Go north!

Twee dagreizen hebben ons van de woestijn van Utah naar het noorden gebracht naar het Teton National Park in de staat Wyoming. Hier kun je ’s nachts wel je pyama aan.

 

 

Na ons vertrek vanuit Moab reisden we door het dal van de Colorado, de rivier die veel van de canyons op zijn geweten heeft. We maakten een tussenstop aan de Green River, die andere rivier die het landschap van Utah heeft gevormd.


 

We hadden ons oog laten vallen op een kamp in het plaatsje Jensen, vlak bij het Dinosaur National Monument, maar dat zag er niet echt fris uit. Dat beeld kon de ranger in het Dinosaur park bevestigen, zij zou haar kinderen er niet graag aan blootstellen. Er bleken hier en op verschillende RV parks in de omgeving voornamelijk werklui gehuisvest te zijn, die bij de olieboringen werken. Wat minder beschaafde types, zoals ook de rest van het noorden van Utah een soort Gribus County is, met overal mobil homes en vervallen optrekjes waar mensen wonen.

 

We hebben vervolgens besloten om op de park camping te gaan staan, wel wat primitiever zonder stroom en andere voorzieningen, maar wel prachtig in de natuur.

Stan sloeg vrolijk de trom.



Het was te heet om een tocht langs de fosielen te maken,  vandaar dat we alleen het bezoekers centrum aandeden. Met een beetje fantasie lijken de bergen in het gebied ook wel op dino's.



Wel een beetje eng tussen al die beesten daar. De overvloedig aanwezige eekhoorns zijn brutaal maar wel lief.



Toen we over de camping liepen, zag Stella opeens een joekel van een slang over het weggetje kronkelen, zeker een metertje of twee lang. Ook aan het kampvuur hielden we het uiteindelijk niet zo lang vol, toe een soort meikevers de aanval inzetten. Papa en mama maakten nog een soort dansje om het kampvuur en dat was het wel.

 

De volgende ochtend alweer opbreken voor de reis naar het koele noorden. Dat ging voorspoedig, vroeg uit de veren. Voor 120 dollar fuel in de tank gegooid, lekker vlakke wegen. Alleen bleek highway 129 twee kanten op te gaan en je kunt dus ook de verkeerde kiezen. Fijn als je hier na 30 mijl achterkomt.

 

Afijn hebben we Roosevelt, Utah ook kunnen zien. Ze doen hun best om het stadje te versieren met bloemen en de onvermijdelijke stars and stripes.

 

 

Tegen een uur of vijf kwamen we dan toch in de buurt van ons volgende kamp aan. Het landschap leek opeens op Zwitserland met grazige bergweiden vol met kuddes herten erin, en klaterende bergbeken aan alle kanten.
 

Nog even gas geven en we waren op ons Snake River Camp, de duurste camping tot nu toe, want van KOA een soort keten is dat. Maar het staat niet echt voor meer kwaliteit. Het sanitair is eerder matig, het draadloos internet doet het niet en de afvoer zit te ver weg voor onze slang. Ach, dat zijn zo van die luxe problemen voor wie verstrikt raakt in de zucht naar comfort.

 

We hebben ons in het Teton National Park uitstekend vermaakt. We maakten een boottocht naar de overkant van Jenny Lake.







Vervolgens een voettocht naar de inderdaad goedverstopte Hidden Falls en weer terug naar het uitgangspunt.





Het is hier Bear Country, maar wij hebben bruintje of zwartje nog niet gezien. Wel veel andere dieren ondertussen, zoals marmotten, prariehonden, visarenden en het mooiste kwam nog bij het aansluitende autotochtje over de prairie.

 

 

De zon verdween al enigszins achter de horizon toen we de eerste bizons spotten. Er waren er honderden. Prachtig om te zien.
Het zijn stevige dieren met een dikke kont.



Vervolgens zagen we nog gaffelbokken, enkele elanden en een bever in de rivier. Genieten dus.



Op het laast was het te donker om de dieren te onderscheiden. Nog een laatste blik over de prairie, voor we uiteindelijk om 11 uur nog pasta zten te eten.


 

Vandaag reizen we door het Teton Park naar het noorden naar Yellowstone, daar zijn we vier dagen. Dan zijn er vast weer nieuwe avonturen te melden.