Dag 3 zaterdag

Weerzien tussen martijn en Erik



De dag begonnen met een (beetje vreemd) ontbijt. In de kleine ruimte waar de receptie is stonden 2 kleine tafeltjes met een grote tv er boven. Aan natuurlijk. Meaning: eetzaal.
Verder een tafel met papieren bordjes, plastik bestek.  Eten: wafels, donuts en cereals met melk. Beleg: stroop, boter en jam. Dat voedt wel maar niet voor lang. Gelukkig kon je ook nog kiezen uit een appel of een banaan.We namen ons voor om in de camper toch vooral maar zelf en gezond te gaan koken.

Na het ontbijt had ik een gesprekje met een Amderikaanse die net verhuisd was van California naar Idaho. De vrouw rookte en dat schiep gelijk een band, ze was de eerste die ik hier zag roken, ik viel bijna om. Zo kwamen we in gesprek.
De reden van haar verhuizing was dat het leven voor haar en haar man onbetaalbaar was geworden in de vorige State. Ze was bang anders failliet te gaan daar. Nu had haar man, midden 50 jaar, een baan hier gevonden en nu hebben ze een huis gekocht. Familie en kinderen moesten ze achterlaten. Alleen 2 oude katten gingen en moesten mee.
Oei het vooruitzicht voor deze vrouw was niet echt veelbelovend over haar succes bij het inburgeren in deze State, bedacht ik me. Roken is in NL  al aardig een taboe maar hier.... hier ben je gewoon een outcast. Ten eerste vinden ze niet alleen smerig maar vanwege het geloof is elke verslaving taboe. Drink je graag koffie of thee? Glaasje wijn misschien? FOUTTTT Mag niet, kan niet Absolute not done. 
Daarnaast worden  mensen uit  California gezien als snobs en leven veel te relax naar de maatstaven van onze lieve Heer, dus dat is al een 2e reden om hier moeilijk geaccepteerd te worden. Vooral veel zeggen dat je vissen en jagen je in het bloed zit en dat je niet kan wachten om je shutgun te laden in het weekend om er lekker met je kameraden er op uit te gaan. Catfish is hier populair. Ze eten ook al het vis zelf op maar zijn niet te beroerd om een visje terug te gooien als hun maag al vol is, aldus taxichaffeur en autoverhuurbedrijf medewerker. Heel coulant, echt wel.

Jean vertelde dat zij haar bachelor niet afgemaakt had omdat zij ging trouwen en het is dan gebruikelijk, als de man kostwinner is, dat de vrouw dan thuis blijft en voor het gezin zorgt. Zij werkt wel veel maar het is allemaal vrijwilligerswerk en omgerekend verdient ze daarmee 25 dollarcent per uur mee.
Nee. ik geloof niet dat ik echt in Idaho zou kunnen aarden.

Met de B. family zijn we de bergen ingetrokken om te kijken waar Martijn is wezen skieen in de winter.
Het zijn geen bergen zoals in Duitsland of Zwitseland. Het zijn meer grote bobbels met weinig begroeiing die uiteindelijk in hoogte veranderen in een berg. Op de top zijn alleen maar naaldbomen te vinden.
Er waren weinig mensen maar toch was er nog een barbeque! Geen worstjes, karrbonades maar de vertrouwelijke hamburgers. We waren de enige mensen en nadat we weg waren werd de tent gesloten.
Het was gezellig met z'n allen en het weer was prachtig. Ook vanavond had Martijn weer een party, die speciaal geoganiseerd werd voor EF studenten.
Erik, Marloes en ik hadden ondertussen bij de Wal-Mart (niet echt goedkoop trouwens) veel fruit ingekocht en "stiekem" wijn. Wij zijn nu van plan om niet uit eten te gaan maar alleen fruit te eten voor de nodige vitamines, dan gaan we ons nu tegoed doen aan de wijn en vervolgens laten we het boeltje gisten terwijl we ons te ruste leggen. Pppppproost en tot morgen!