Het Navajo Reservaat

3 april                                                                              gereden: 300 km                                                                Zon, 13o

Gisteravond Tucumcari ingelopen om iets te gaan eten. Naast de campground zou, volgens verhalen, een prima restaurant liggen. Op weg er naar toe lijkt het ons al stilletjes en ja hoor: op zondag gesloten. Maar als we verder lopen blijkt alles gesloten. Het wemelt er van de motels, restaurants, benzinestations e.d. maar alles gesloten en behoorlijk vervallen. Het lijkt een beetje vergane glorie. Voordat de snelweg aangelegd werd, kwam iedereen die Route 66 volgde door dit stadje. Maar nu loopt de snelweg er met een boog omheen. Er hangt nog een bord met ‘Clint Eastwood logeerde hier’, maar dat moet toch in zijn beginjaren geweest. Nu zou hij hier nog niet dood gevonden willen worden! Vandaag gaan we naar Albuquerque. Dat is niet zo ver, zodat we rond de middag daar aankomen. We parkeren bij een winkelcentrum vlakbij de ‘oude stad’. Het is prachtig weer, dus in een shirtje en jurkje wandelen we de oude stad in. Wat we zien is boven verwachting. De oude stad, prachtig gerestaureerd, met duidelijke Mexicaanse invloeden blaakt in het zonnetje. Het is nog voor het seizoen dus erg druk is het niet. We hebben een campground op het oog net buiten de stad, langs de snelweg. Maar voordat we daar naar toe gaan parkeren we onze ‘RV’ in een parkje naast de Rio Grande. Lekker buiten in het zonnetje met een kopje koffie het verslag van Ajax-Feyenoord in de, vannacht gedownloade, krant lezen. Rond 4 uur rijden we High Desert RV Park op. Hetzelfde als gisteren; veel (XL, XXL en XXXL) campers naast elkaar. De douches zijn schoon en zonder muntjes!!! Hier redden we het wel vannacht.

4 april                                                                              gereden: 425 km                                                                      Zon, 8o

We slapen net als we wakker worden van een hevig kabaal. Eerst kunnen we het niet thuisbrengen, maar dan weten we het. Storm; de camper schudt en veert heen en weer. Ik maak me niet zo’n zorgen, een auto van bijna 6000 kg waait niet zo maar om, maar Mirjam heeft er de hele nacht slecht van geslapen. Bij het wakker worden schijnt het zonnetje weer, maar er waait nog wel een koude wind. Op weg naar Canyon de Chelly; op de lijst van Amerikaanse monumenten en in het Navojo Reservaat. Het is lastig rijden met de wind die toch wel vat heeft op de hoge opbouw. Halverwege stoppen we om te tanken. Dit moet elke dag, soms 2x op een dag. We hebben nu bijna 3000 km gereden en de camper gebruikt omgerekend ongeveer 1 liter benzine op 4,5 kilometer. Maar met de benzineprijzen hier van € 0,50 - € 0,60 per liter valt dat nog mee. Vlak voor dat we weer een nieuwe staat (Arizona) binnen rijden zien we op auto’s die ons tegemoet komen SNEEUW! Het blijkt hier gisteren behoorlijk gesneeuwd te hebben en verderop ligt de sneeuw ook langs de weg en op de bomen. Bij aankomst bezoeken we direct het Visitors Centre. Het advies is om ’s middags de South Rim te rijden met 6 uitkijkpunten; morgen de North Rim met 3 uitkijkpunten en later de trail (5 km) naar de bodem van de canyon te lopen. We besluiten dat advies op te volgen en rijden eerst naar de Campground Cottonwood; een camping zonder faciliteiten. We zijn dus volledig aangewezen op de (technische snufjes van de) camper. Nadat we onze plek bekeken hebben en koffie gedronken gaan we op pad. Eerst naar  het verste punt (ruim 25 km verder). De zon schijnt volop en het zicht is goed.  De rivier en de wind hebben een reusachtig canyon uitgesleten. Elk uitkijkpunt geeft weer een ander beeld, maar de aanblik blijft overweldigend. We blijven foto’s maken en na het laatste punt rijden we terug naar de Campground.

5 april                                                                              gereden: 260 km                                                                     Zon, 18o

Gisteravond, na kort beraad, besloten dat we het toch anders gaan doen. Omdat het over 2 dagen slechter weer wordt gaan we vanochtend de trail lopen, waarna we in de camper stappen en naar Monument Valley rijden. Dan is het daar ook nog mooi weer en in het Amerika van de westerns hoort een blakende zon.  Al vroeg zijn we wakker, ontbijten en vertrekken naar het startpunt van de trail. We lopen naar beneden ( de canyon is 235 meter diep), het is muisstil, zonnig en volgens ons zijn we de enigen die daar nu naar beneden lopen. De trail is fantastisch, soms moeilijk begaanbaar en steil, maar de vergezichten zijn prachtig. Beneden aangekomen lopen we naar de White House Ruine. Meer dan duizend jaar geleden hebben hier indianenstammen onder in de canyon woningen gebouwd in de rotsen. De terugweg is vermoeiend en heet, maar na bijna 2 uur zijn we weer bij de camper. De rit naar Monument Valley is mooi. Het landschap veranderd steeds en het is niet druk op de weg. Monument Valley; daar waar menige western is gefilmd. Je waant je Lucky Luuk als je hier loopt. Door het slechte weer van de afgelopen weken mogen we met de camper niet het gebied in. Jammer, maar niet getreurd, dan gaan we weer verder. Het eindstation voor vandaag is Bluff in Utah. Net buiten het Navajo Reservaat. Hier vinden we een leuke Campground en in het dorp is een soort Openlucht Museum van de eerste bewoners (kolonisten) van Bluff. Voordat we ons installeren bezoeken we eerst het Museum. We worden verwelkomd door een zeer vriendelijke man, die ons uitlegd wat hier  te zien is. Hij is oud en loopt slecht, maar hij staat erop om ons te begeleiden naar de eerste blokhut waar hij een film voor ons opzet over de ontstaansgeschiedenis. Hij kan niet éen van die kolonisten geweest zijn, maar veel scheelt het niet! Terug naar de Campground waar we voor de eerste keer de luifel uitschuiven.