Fooien geven in Amerika

De vraag is: waarom zulke – in onze ogen – grote fooien? Dat zit als volgt: de salariëring van dienstverlenende beroepen ligt rond het minimumloon of iets daarboven. Het minimumloon in de Verenigde Staten is laag tot zeer laag, anno 2015 is het in de meeste staten $7,25 per uur, maar in Wyoming is het bijvoorbeeld $5,15. Dat is al geen vetpot, maar daar komt nog eens bij dat in de meeste staten fooien als integraal onderdeel van het loon worden beschouwd, waardoor het uurloon in veel gevallen slinkt tot een magere $2,13. Nou verdient natuurlijk niet iedereen het minimumloon, maar toch.

We kunnen dit raar of onwenselijk vinden, maar het is niet anders. Hier geldt de aloude uitspraak ‘When in Rome, do as the Romans do’; we voegen dus zelf het bedieningsgeld toe. Gangbaar in restaurants met bediening is tegenwoordig 15% van het bedrag vóór belasting, het subtotaal. De trend is echter dat de tip omhoog gaat, je ziet tegenwoordig als ‘aanbeveling’ op de bon vaak 18% of 20% genoemd. Zeker in luxe restaurants is 20% gebruikelijk, in chique en dure tenten in New York wordt zelfs 25% verwacht. Degene die je in het restaurant naar je tafel brengt ('please wait to be seated'), hoeft overigens geen fooi te krijgen – tenzij het stervensdruk is en iemand zich extra heeft uitgesloofd om je tóch op de gewenste plek te krijgen.

Soms zit het bedieningsgeld trouwens wél in de prijs inbegrepen. Vooral in gebieden waar veel toeristen komen gebeurt dit vaak. Op de bon staat dan een bedrag opgevoerd als ‘tip’ of ‘gratuity’. Check de bon daarom altijd goed! Iets extra geven kan natuurlijk altijd, maar dat hoeft niet zoveel te zijn, het zit meer in de richting van naar boven afronden. In self service en afhaalhoreca – fastfoodrestaurants en koffietenten zoals Starbucks – kun je vaak je wisselgeld of een losse dollar in een fooienpot op de counter doen.

Als de dienstverlening echt slecht is – wat ik nooit heb meegemaakt – kan je weigeren om fooi te geven, maar dan hebben we het wel over situaties waarin je eigenlijk het management zou moeten aanspreken. Het is maar de vraag of je zin hebt in een dergelijke tijdrovende discussie. Voor de vakantieganger is het wel zo efficiënt om dan maar een zuinige fooi te geven en snel weg te wezen.

Ook allerlei dienstverlenend personeel dat we in Europa niet hebben, verwacht een bedragje voor hun diensten. In welke gevallen en hoeveel is ook voor Amerikanen niet altijd even helder. Er zijn op internet dan ook talloze ‘tipping guides’ met richtlijnen over fooien te vinden. Een paar voorbeelden waar je als vakantieganger mee te maken kunt krijgen:

Verder is het vooral een kwestie van gevoel voor de situatie ontwikkelen. Misschien schat je die soms verkeerd in – jammer dan, maar wees vooral niet te zuinig. Eén of twee dollar aan fooi maakt op het totale vakantiebudget niets uit. Ten slotte: zeker als je op reis gaat met een gezelschap waarbij de rekeningen worden gedeeld, is het verstandig om hier van tevoren iets over af te spreken. Het gaat om kleine bedragen, maar bedenk: over de kleinste bedragen ontstaan soms de grootste ruzies.