Lake Powell Wahweap

28 - 29 april

We zetten kamp op in het Wahweap RV Park -even boven Page- met onze voeten praktisch in Lake Powell.

We waren al laat en het 'registration office' was al dicht, maar in Amerika is alles gemakkelijk: bij de deur van het kantoortje hing een velletje papier met vrije plaatsen en de plattegrond van de camping. Je kiest een plek uit, vult je naam en je kenteken in en klaar! De volgende ochtend wel graag even voor 11.00 betalen.

Om misbruik te voorkomen rijden ze om een uur of 8 wel even een rondje met de witkar, om te kijken of er niet toevallig plekken bezet zijn waar geen naam bij staat, maar zo Hollands waren we nou ook weer niet!

We hebben heerlijk genoten van het weidse uitzich en de stilte.

Wahweap is Indiaans voor bitter water, zoals jullie vast wel weten: voor de Colorado hier werd bedwongen was ze in de lente woest en vol kolkend water en ijsblokken, maar in de zomer droogde ze op tot een poel met modder en 'bitter water'.

Bij het aanhoren van dit spannende verhaal heeft Jasiu spontaan de camera laten vallen en brak de lensfitting, zodat lens en camerabody van elkaar los kwamen. Jasiu huilen -want het was papa's lievelingscamera, en pappa beteuterd -want het was zijn meest geliefde lens (18-105).

Toch was het niet helemaal Jasiu's schuld; de (bajonet) sluiting van deze originele Nikon lens is van plastic en is dus niet zo stevig als je zou mogen verwachten.

Pappa was voor het eerst een beetje teleurgesteld in zijn favoriete merk...

Eea betekende wel dat we alleen nog maar een functionele zoomlens overhadden, eigenlijk bedoeld om onderwerpen dichtbij te halen; weidse landschap en panorama foto's maken zat er met die lens niet in!

Maar gelukkig is Lake Powell groot, zodat we toch nog dit soort plaatjes van veraf konden schieten.

's Morgens was de ellende weer vergeten en hebben we lekker zitten ontbijten bij een onvergetelijk 'man made' uitzicht.

Na het ontbijt was het inpakken en aanrijden, op naar Zion!