Dag 15 - de 2e dag in New York - Ferrie naar Staten Island, bezoek 9/11 museum, Battery Park, Wall Street

We besluiten om deze ochtend op onze kamer te gaan eten. Er is een tentje op de hoek dat 'ontbijt' verkoopt maar het is daar altijd vreselijk druk. Ook zijn de fam. van Dalfsentjes de zware ontbijten een beetje beu. Hamburgers op de vroege ochtend met een gebakken ei vinden wij toch wel wat heftig. Zo ie zo kunnen de kinderen het woord hamburger niet meer horen. Hun beperkte voedselsmaakt zorgt ervoor dat op bijna elke menukaart hun keuze dan maar op een hamburger valt. Want ze zitten nog in de leeftijd van: Wat 'n boer niet kent ....   We besluiten broodjes, jam, croisantjes en thee te kopen en maken een lekker ontbijtje op de kamer. We hebben namelijk nog hagelslag van thuis mee en dat komt nu ook mooi van pas. Omdat het gister voor ons toch wel een lange dag is geweest zijn we vanochtend niet zo vroeg.

Dag 2 in NYC heeft zo ie zo het 9/11 museum op de planningomdat we daar al kaartjes voor hebben gekocht voor de entreetijd 14.00 uur. Ook willen we graag met de gratis ferry naar Staten Island. Op advies gaan we niet naar het vrijheidsbeeld maar varen we met deze gratis ferry er dicht langs. In ieder geval zeggen de recensies dat je, als je aan de rechterkant van de boot plaatsneemt je een heel mooi en goed zicht op het virjheidsbeeld hebt. Jetske heeft gister al eens polshoogte genomen hoe e.e.a. bij de metro werkt. Ze heeft 2 metrokaartjes van een collega gekregen. Deze kun je opwaarderen en dan met vier personen gebruiken. Volgens haar moet het goedkomen en we vertrekken tegen 11 uur richting het metrostation. Na het opwaarderen wat zo gepiept is roetsen we de kaartjes voor het apparaat langs en 1 voor 1 kunnen we zo langs de poortjes. Het werkt perfect. We stappen op de rode lijn die als eindpunt South ferry heeft. Dit moet dichtbij de ingang van de ferry zijn. Als we uitstappen worden we gelijk aangeklampt door straat verkopers die ons garanderen dat we spijt krijgen als we met de gratis ferry gaan. je ziet het beeld echt niet zeggen ze. Ze hebben allerlei leuke aanbiedingen maar Jetske zegt resoluut : wegwezen hier !!! We besluiten eerst richting Wall Street  en daarna het 9/11 museum te lopen en niet de ferry te nemen. We weten niet goed hoelang het duurt voordat je in kunt stappen en hoelang de heen en weer tocht zal duren. We willen namelijk graag aan de overkant toch even een ijsje eten en van de skyline van NYC genieten. De kaartjes voor het 9/11 museum zijn voor 14.00 uur en we moeten daar niet te laat zijn. We willen toch ook naar de 2 vierkante waterbakken waar de namen van alle omgekomenen in de rand staan gegrafeerd. We hebben nog een dik uur dus kunnen we rustig via Wall Street Uptown lopen. We komen bij de beroemde grote bronzen stier. Er staat een lange rij voor en achter hem van mensen die met hem op de fot willen. De voorkant snappen we maar de achterkant? Waarom zou je daarmee op de foto willen? Het schijnt dat als je de stier bij zijn ballen pakt het je geluk zal brengen. Wij besluiten dat deze gekkigheid alleen maar tijdsverdrijf zal zijn en aanschouwen het tafereel een tijdje. Daarna lopen we een zijstraatje in naar het echt Wall Street. We komen een beveiligd gebied in en zien dan om de hoek de ingang van het pand. De vlaggen hangen halfstok als eerbetoon aan de schietpartijen in El Paso en Dayton.

Daarna lopen we naar de vierkante bakken van het 9/11 museum.  We vinden een witte roos in een naam en horen later dat dit betekend dat die persoon die dag jarig zou zijn geweest. Het schijnt dat ze elke dag in de namen van de jarigen een witte roos prikken. Het zijn 2 hele grote vierkante bakken met heel veel namen. Dan is het iets voor 2 en gaan we naar de ingang van het museum. Binnen is het heerlijk koel, dus het is zo slecht nog niet om hier op het warmst van de dag te moeten lopen. Na de tassencontrole voel je gelijk een bijzondere stilte. Het drukke NYC lijkt heel ver weg. We lopen naar beneden en zien een betonnenkolom waar allerlei briefjes aan zijn geplakt. Het blijkt de laatste kolom die verwijderd is na het opruimen van de puinhopen. Hier en daar hangen gebogen stalen spanten. Een muur met foto's en namen van omgekomen mensen. Tjonge van allerlei leeftijden zijn ze. Dan komen we bij een betonnen trap waar een suppost bij staat. Ze vraagt of we het verhaal van de trap willen horen. Jetske, Stefan en ik zeggen graag en hangen gelijk aan haar lippen. De trap verteld het verhaal van de overlevers. Om de 2 torens was een verhoogd plein wat je via 4 trappen kon bereiken. Als mensen uit de torens kwamen waren de meesten gedesorienteerd. Men werd dan naar deze trappen geleid omdat ze overdekt waren door een ballustrade die ze beschermde tegen vallend en brandend puin van de torens. Veel overlevenden zeiden later dat ze hun leven aan deze trappen hadden te danken. Gedrieen laten we het verhaal op ons inwerken. De rest is al vooruit en uit het zicht. Dan zien we een suppost bij een gebogen stalen spant staan. Ook hij kan ons een verhaal vertellen. En wel een heel bijzonder verhaal. Hij wijst op de foto naast zich. Daarop is het gat van de inslag van het vliegtuig te zien. Met het spant wat nu naast hem hangt. Tegen het spant staat een vrouw geleunt. Ze weten wie ze was. Ze werkte een paar etages boven de inslag en kan niet verder naar beneden. De rest van het verhaal kun je raden. heftig hoor. Dan vraagt hij: Jullie zouden me nog een belangrijke vraag moeten stellen. We denken na en dan komt Jetske met de opmerking: Hoe weten jullie dat het dit spant is? De man glimlacht breedt en klopt Jetske op de schouder. Precies dat is de juiste vraag. Hij neemt ons mee naar de andere kant van het spant en daarop zien we cijfers. het blijken de codes te zijn. Elk spant heeft een nummer en uit de puinhopen hebben ze dit spant gevist. Aan de hand van de orginele constructie tekening bleek het spant degene op de fot te zijn. Zo hoog in het gebouw, op die bijzondere foto. En dan ligt dit redelijk onaangetast nog in de puinhopen te liggen. We vervolgen onze weg. Horen dat de rest al buiten is. Maar wij gaan rustig verder. Naar de filmpjes van die dag. Hoe de berichtgeving verliep. Óh er schijnt iets in New York aan de hand te zijn .... Dan komt eigenlijk het mooiste van het museum. Op tijdlijn van wat er die dag gebeurde allemaal foto's, spullen, verhalen. Hier kun je nog wel 2 uur rondlopen maar we krijgen telefoon. De buitengarde wil niet langer wachten en met de ferrie naar Staten Island. Zo jammer we waren lang nog niet uitgekeken. Jetske en ik moeten dus nog eens een keer terug om eht af te maken. We lopen terug van het 9/11 museum naar Battery Park. Omdat we vanochtend de omgeving verkend hadden konden we nu de terminal van de ferrie zo vinden. We hadden gelezen dat we moesten zorgen om op de rechterkant van de boot te komen. Dan zou je mooi uitzicht hebben op het vrijheidsbeeld. Je vaart hier best dicht langs. De overtocht is gratis. Snap je toch nix van. Maar inderdaad voor dit tochtje hoef je echt geen andere duurdere te boeken. We hebben vanaf de boot een prachtig uitzicht op het beeld. Aan de overkant nemen we eerst een ijsje voordat we weer terug varen. Ook hier heb je een prachtig zicht op de skyline van new York. Alle foto's die je ervan ziet zeggen niets te veel. Het is bijzonder mooi al diehoge gebouwen op een rij.

Als we terug varen begint het al een beetje te schemeren. Af en toe schijnt de zon door de wolken precies op het vrijheidsbeeld. Dan in de metro weer terug naar het hotel. We besluiten in de buurt, ergens bij Times Square samen wat te eten. Het is overal wel heel druk we vinden op de hoek TSQ. Goede burgers maar mega harde muziek. Na het eten gaan de boeffies naar bed. De Dollies genieten nog van het straattheater op Times Square.