Bij Roel en Lianne in Londesborough

Londesborough in Canada

Daar ben ik dan nog een x vanuit Canada.
Maandag zijn we vertrokken vanuit Las Vegas, richting Toronto. 
Voor de verandering werden we er weer eens uitgepikt bij de douane in Las Vegas. We werden ondervraagd of we wapens bij ons hadden. Huh ? Wapens???? We bleken een wapen bij ons te hebben. Er kwam een speciaal apparaat aan te pas om de tas te doorgronden. Weer onderzoekt de doanier ons, we blijken een gummiknuppel bij ons te hebben. Hoe groot is de lol, als hij de knuppel eruit haalt, en het tot zijn eigen verbazing een komkommer blijkt te zijn. In Amerika hebben ze van die korte, dikke komkommers. Beetje de maat van een aubergine.
Met de komkommer op pad, moet het verhaal aan alle collega`s vertelt worden, overal wordt er hard om gelachen....

Roel pikte ons op vanaf het vliegveld. Wederom kwamen we in een andere tijdzone, de zoveelste van de vakantie. Dit maal gingen we 3 uur naar voren.
Lianne had een koelbox vol eten en drinken achterin de auto neergezet, we zijn rechtstreeks naar Londesbourough gereden.

Wat een warm welkom! 

Wat heerlijk om Roel en Lianne weer te zien, en helemaal geweldig om ze op hun eigen stekkie te zien.
We zijn rond het kampvuur neergestreken en hebben heerlijk even geborreld en bijgepraat. Totdat de regen ons uit de tuin jaagde.
BInnen verder gegaan......

`s Nachts heerlijk in de caravan geslapen. De volgende morgen met z`n allen buiten, bij de pool, ontbeten. 
De dag ervoor in het donker aangekomen, nu werd pas duidelijk op wat voor prachtige plek Roel en Lianne wonen. Wat een paradijsje.
In de heuvels, tussen de mais en andere gewassen staat een idyllisch wit huisje, met een prachtige veranda. 
Plaatje!!!
Na het ontbijt werden de Rangers uit de schuur gehaald, en we zouden een stukje gaan toeren.
Tijdens het typen schiet ik al weer in de lach. Wat een feest!
Achter het bedrijf ligt een stuk bos en rivier , wat bij het perceel hoort.
De trails waren al een tijdje niet gereden, we moesten ze dus zelf weer rij vrij maken. De takken vlogen ons links en rechts om de oren.
Nimisha zat bij Bert en Roel in, die hadden een voorruit. Lianne en ik niet.
Tjeee, een achtbaan is er niets bij. We scheurden over stenen en gaten, door de rivier. AF en toe was het flink steil, ik snap nog steeds niet dat we niet over de kop zijn gevlogen. Het was in 1 woord geweldig.
Tijdens de rit, had ik even weer een plasmoment nodig. Ik ga even tussen de bomen zitten. Ik zit net goed en wel gehurkt, met de broek onder aan de enkels, vliegt me bijna een hert aan. Ik kon hem aanraken, zo dichtbij was ie.
Ik schrok me dood, vlieg in de blote kont, uit de struiken. Je kan wel voorstellen hoe hilarisch dat is geweest.
Al met al een prachtig ochtendje, in een erg mooi gebied.

Gistermiddag lekker gezwommen. Gisteravond al toerend naar Goderich gereden. Stadje dat aan het meer ligt. DE weg erheen was zo mooi! Heuvels, riviertjes, tarwevelden.  Moet mijn beeld van Canada wel bijstellen. Het is hier echt een prachtlandschap, ik had niet verwacht dat het hier zo mooi zou zijn.

In Goderich de zonsondergang gezien aan het meer. 

Vanmorgen hebben Leonie, Lianne en ik een trail gelopen van 1,5 uur. Het leek wel Oostenrijk met zijn paadjes. Ook hier was het weer prachtig. En na 2 weken in de rode rotsen hebben gezeten, is het toch ook wel heel erg lekker om weer in het heldere groen te zitten. 

Vanmiddag hebben we een topmiddag gehad.!! We hebben met z`n achten gekajakd.
3 uur lang hebben we ons door de stroom mee laten voeren. Zo mooi!!
En in die 3 uur zijn we 1 pers. tegengekomen. Die zat op een bankje, uit te rusten van een wandeling.
Allen ontzettend genoten. Wat is dit een heerlijke afsluiting hier.

Het kampvuur brandt ondertussen weer, ik rond snel af, en zoek de rest op......