Een rustig dagje Zion

Zo na alle commotie van de laatste dagen mag Marian vandaag een dagje vrij en zal ik mijn best doen om een stukje te typen. Nadat we gisteravond helemaal geïnstalleerd waren hebben Julian en ik het zwembad nog even onveilig gemaakt toen we daar aankwamen zaten er een stuk of tien Amerikaanse kindertjes in maar na een paar bommetjes van ons bleven we nog met z'n tweeën over HEERLIJK  een zwembad voor je alleen. ( dat gaan we vandaag weer doen ) Nadat we terug gekeerd waren in de camper troffen we Marian aan die in een diepe diepe coma lag.

Nimisha daarintegen zat ons nog vrolijk op te wachten die had nog praatjes voor tien en was zeker nog niet aan slapen toe dus hebben we nog maar een poosje met elkaar zitten praten dat wil zeggen papa praat en de kinderen zijn onder tussen met de telefoon in de weer, machtig gezellig.👿

Na een goede nachtrust stond vandaag het betreden van het Zion park op het programma maar eerst moesten we even met Nimisha langs het Medical Center ze had wat last van haar voet dus daar hebben we het ding even in laten tapen ( helaas moest dat daar omdat we nou eenmaal geen ome Jan bij ons hebben )

$ 40 lichter en een paar rollen tape die dan wel weer bij de prijs inbegrepen zaten vertrokken we naar het Park Nationaal Zion.Met bussen werden we naar de plek toe gebracht die we voor deze dag hadden uitgekozen adembenemend mooi die toren hoge rotsen als je daar tussendoor loopt voel je je als mens erg klein ( prachtig ) daar is met de schepping goed over na gedacht of voor de niet christenen onder ons wat moet dat een enorme knal geweest zijn als er zoiets kan ontstaan.

Lopend door en langs slingerende riviertjes kwamen we na een paar uur weer moe maar voldaan bij de camper aan eindelijk eens een dag die gewoon is verlopen . En nu stop ik er mee ben er helemaal zat van typen met 1 vinger. Groeten Bert