Boeing, Seattle en naar huis

Boeing

We hadden voor donderdag 29 juni 3 uur tickets voor een ‘future of fligth’rondleiding door de fabriek van Boeing. Dat was nog ongeveer 150 km rijden vanaf de camping, dus hadden we alle tijd. Daarom niet direct de snelweg genomen maar via mooie binnendoor wegen gereden, door schitterende bossen. Helaas moesten we op een gegeven moment toch richting snelweg, omdat de weg niet meer verhard was. Er lag weliswaar grint, maar we vonden het geen goed idee om over zo’n weg een bergpas over te gaan.

De rondleiding bij Boeing was mooi. Boeing heeft het grootste gebouw ter wereld. Leuk om te zien, en ook leuk om te zien hoe de assemblage van vliegtuigen gebeurt. Jammer dat we geen foto’s mochten maken, zelfs de smartphones moesten we inleveren. We mochten wel foto’s maken bij het aparte tentoonstellingsgebouw, leuk om te zien hoe groot zo’n vliegtuigmotor eigenlijk is.

Daarna mochten we in de avondspits noch 45 kilometer rijden richting de camping. Dat was ook weer een belevenis. Seattle en omgeving is één van de drukst bevolkte gebieden van Amerika en dat was te merken. Ze rijden er net zo agressief als in Europa, en ook files kennen ze, daar kwamen we dus ook in terecht.

Uiteindelijk kwamen we op de stadscamping terecht die we gelukkig al gereserveerd hadden, anders hadden we er niet op gekund. Camping is niet het goede woord, het heet ‘RV park’, en dat is het ook, gewoon een parkeerplaats voor campers en caravans, je staat gewoon naast elkaar geparkeerd.

Seattle

Donderdag om 10 uur hebben we de camper ingeleverd, schoon en zonder deuken. Hiervoor moesten we eerst weer 45 km terug naar het noorden rijden, naar de plaats Everett. Hiervandaan weer terug naar het zuiden, naar het vliegveld. Dat hebben we met de taxi gedaan, $ 120, - dollar voor een rit van drie kwartier en ook weer ongeveer 40 km. We waren om kwart over twaalf bij ons hotel. Inchecken kon pas om 1 uur, en de bagage konden we niet laten staan, dus maar gewacht.

’s Middags met de lightrail naar downtown Seattle, ook weer een rit van ongeveer 3 kwartier. In downtown Seattle zitten de winkels en is de hoogbouw. Vandaar uit met de monorail, overblijfsel van de wereldtentoonstelling van 1962, naar Seattle center. Daar een schitterende tentoonstelling met tuin bezocht van de glaskunstenaar Chiuly. We hadden nog nooit van de man gehoord maar hij maakt schitterend werk, en al heel lang.

Als je in Seattle bent moet je de spacetower, ook gebouwd voor de wereltentoonstelling van 1962,  wel op, en dat hebben we dus ook gedaan. Vandaar heb je mooi overzicht over de stad en de bergen in de omgeving. Aan de ene kant de bergen Olympic park, waar we niet zijn geweest, en aan de andere kant de bergen van North Cascades, en daar zijn we dus wel geweest. ’s Avonds heerlijk gegeten in downtown Seattle.

Naar huis

Zaterdag om half acht vertrok het vliegtuig voor onze lange reis naar huis. Eerst vlogen we naar Washington, daar stapten we over in het vliegtuig naar Amsterdam, dat ging allemaal goed en op tijd. Vervolgens bleven we nog twee uur staan, eerst wachten op een piloot die te laat was omdat zijn vliegtuig vertraging had, en vervolgens wachten op andere passagiers die ook vertraging hadden. Gelukkig haalden we wat van de vertraging in omdat we meewind hadden, en de vlucht daardoor een uur korter duurde dan verwacht. Vervolgens met de trein naar huis. Net als op de dag van vertrek bleek er alleen geen rechtstreekse trein te zijn, en moesten we nu via Zwolle. Om 12 uur waren we uiteindelijk thuis. In Seattle was het toen was 3 uur in de nacht, we zijn dus 19 uur onderweg geweest en hebben in die tijd niet geslapen, Jammer dat zo’n mooie vakantie met een slopende thuisreis moet worden afgesloten, maar dat hebben we er dan maar voor over.