Onderweg van Amerika, naar Canada en weer terug

Dag 7, 8 en 9

Op dag 7 vertrokken wij naar Sicamous! Een ontroerend afscheid van onze nieuwe beste vrienden, en ook foto’s gemaakt, en met de vlam in de pijp naar Canada. Binnen 10 km waren wij al bij de grens en dan moet je kiezen, welk poortje, er was ook een poortje met NEXUS (?) dus gewoon aangesloten in de langste rij van drie auto’s. Toen we bijna aan de beurt waren moest ik een beetje emmeren om tussen smalle palen door te rijden naar de douane meneer. Boem, daar klapte de rechterspiegel al in, iets te veel naar rechts …. Ik gaf aan de meneer in uniform onze paspoorten en hij vroeg waar we heen gingen, hoe we gingen reizen (per camper) waar we heen wilden en toen kwamen de moeilijke vragen. Of ik guns and rifles had? NOOOOO !!!! Knives or other dangerous material? NOOOOO Drugs? NOOOOO!!!! IK zei nog, it is prohibited in Holland!!! Volgens mij vond hij dat woord te moeilijk want hij glimlachte vriendelijk en gaf de paspoorten terug en zei Have a nice trip (toch drugs??). De douane gepasseerd in 3 minuten, dat hebben we wel eens anders meegemaakt!!

Omdat de Pelleboer van Canada erg slecht weer voorspelde (een drie!!!) namen we een alternatieve route, een beetje onderlangs via Kamloops naar Revelstoke, en iets voor Revelstoke ligt Sicamous. Op deze manier kunnen we alle kanten uit afhankelijk van Pelleboer (Pelfarmer of zo) Na een kilometer of 30 (Canada daar rekenen ze weer in kilometers) kwamen wij bij de Bridal Falls, dat zag er aardig uit op de plaatjes dus dat wilden wij life aanschouwen. Keurige borden langs de snelweg met nog 5, 3 en 1 km, en daarna de weg af en toen ….. geen bordjes meer en nog een beetje heen en weer gereden, wat géén sinicure is met de SRV wagen en toen nergens meer een bordje met de watervallen dus maar onverrichter zake doorgereden. Die wegen door Canada zijn mooi maar wat je om je heen ziet is geweldig!! Het is een grote natuurfilm waar je geen genoeg van krijgt, het is jammer dat er zo weinig plekken langs de wegen zijn om te genieten van het mooie uitzicht. Dus maak je foto’s door de ramen, en berg op word je voorbij gereden door iedereen behalve de grote trucks maar bergaf gaan die trucks je gewoon weer voorbij, maar ik geniet van het uitzicht. We reden over een pas van 1444m hoog en dat was best mooi en naar beneden ging het vanzelf. Toen tanken, want de tank was nog maar een kwart vol. Naar een pomp, en overal waar je heen rijdt kijk je even of je er makkelijk weer uit kan, lees vóóruit haha. Maar gewapend met creditcard aan de pomp, lekker makkelijk, nou NOT!!! Alles wat we probeerden, refused, niet goed en zoek het uit. Toch maar even naar de pomp mevrouw binnen en die deed gewoon 50 dollar pomp 15, ik tanken en prachtig maar half vol dus nog maar even 65 dollar erin en nu leek het wat, maar nog NIET vol!! Toen het laatste stukje rijden en dat was prachtig, langs meren en bergen en je kan foto’s maken zoveel je wil, maar met je eigûh oogûh zie je het, het mooist. De kleuren van het water en de zon erin, geweldig gewoon. En ik kan beloven dat dag 8 óók zo is hahaha.

De camping was weer een KOA, een pull tru, dus vooruit erin, en vooruit weer weg, TOP. Stroom en stromend water en wij zijn blij. Het weer sloeg op een gegeven moment om en we dachten wat horen we toch, bleek het regen te zijn op de camper die onder dennenbomen stond, en het is niet eens Christmas. Lekker pasta gegeten en even lezen en naar bed. Met de kippen op stok.

Morgen beslissen we aan de hand van ons aller Pelleboer welke kant we op gaan en dan doen we in het plaatsje Golden.

Deze morgen met een waterig zonnetje alles weer losgemaakt en we konden verder. De camper leek door de regen, dennennaalden en zand wat op de camping lag wel een zwijnenstal, dus straks maar een stoffer en blik kopen, wat niet eenvoudig is!!! De rit was zoals ik hiervoor al typte nog mooier áls dat al kan. Geweldige mooie wegen door het hooggebergte (high mountain road heet dat hier) met bossen en veel sneeuw op de toppen, en je wil overal stoppen en kijken en foto’s maken maar dat kan helaas niet. Via het leuke plaatsje Revelstoke, camper vooruit inparkeren, en na de koffie er achteruit !!!!!!!!!! weer uit, help, maar het lukte hahaha. Even tanken voor 130 CDN (Canadese dollars) want de camper lust wel een slokje met al dat geklim. Maar was nog steeds niet vol. Na Revelstoke kwam na een heel mooi gedeelte het dorpje Golden, en daar liet Pelleboer ons weten dat het weer in het noordelijk gedeelte slecht was en vooral slecht bleef, helaas, dus wij gingen richting Kimberley waar ik een mooie plek om te stoppen had gevonden. Het ééntonige verhaal dat het wederom prachtig was en we kwamen op een soort vlakte, tussen de bergketens uit. Veel meren en tijdens een stop ook weer de Gophers gezien, die beesten uit die leuke film (op de golfbaan). Die zien we overal, ze poseren voor de foto en als je iets beweegt vluchten ze hun holletjes weer in. Onwijs grappig. Uiteindelijk bracht de TomTom ons weer bij de mooie camping, gelegen aan de Columbia river, prachtig!! Ik vroeg de mevrouw van de camping of ik een pull thru plek mocht en ze regelde van alles en bij de plek aangekomen moest ik achteruit insteken en op tijd remmen anders ging ik de afgrond in (echt waar!!!) Het lukte bijna in één keer maar moest wel drie keer heen en weer steken, zo onwijs groot die SRV wagen :-) De plek was prachtig en wij de wandelschoenen aan en naar de rivier afgedaald, eerst liep er bijna een hert tegen ons aan en die liet zich daarna uitgebreid fotograferen als een echt hertenmodel.  De rivier was indrukwekkend, snel stromend en veel geweld en lawaai. 67 Foto’s later liepen we verder op onze wandeling en die ging helaas bergop. Uiteindelijk boven, koffie en pasta eten, heerlijk en daarna met de kippen (herten, Gophers) op stok/in hol. Als Pelleboer weer gelijk had zou het de volgende dag regenen en dan zouden we weer verder reizen richting Montana in Amerika.

Toen wij vanmorgen wakker werden heeft ons aller Jan gelijk gekregen en had de vrijdag ook een 3, dus zachte en harde regen en wij verlieten de camping met weemoed en bij de uitgang stonden vier (!!) herten ons uit te zwaaien. De rit ging naar Cranbrook, even langs de Real Canadian Superstore, een soort Walmart, en nog groter denk ik. Daar brood gehaald en nog wat voedzame produkten, nog even koffie bij Tim Hortons en toen maar de laatste Canadese dollars omgezet in benzine, en toen wij wegwilden en even moesten wachten kwam er een stoere truck naast ons staan, ik dacht dat hij wilde ruilen misschien, maar ik was vergeten mijn dop op de benzine tank te doen. Thank you!! De dop zit gewoon open en bloot zonder slot aan de buitenkant….. De rit was prachtig maar ineens zag ik het bordje met US Border en werd toch een heel klein beetje zenuwachtig. Gisteren nog even geprobeerd een ESTA aan te vragen maar wederom werden de oo niet geaccepteerd en wel de OO, nou ja, ik had een goed verhaal voorbereid en vlak voor de grens nog even gebruik gemaakt van het kleinste kamertje (ach die zenuwen) en toen naar de douane meneer. Ik zag de auto voor ons en daar moest een meneer naar binnen komen en de chauffeur de auto parkeren….. Niet goed voor de zenuwen. De douane meneer pakte met een vriendelijke glimlach de paspoorten aan, liep naar binnen, keek even op zijn schermjes, voordat je bij de meneer bent, ben je door VIJF camera’s gefilmd. Hij kwam snel naar buiten, vroeg waar wij vandaan kwamen, waar wij zijn aangekomen (alleen op mijn buik) waar wij heen willen en wanneer wij naar Nederland terugvliegen. Nadat ik alle vragen naar waarheid had beantwoord glimlachte de meneer en wenste ons een pleasant trip!! Binnen twee minuten de grens gepasseerd, en all time record!!!

De rit bracht ons in het plaatsje Eureka!! Geweldig, daar geparkeerd en het was net een echt cowboydorpje. Natuurlijk weer foto’s en gegeten in een diner, geweldig wat daar allemaal zat te eten. Echte Hillbillies met open monden en geen tafelmanieren. Na een uurtje doorgereden en Montana is gewoon PRACHTIG en via het mooie stadje Whitefish gearriveerd op de camping  Five Lakes, eigenaar Ron (een overjarige hippie) en zijn twee prachtige herdershonden. Hier mochten we een mooi plekje uitzoeken, dat is gelukt met zicht op het lake en de mountains en we zitten in het Glacier National Park. Wederom geweldig mooi. Jajaja eentonig. Hier blijven we even staan om te wandelen en rondkijken en genieten van …….. het natuurschoon :-)

Nog even iets raars, gisteren zijn we een uur verloren, rijden we vrolijk door de bergen staat er ineens een bord aan de zijkant dat je in mountain time bent aangekomen. Wij reden keurig op tijd weg in Pacific Coast time en een uurtje of twee verder ben je ineens drie uur verder. Best lastig met een tandartsafspraak, ben je voor 1 minuut 2 uur kwijt, of zo …..

Groeten en tot ……

Fritzel