere burger gegeten.

Daarna hebben we een bezoek gebracht aan het Olympic Park en dat was een voltreffer. Eerst even snel wat info ingewonnen bij het visitor centre en toen het ‘park’ ingegaan. Bij een aantal korte schansen werd er druk geoefend voor de winter, de landing was dit keer niet in de sneeuw, maar in een zwembad. Na heel wat mooie sprongen, maar even zoveel mislukte, gezien te hebben besloten we verder te kijken.

We reden omhoog richting de bobsleebanen en de grote schansen. Onderweg kwamen we een shuttle-bus tegen en de chauffeur keek heel vreemd naar ons en begon druk in zijn portofoon te praten. Wij zagen het en dachten, ach hij zal zich wel vervelen.. Onderweg naar boven kwamen we echter bijzonder weinig auto’s tegen, maar dat mocht de pret niet drukken. Bij de bobsleebaan werd net weer een nieuwe bob klaar gezet om af te dalen. Deze haalt onderweg naar beneden een snelheid van zo’n 75 mph, ongerekend 120 km/h.

Op het moment dat we weggingen bij de bobsleebaan kwam net de shuttlebus weer langsrijden, de chauffeur had weer veel aandacht voor ons, maar zei wederom niets. Hierop zijn wij bij de grote schansen gaan kijken, de K-90 en K-120. Op de K-90 werd op dat moment geoefend, maar de K-120 was vrij. Als je op die dunne latjes bovenaan zo’n schans zit, dan moet je toch knap wat lef (en vooral training) in je donder hebben om ook daadwerkelijk de sprong te gaan maken. Pfff wat is dat hoog!

Na het bezoek aan de schans, zijn we met de camper weer terug naar beneden gegaan. Eenmaal beneden kwam we tot de ontdekking dat de slagbomen allemaal dicht waren (zou de chauffeur van de shuttlebus daar iets mee te maken hebben?). Wat nu, vroegen wij ons af. Danny meende gezien te hebben dat je via een smal weggetje op de parkeerplaats kon komen, van waaraf je achter de slagboom weer op de gewone weg uit kwam. Gelukkig bleek dit te kloppen en konden we het terrein af. En nu kunnen we mooi zeggen dat wij als één van de weinigen (en misschien wel de enige met camper) naar boven zijn gereden om alles te bekijken!

Na terugkomst op de camping (we hadden inmiddels al een nacht bijgeboekt) zijn we lekker gaan chillen aan het zwembad. Vervolgens voor de verandering is zelfgemaakte pasta gegeten en daarna gebiljart en gedart op de camping.

Toen we vanmorgen wakker werden hadden we beide zoiets van, we boeken gewoon nog een nacht bij en gaan vandaag lekker niets doen. Nouja niets, Evelien is druk bezig geweest voor school en Danny heeft biljartles gehad van een oude Amerikaan.. Die man had overduidelijk meer ervaring..

Hierna hebben we weer lekker gezwommen (onderwater zwemmen met ogen dicht vlak bij de rand van het bad werkt niet heel goed is Evelien achter gekomen) en gelezen op die heerlijke bedden. We hebben vandaag voor het eerst niet in de camper gereden en zelfs nog geen foto gemaakt. Het lijkt wel vakantie!

Morgen gaan we onze reis vervolgen naar Bryce Canyon waar we twee nachten blijven, vervolgens nog één nacht in Zion en dan zijn we alweer terug in Las Vegas. Hier kunnen we mooi al het geld wat we over hebben gehouden inzetten in één van de vele casino’s om vervolgens waarschijnlijk blut naar huis te gaan.

Nu zijn we vooral heel trots op onszelf, omdat we zo’n lang verhaal gemaakt hebben van zooooooo weinig belevenissen! Maar het waren natuurlijke wel heerlijke relaxte dagen voor ons ;-). Bryce here we come.