Ventilatorboot in de Everglades

Zaterdag, 29 april.

Vandaag afgevinkt: de ventilatorboot.

Ik zie mijn hele leven al die dingen door de Everglades racen. In films, series en documentaires zie je ze voorbij ventileren. Zo'n hele platte boot met aan de achterkant een enorme propeller en een ietwat verfomfaaide tattoodrager met onduidelijke poken in zijn handen, zittend in een hoge scheidsrechterstoel. Echt de verbeelding kietelend.

En vandaag was het afvinkdag! Hij liep rond, de man met plakplaatjes op zijn armen. Hij noemde zichzelf Psycho. Het enige piepkleine smetje was dat we niet op zijn boot zaten. Zijn mattie kon er overigens heel wat van. "Wie op de eerste rij voorin zit wordt nat". Ik zat op de eerste rij! Shirtje en gympies uit, mijn de-voor-de-zekerheid AH-tasje om mijn spulletjes heen en daar gingen we. Mijn hemel, wat maakte die ventilator een herrie! Als een platte steen ketste de platte schuit over het water en door het gras. Vaak zag je een grasveldje aankomen met het idee: dat kan niet! Toch bleef de boot door blazen. Zo nu en dan werd er over het water geslipt, als ware we op Zandvoort een slipcursus aan het volgen. Bij dit glijden over het water klotste en spoot het water de eerste rij over. Gaaf!

Gerben