30 Juni - Terug in de tijd,

Vannacht hebben wij op een KOA-camping gestaan en die zijn vaak goed. Deze campings organiseren vaak ook van alles en vanochtend is dat een ontbijt. We willen het wel eens makkelijk hebben en gaan er heen en het smaakt prima. Nog even tandenpoetsen en dan gaan we weer want vandaag is het een lange rit. Van Hot Springs naar Cheyenne, meer dan 300 mile.

De eerste stop is Fort Robinson State Park maar dat valt tegen. Er is niet veel van over en op de oude ruïnes hebben ze nieuwe gebouwd maar dan in de stijl van vroeger. Daarom maar weer verder richting Scotsbluff want daar willen we naar Oregon Trail Museum en Visitor Center. Na de nodige miles zijn we daar om twaalf uur. Met de camper kunnen we niet door het park in verband met een lage tunnel. Van een ranger, bij de intrance, horen we dat de shuttlebus pech heeft. Dus helaas kunnen we niet naar North Overlook en missen we het uitzicht over de vallei van de North Platte River, Scotsbluff en Gering. In het Visitor Center vragen we daarom even welke trails we kunnen lopen. We kunnen wel via de Saddle Rock Trail naar de overlook lopen maar dat is 5,2 km heen en terug met een klimpartij en op de terugweg een afdaling van 133 meter. Gezien de temperatuur is dat niet verstandig. Daarom lopen we een stukje van de Saddle Rock Trail. Even voorbij het Visitor Center hebben we ook 3 huifkarren gezien, even kijken. Bij een van de wagens staat een jongedame in klederdracht. Ze heeft het warm met al die kleren aan en heeft er een rood hoofd van.

Ze vertelt dat de wagen niet was om in te rijden maar een rijdende voorraadkast was. In de wagen werd voor een half jaar aan eten gestouwd. Iedereen moest lopen, ook kleine kinderen. Het ging echter niet hard omdat er ook vee mee liep. Omdat de wagens vol zaten met eten etc, moesten de pioniers onder de wagen slapen. De wagens werden getrokken door ossen, die waren vaak sterker dan paarden en hoefden geen graan als voer maar aten gras dat voldoende aanwezig was.

Wat hadden deze pioniers een moed en doorzettingsvermogen. Wij reizen nu in een camper met airco, magnetron, verwarming en alle andere luxe. Wel een heel groot verschil. De meeste immigranten die van de oostkust naar de westkust trokken kwamen langs Scotsbluff. Verschillende trails kwamen hier bij elkaar, Mormon Pioneer, Pony Expres en the Oregon. De Oregon trail begon in Kansas City en eindigde, de naam zegt het al, in Portland (in de staat Oregon). Tussen 1840 en 1869 hebben meer dan een half miljoen pioniers deze 2000 mile lange tocht gemaakt. Onvoorstelbaar. Op naar een betere toekomst. Na al deze informatie hebben we nog meer respect voor deze doorzetters. Op het terrein is een picknick set onder een overkapping en daar lunchen we even. Na de lunch gaan we verder naar een ander fort, Fort Laramie. Nu maar hopen dat dit meer te bieden heeft.

Als we er komen ziet het er beter uit dan het fort van vanmorgen. Hier staan meer gebouwen en ruïnes. We bekijken de barakken met eet- en slaapzalen van de soldaten. Dat was voor die mannen in die tijd een hard bestaan. Er is een tradingpost met handelswaar en leuk om even te zien wat ze in die tijd verkochten. Deze spullen waren niet alleen voor de soldaten maar ook voor de pioniers op doortocht, settlers en indianen. Er is een kroeg met natuurlijk een stamtafel en in de hoek een oude piano.

Ook staan er nog huizen van de officieren en die waren mooier, ruimer en beter dan de barrakken van de soldaten. We kunnen binnenkijken hoe de officieren leefden en dat is een heel verschil met de manschappen. Al deze gebouwen waren vervallen en zijn in de jaren 50 weer hersteld en gerestaureerd. In films zie je weleens hoe het er toe gaat in een fort maar nu hebben we er wat meer gevoel bij. Dit was best leuk om even te zien. 

Het is tijd weer verder te gaan naar de laatste stop van vandaag. Het is niet ver rijden naar Register Cliff. Register Cliff is een rechte bergwand en het was een herkenningspunt aan de Oregon Trail. Het was de plek waar passanten hun naam in het gesteente krasten. Register Cliff diende als 'checkpoint' voor reisgezelschappen om te controleren of ze zich nog op het juiste pad bevonden. De camper op het parkeerterrein en wij lopen naar de rotswand maar wat een afknapper. Er is heel veel in de rotswand gekrast maar helaas vaak van veel recentere datum. Vaak tussen de namen uit 1800. Het is echt zoeken naar oude namen en data, dit is jammer maar helaas.

Snel vergeten en op naar de camping in Cheyenne. De baas van de camping verwachtte ons al en we checken in. Het ruikt daar heerlijk en het water loopt ons in de mond. We kunnen daar ook eten want de baas is ook kok. Eerst de camper op zijn plek en dan terug voor een hapje. We zoeken wat uit en het smaakt voortreffelijk. Met een volle buik gaan terug naar de camper en net op tijd, het begint te regenen. Niet erg wij zitten in een camper en niet in een huifkar.

K&N