Grand Canyon - Route 66

Donderdag 20 Mei

We gaan deze dag op weg naar de Grand Canyon.
Tijdens het ontbijt gezellig met Jenny gekletst via skype. Opnieuw  een warme dag, dus op tijd vertrokken.
Na 10 minuten rijden hadden we al onze eerste stop, de Horsehoe Bend, wat meteen onze een ochtendwandeling werd.
Het was ca 1 mile lopen door het mule zand en weer 1 mile terug en dat al met een temperatuur van 30 graden.
 

De Horsehoe Bend, het was de moeite waard.

We vervolgen onze weg met naast ons de mooie Vermillion Cliffs. We hebben een spelletje voor onderweg wat zien we in de rotsen?
Heel Artis komt langs van dierenfiguren die we waarnemen op de rotsen door de natuur gevormd.
De weg 89 staat vol met bloeiende planten in alle kleuren oranje, geel,, wit ,blauw,paars, bloeiende cactussen en de yucca’s met hun mooie witte bloemen.
Op iedere Parkeerplaats staan kramen van de Indianen met hun jewellery, keramiek en andere snuisterijen. Ruim van te voren zie je het aankomen door alle vlaggen in rood wit en blauw!!!!! En natuurlijk hun eigen vlag.
Dan volgt de Antilope Pass waar je steil omlaag gaat. Bitter Springs weidegronden waar de Navajo- boerderijen en een allegaartje van prefabwoningen (voor ons zoiets als kleine zomerhuisjes) of woonwagens in staan. Op de daken liggen autobanden op het dak om te voorkomen dat het dak er niet afwaait. En overal oude auto’s en veel rommel.
De meeste kramen van de Navajo, zijn barakken van afvalhout en van papier-mache.
Toch kun je betalen met je credit card ze gaan wel met de tijd mee.
De weg wordt er niet beter op ook hier is het weer een wasbord. Alles rammelt. De omgeving verandert de bermen staan vol met gele brem.

Cameron Trading Post. Jan gaat filmen en omdat het zo heet was doe ik alle ramen open. Gelijk vliegt er een jonge mus naar binnen.
Scheert iedere keer over mijn hoofd. Het arme beestje is erg zenuwachtig dus ik besluit naar buiten te gaan. Op de blote voeten op het hete asfalt. Gelukkig komt Jan de reddende engel  en die weet de mus te vangen, ik blij en de mus blij.

Na de koffie gaan we op weg naar de GRAND CANYON.  De eerste stop is bij de Little Colorado River.  We keken ervan op dat we 2 dollar moesten betalen en even dachten we dat het bij iedere View moesten betalen, maar dat was niet zo.
De Little Colorado is een zij rivier van de grote broer. Er was een markt met kramen  van de Indianen.
Rond 13.00 uur waren we op de campground van Desert View. Daar eerst iets gegeten en toen verder om alvast een paar Views te bekijken.
Nu de eerste was gelijk raak. FANTASTISCH/AMAZING. We krijgen er niet genoeg van.  17.30 terug op de campground.
Bij de borrel onze belevenissen gedeeld en we zijn er alle vier stil van.
Op tijd naar bed want moeten we flink aan de wandel.


De Grand Canyon met 'n glimp van de Colorado rivier

Vrijdag 21 Mei
 
We gaan wandelen langs de West Rim van de Grand Canyon

Dus vroeg uit de veren want er staat een drukke dag te wachten.
Eerst de campground betalen voor de komende nacht reseveren, want het systeem is zo dat wie het eerst komt heeft een plek.

8.15 stonden we bij de Watcher. Deze is gebouwd in 1932 en werd gebruikt in oorlogstijd als opslag plaats voor voedsel.
Hij wordt nu gerestaureerd en van binnen staan er mooie Hopi muurtekeningen op de muren en plafond.
De toren is 4 verdiepingen en op iedere verdieping zijn er ramen aangebracht met een prachtig uitzicht op de Canyon.
Gelukkig waren we op tijd want busladingen vol worden hier gedropt.

We moeten 25 mile rijden om bij de shuttle bussen te komen. Een ingewikkeld systeem. Onze wandeling die we willen maken is het  begin van de Rode line. We moeten eerst met de blauwe line die natuurlijk net voor onze neus weggaat. Na 15 minuten komt er weer een.  Na  6 haltes meegereden te hebben gaan we naar de halte voor Rood. Daar staan heel  veel mensen te wachten dus achter aan sluiten. Opnieuw een kwartier wachten en ja hoor de hoofden worden geteld en  wij konden niet mee.
Weer 15 minuten wachten, uiteindelijk begonnen we om 11.30 uur aan de  West Rim Trail.
Deze wandeling was 11 km. Het was warm en er stond een harde wind.


Even uitrusten tijdens onze wandeling langs de rand van de G. Canyon

Je loopt langs de  rand van de Canyon met diepe afgronden naast je. Het was de hele tijd genieten.
Bij Hermits Rest het eindpunt van de trail op de bus en visa versa weer terug.
Moe maar voldaan om 17.30 uur terug op de campground.


Nogmaals de Grand Canyon
Na het verdiende biertje een douche gepakt in de camper en dan op tijd naar bed om energie te vergaren voor de komende dagen.
We hebben genoten van deze 2 dagen in de Grand Canyon.
Door de harde wind bleven alle heli’s aan de grond. Er werd al 4 dagen niet gevlogen.

Zaterdag 22 Mei.
 
We gaan op weg naar het Cataract Lake ons einddoel van deze dag.
Uitgeslapen tot 8.00 uur. Het heeft de hele nacht gestormd, het leek wel of we op zee waren.
Na een rustig ontbijtje op weg naar Mather ground (camping) die al weken volgeboekt was.
Daar naar de dump voor de inname van fresh water 100ltr.,  ons grey (afwas-) en black (wc) water te lozen.
Om 10.30 reden we het park van Grand Canyon uit.
In Tuyasan naar de Visitor Center. Daar stonden ongeveer 100 motorrijders allemaal Duitsers.
Van de 64 gaan we over op de 180. Rustige mooie weg met in de verte de San Francisco Moutains.
Dit zijn de heilige bergen van de Navajo en Hopi, het tehuis van de Kachinas. De Humphreys Peak is 3860 m. hoog en de hoogste van Arizona.


De San Francisco Mountains met de Humphreys Peak

The Chapel of the Holy Dove is het kleinste kerkje wat we ooit gezien hebben.
Het is in 1960 gebouwd door een psychiater met zijn vrouw en 6 kinderen.


The Chapel of the Holy Dove

Door naar Flagstaff. Dit ligt aan de Route 66. De bedoeling om door te gaan naar Sedona