Mist

De donkere wolken zijn weg als we s'morgens de gordijnen opendoen, maar we zien alleen maar een witte deken van mist en het regent. We moeten 235 kilometer rijden naar Lake Louise, hopelijk is het weer daar beter, we volgen de Icefield Parkway. Een van de mooiste wegen van Canada, dwars door de Rockies. Door de dichte mist en de regen, kunnen we niet genieten van de uitzichten op de bergketens waar we langs rijden. Plotseling gaat de VW piepen, we schrikken, verkeerde benzine getankt ? de VW hapert niet, gelukkig. Op het dashboard licht een oranje ijskristal op, gladheid !! De temperatuurmeter van de VW geeft 3,5 graden aan, de regen is inmiddels in natte sneeuw veranderd. Op de dennenbomen langs de weg blijven al laagjes sneeuw liggen. 0.0 graden geeft de temperatuurmeter, in Nederland was code oranje al afgegeven door het KNMI en de NS had het treinschema aangepast, in Canada geen paniek, rust straalt het land en de bevolking hier uit. Bij een van de vele kleine watervallen aan de kant van de weg stoppen we om alvast een paar foto's voor de kerstkaart 2019 te maken. We rijden door, het geplande bezoek aan de Columbia Icefield doen we niet, het weer is te slecht. We rijden door naar Lake Louise, we checken in bij ons hotel. We zijn te vroeg en kunnen nog niet naar de kamer, het is inmiddels droog geworden dus we nemen de shuttelbus naar de attractie van Lake Louise, het meer 'the jewel of the rockies'. Het is druk bij het meer, veel Chinezen maken foto's en ontelbare selfies van dit prachtige blauw/groen gekleurde meer. Als we net aan de wandeling naar een uitkijkpunt zijn begonnen begint het weer te sneeuwen, door de aantrekkende koude wind voelt het winters koud op de blote benen, want we zijn op zomervakantie, dus de korte broek is aan. We nemen de eerste beste shuttelbus terug naar ons hotel. Omdat er bij het meer te weinig parkeerplaatsen zijn, moet je overdag met de shuttelbus naar het meer. Vanaf 16:00 uur is de weg naar het meer vrij voor autoverkeer. Als aan het einde van de middag het wolkendek breekt, pakken we de VW en rijden het 14 km lange bergweg naar het meer. De unieke groen/blauwe kleuren van het water schitteren in de avondzon, we maken een wandeling van 2 km naar het einde van het meer, maken wat foto's voor het fotoboek en het thuisfront en wandelen het vlakke pad langs de waterkant terug. We rijden terug en nemen halverwege de afdaling de afslag naar Moraine Lake. Een kleiner meer maar het azuur blauwe meer ingeklemd tussen de rotsen van de Rockies is nog mooier dan Lake Louise, via een stijl rotspad komen we bij een uitkijkpunt, prachtig alsof we naar een foto uit een vakantiebrochure kijken.

Het is al laat als we in het bergdorpje terug komen, we kunnen nog net aanschuiven in het restaurant, Griet neemt een Mountain Burger en Jack een gerookte Zalm, het toetje zit er vandaag niet meer in want het is al na sluitingstijd als wij het restaurant verlaten. Een koude mistige dag die we afsloten met het bewonderen van twee unieke bergmeren, juweeltjes der natuur.