In to the sky

Vanmorgen hebben we Vancouver Island verlaten, we laten de zeeën achter ons en trekken de komende twee weken verder de bergen in. Ondanks een uur vertraging komen we rond de middag aan in het Olympische dorp Whistler. Tijdens de overtocht met de Ferry genieten we op het zonnedek van de vergezichten over zee en de opdoemende bergen in de verte. We gaan aan land bij Horseshoe Bay, een baai in de rotsen, vanaf de boot is het direct met de auto omhoog rijden Highway99 volgen, deze weg staat bekend als the Sea to Sky way. Het landschap is hier een stuk ruiger dan op Vancouver Island, we stoppen bij Brandywine Falls en na een korte wandeling zien we de eerste, en zeker niet de laatste, waterval van deze reis. Het naar beneden denderende water is altijd weer indrukwekkend. Aangekomen in Whistler maken we een wandeling door het gezellige, drukke centrum, aanschouwen de mountainbikers die de bergen afkomen suisen, maken een paar foto's bij de Olympische ringen en nemen ons vijfuurtje op het terras van de Canadianbar dit keer geen uitzicht op zee, maar bergen met wit besneeuwde toppen. Terug op de hotelkamer krijgen we van moeder Bouw het trieste bericht dat Mark, man van nicht Henriët Hoogeveen, is overleden. Ook hij heeft de oneerlijke strijd met die K-ziekte niet kunnen winnen, vreselijk. Verslagen slaan wij nog een blik uit het kamerraam, naar de bergen, de eeuwige sneeuw, in to the sky, en nog verder in de hemel daar rust nu Mark in vrede. Een mooie vakantiedag met een gitzwarte rand.