Yosemite en Monterey

Door Martijn en Bruno Amerika - 09-10-2022 09:06

Bij de afdaling uit het Sequoya NP naar de bewoonde wereld kwam na enige tijd ook de verbinding met de wondere wereld van internet weer terug. Bij het eerste benzinestation waar we weer verbinding hadden hebben we eerst maar eens met het thuisfront gebeld en wat andere praktische zaken geregeld. Bij het eerste het beste fatsoenlijke stadje (Fresno) hebben we weer wat voorraad ingeslagen. We moesten ook de propaangastank bijvullen. Maar dat bleek in de stad niet te lukken. Kennelijk is er in een stad geen behoefte aan gas. We hadden er snel genoeg van om bij benzinestations langs te rijden om te kijken of er ook gas is. We kijken straks wel bij een tankstation buiten de stad. En zowaar bij een tankstation enige tientallen km’s buiten Fresno konden ze ons aan gas helpen.

Zonder verdere problemen bij onze bestemming in Yosemite NP aangekomen. Op de immense camping in het bos (240 plekken) bleek het ons toegezonden plaatsnummer inderdaad vrij te zijn. Het was een prachtige ruime plek aan de rand van de camping met veel ruimte.

We hadden alle geurende artikelen nog in plastic tasjes bij elkaar gepakt zitten. We konden het hele spul dus zo weer in de bearbox duwen. We worden er ook al wat gemakkelijker mee. Spullen die we voor het eten en de koffies nodig zijn laten we gewoon in de camper. Als je zelf in of rond de camper actief bent vallen de beren je niet lastig. Dus als we weggaan of gaan slapen dan stoppen we de spullen die we gebruikt hebben weer terugIn de box. We vinden het al met al wel lastig dat je spullen niet gewoon op hun vaste plek liggen.

Voor de volgende dag hebben we besloten dat we de hoge waterval (vlak in de buurt) zullen zullen bezoeken en de aanbevolen Tioga road te rijden, één van de hoogstgelegen wegen van de VS met als hoogste punt een pas van 3031m. Als we dan nog tijd hebben kunnen we nog overwegen om naar een 3 vlakke kilometers van de camping gelegen meertje te lopen. De waterval was gauw gevonden. Dat wil zeggen de plek waar normaal de waterval is. Bij gebrek aan water was er nu niets spectaculairs te zien. Even verder hebben we nog een poos naar de imposante granieten El Capitan gekeken. Tegen de enorme verticale rotswand zagen we bergbeklimmers bezig om zich naar boven te zwoegen. Het waren net kleine miertjes.

 

De Tioga road bood mooie uitzichten. Op de terugweg moesten we de protesterende achterband alweer bijvullen. Dat wordt onderhand toch wel een beetje vervelend. Maar het kilometers maken zit er bijna op. En de verhuurder optrommelen om het probleem op te lossen gaat ons ook tijd kosten. En dat past weer niet in ons strak geregisseerde programma van besproken campings. Toen we terug waren op de camping werd het alweer bijna donker. Van de wandeling naar het meertje kwam dus niks meer terecht.

Al met al vonden we Yosemite NP imposant en mooi. Maar volgens ons hoef je hiervoor niet speciaal naar Amerika te reizen. In Europa zijn ook vergelijkbare imposante bergebieden te zien. Dit in tegenstelling tot Bryce, Monument Valley en de Grand Canyon die van zo’n bizarre schoonheid zijn die je alleen maar daar op aarde vindt.

De volgende dag zijn wij van Yosemite NP naar Monterey aan de Stille Oceaankust gereden. Het viel ons op dat je in Californië van het een op het andere moment door mooie bergachtige gebieden reist en dan zomaar weer een heel eind door een volkomen vlakke verdorde vlakte rijdt. Naar mate we dichter bij de kust kwamen nam de drukte toe, wat we niet meer echt gewend zijn.

We staan nu in een heel bizar camperpark op een kale heuvel bij een racecircuit. Gelukkig zijn er geen races. Want dan word je hier volgens mij knettergek.

De dag die we in Monterey hebben we twee dingen op het programma staan. We willen graag met een boottocht mee om walvissen te spotten. En we willen graag het plaatselijke aquarium bezoeken. Dat wordt waarschijnlijk wat veel op één dag. Omdat het walvis-spotten voor ons op de eerste plaats komt hebben we dat gisteren tijdens de reis hiernaartoe al telefonisch besproken. Morgen om 9.00u gaan we vier uren de zee op met een redelijke garantie op walvissen. Om 8.30u moeten we in de haven aanwezig zijn. Dat wordt dus een keertje de wekker zetten. De volgende ochtend is het wat mistig en grijs. Maar we geraken zonder problemen aan boord van het schip dat om 9.00u uitvaart. Het uitvaren was al een belevenis op zich. Allemaal vogels om je heen, waaronder pelikanen. Onder op de pieren van de haven lagen veel zeeleeuwen en we zagen een enkele zeeotter.

En het duurde niet lang of we kregen de bolle ruggen, rug- en staartvinnen van walvissen in beeld.

Verder liep de spanning wat op. De bemanning had idee dat we vandaag ook nog wel eens orka’s zouden kunnen spotten (killerwhales). Ze voeren naar een gebied waar een diepe oceaanslenk diep de baai van Monterey in steekt. Daar schijnen orka’s vanuit de diepte aanvallen op hun prooien uitvoeren. We waren gelukkig want we de Orka’s gezien met hun kenmerkende zwart-witte tekening.

Het probleem met het fotograferen van die natuurpracht is dat het steeds maar heel korte momenten zijn. Als zo’n beest boven komt en je richt je camera erop dan is hij al bijna weer verdwenen. Zodoende dus een heleboel foto’s gemaakt waarvan maar een enkele een beetje een succes is. Tot tweemaal toe sprong er een orka boven het water uit. Dat is zeer spectaculair, maar als je toevallig de andere kant opkijkt dan is het al weer voorbij als je je hebt omgedraaid. Laat staan dat je er nog een mooie plaat van kunt maken. Martijn stond met zijn telefoon net een filmpje te maken toen opzij van hem een orka bovenkwam. Gewaarschuwd door de enthousiasten kreten van medepassagiers heef hij zijn telefoon er snel op gericht. Op dat filmpje is nog net te zien dat het beest oven het water zweeft. Ik heb er een snapshot uitgehaald van matige kwaliteit. Maar je kunt wel zien wat er gebeurde.

Terug in de haven konden we terugzien op een zeer geslaagde onderneming. Jammer dat het grijs en somber weer was. Onze foto’s lijken allemaal wel zwart-witfoto’s. Na de boottocht hebben we nog wat gegeten in het inmiddels zonnige Monterey en een benzinestation opgezocht om de achterband weer op te pompen. We worden er steeds handiger in. Al met al waren we tegen vijven weer terug op ‘ons’ racecircuit.

Omdat het hier ’s morgens kennelijk lang mistig en grijs is hebben we besloten om morgenvroeg eerst nog het aquarium te bezoeken en daarna naar San Fransico af te reizen (± 3 uur rijden). Dus wij de volgende ochtend rond half tien weer op pad richting Monterey. Tijdens onze zoektocht naar een parkeerplekje hebben we een ver uitstekende ladder op een busje over het hoofd gezien en dus net geraakt. Toen we even later een parkeerplekje gevonden hadden bleek dat we een beschermkapje van de luifel eraf hadden gereden. We zijn nog teruggelopen naar de plek waar we tegen de ladder op het busje aan hadden gezeten, maar de kap was helaas onvindbaar.  Dat zal ons dus wel een deel van de waarborgsom gaan kosten. Gelukkig hebben we voor dat soort dingen wel een verzekering afgesloten. Maar dat is altijd weer gedonder achteraf. We hadden even de pest in maar hebben al gouw besloten dat we onze dag er niet door zouden laten bederven. En dat hebben we dus ook niet laten gebeuren. Het aquarium was de moeite waard en de reis naar San Francisco verliep voorspoedig. We hadden niet voor de snelle oostelijke route over snelwegen gekozen maar voor de weg langs de kust en over de Golden Gate. Het was waarschijnlijk een erg mooie weg langs de kust maar we hebben veel mistbanken/flarden onderweg. In het verkeer van San Francisco was het wel even alle zeilen bijzetten. Veel smalle rijstroken en dan in een camper van 3 meter breed. Maar we zijn over de Golden Gate Bridge gereden! ……. in de mist. Dus niks gezien, alleen maar verkeer. Hopelijk kunnen we de brug morgen nog in zijn volle glorie bewonderen.

Een paar mijl voorbij de brug hebben we onze besproken overnachtingsplek gevonden. Een plekje op een veredeld parkeerterrein voor $100 per nacht. En dat was ongeveer de goedkoopste die we konden vinden hier in de buurt! Maar goed we hebben alle nutsvoorzieningen bij de camper en er is een keurig toiletgebouw. En betrekkelijk dicht bij de stad.

Reacties

Meindert en Geesje 09-10-2022 09:55 {{button-66676}}

Lieve Westermannen.

Wat weer een prachtig verslag met foto's. Jullie hebben weer geweldig veel beleefd.

Liefs, Meindert en Geesje.

Bernadet Zents 09-10-2022 10:08 {{button-66677}}

Beste Bruno en Martijn,
Het was weer fijn om over jullie avonturen te lezen.
De zwart-wit foto's (ongewild) van de orka vinden we juist prachtig.
Geniet nog even van San Francisco en daarna een hele goede thuisreis toegewenst.
Vanuit een zonnig, beetje in herfstkleuren gedompeld Nederland, een hartelijke groet van
Dick en Bernadet

Bea 09-10-2022 13:39 {{button-66679}}

Hoi laiferts
Dit is wat anders dan het groningerland bezoeken, waar Nelleke en ik ook goede dagen gehad hebben. prachtige foto’s, ik had natuurlijk al een, voorproefje gehad.
Geniet van jullie laatste dagen!!
Liefs Bea

Riny 09-10-2022 21:46 {{button-66682}}

Hoi Bruno en Martijn,

Voor mij ook bekende plekken, nu ruim 40 jaar geleden. Yosemite vond ik erg mooi, al ben ik het met jullie eens dat je daarvoor niet speciaal naar de VS hoeft te reizen. De Alpen en de Pyreneeën zijn net zo imposant. De Golden Gate brug hebben wij ook in de mist over heen gereden. Schijnt daar vaak voor te komen. El Capitan heb ik beklommen met mijn vriend Wim en nog een paar andere campinggasten. Maar dan van de andere kant. Dat is een l ange wandeling door bos en open terrein. Wel pittig klimmen, maar hulpmiddelen zijn daar niet nodig. Ik h eb ooit een documentaire over parachutespringen gezien, waarin van El Capitan gesprongen werd. Heel spectaculair! Net hoog genoeg om op tijd je chute open te trekken.

Hartelijke groet, mede namens Ineke,

Riny

Nelleke 09-10-2022 23:24 {{button-66684}}

Dag lieve mannen,
Net weer lekker jullie laatste verhaal in mijn bus zitten lezen.
Wat zien jullie toch veel bijzondere en imposante dingen. Worden jullie langzamerhand niet een beetje overvoerd? Zou ik me namelijk goed kunnen voorstellen.
Maar zo te zien en te lezen genieten jullie nog steeds heel erg.
Ik wens jullie nog een paar fijne laatste dagen, jongens. En daarna hopelijk een goede thuisreis en een ordentelijke aankomst op ons aller Schiphol…..
Je kunt alleen reageren op dit bericht als je bent ingelogd.
Voorpret-alarm! Reizigers vertellen reizigers, campers (truck-camper & C-25) & presentaties
Kom 23 of 24 maart naar de Reizigersbeurs
Kom naar een infodag met special guests, zoals Travel Texas en indianen.
Meld je gratis aan