Salt Lake City

Zoals we gisteren al schreven zijn we aangekomen in Salt Lake City.  Het was een lange rit 300 Miles en we reden om plm half 8 weg uit Grand Teton en we waren hier rond 16.30.  We merken wel dat we een stuk zuiderlijker zijn. De temperatuur is hier veel hoger. Gisteravond konden we tot zelfs half 10 gewoon in t shirt buiten zitten. In de vorige plaatsen was het '-morgens behoorlijk koud, overdag was het warm.  Hier was het vanmorgen behaaglijk om op te staan en het werd zelfs heel heet overdag.  We staan hier op een stads camping met de tram voor de deur. We zijn dan ook vanmorgen met de tram naar het centrum van Salt Lake gegaan.  Op het perron staan tekens van een rolstoel waar je kunt gaan staan. Op die hoogte stopt de tram met de deur specifiek voor rolstoelen. Je drukt op een knop en er komt een plank uitzetten om het hoogteverschil te overbruggen. Dat alles gaat heel snel. Salt Lake City is het centrum van de Mormonen.  Er is een groot tempelcomplex. Als je daar binnenkomt staan er allemaal jonge vrouwen/meisjes je op te wachten en gaan je rondleiden. Het zijn allemaal "zusters" uit wel 80 landen. Ze hadden voor ons geen Nederlandse maar wel een Duits meisje en een Braziliaans meisje. Met nog een Duits echtpaar werden we rondgeleid. Uiteraard vertelden zij het verhaal van de stichter. Niet aan de orde kwam polygamie. Dat schijnt bij een orthodoxe groep nog voor te komen. Het was zeer interessant. Aan het eind werd je de "bijbel" van de Mormonen aangeboden. Ze hadden hem niet meer in het Nederlands, deze was in bestelling. We kregen wel een kaart mee, waarmee we het "boek" kunnen op vragen. Zowel de rondleiding, als de toegang en het boek is allemaal gratis. Ze vragen ook geen vrijwillige bijdrage.Daarna zijn we naar de bibliotheek gegaan, een heel groot gebouw.  In deze bibliotheek wordt aan genealogie gedaan. De mormonen doen heel veel aan genealogie. Bij hen kunnen ook de doden herdoopt worden.

ze hebben aparte afdelingen voor Amerika en Canada en de rest van de wereld. Als je binnenkomt dan krijg je onmiddellijk een begeleider toegewezen, die je helpt met het zoeken op de computer. Omdat we uit Nederland kwamen kwam er op een bepaald moment een man er bij die supervisor was en Nederlands sprak. Hij was even oud als ik en tot zijn 6e jaar opgegroeid in dezelfde buurt waar ik opgegroeid ben in Rotterdam. Hij was met zijn ouders naar Canada geëmigreerd.We hebben wat zitten spitten in de genealogie van de familie Schut en de Fam Woltman. We kwamen zeker tot midden jaren 1700. 

We hebben nog wat rondgewandeld in Salt Lake wat gaan drinken in een " bierzaak" waar wel zo'n 80 soorten bier te verkrijgen was. Met de tram weer naar de camping.  Het was een enerverende dag. We zitten nu ook nog steeds buiten ( 20.00 uur) de camper lijkt wel een oven.

morgen rijden we richting Arches en daar schijnt het nog warmer te zijn, dat is ook een woestijnachtig gebied.

groeten van Marina en Ed