Vancouver Island, British Columbia
Wie gewend is aan de bergen, sneeuw, valleien en wilde dieren in British Columbia mist vaak nog één ding: de zee. Daarvoor bezoek je Vancouver Island. Het eiland wordt weliswaar druk bezocht door toeristen, het wekt een kalme en vredige indruk dankzij haar grote afmetingen. Vancouver Island is de ideale bestemming voor het spotten van walvissen en er zijn verschillende nationale parken. Het Pacific Rim National Park (aan de zuidwestkust) en Strathcona Provincial Park met de ruige bergen (in het binnenland) zijn het meest bijzonder. Daarnaast trekken de Broken Group Islands kajakkers aan en gaan surfers naar Long Beach. Voor cultuurliefhebbers is de stad Victoria met haar historische gebouwen, schilderachtige haven en promenades een aanrader. Verwacht hier niet een bruisend centrum zoals in Vancouver: in Victoria proef je de koloniale Britse sfeer en men houdt er veel Engelse tradities op na.
Bezienswaardigheden & activiteiten
Strathcona Provincial Park
Het grootste park met de hoogste toppen van het eiland is Strathcona Provincial Park. In het park zijn onder meer de hoogste waterval van Canada (Delta Falls, 440 meter), de 2.200 meter hoge Golden Hinde en een oneindig netwerk van wandelpaden te vinden. Hoewel er toeristische knooppunten zijn, met tientallen ingerichte kampeerplaatsen, biedt het park uitermate veel pure natuur.
Pacific Rim National Park
Hier staat het samenspel tussen water en land centraal. Pacific Rim National Park bestaat uit drie delen: de Broken Group Islands, de West Coast Trail en het populaire Long Beach. De Broken Group Islands is een archipel van honderd eilanden, de West Coast Trail loopt 77 kilometer door de wildernis en Long Beach is een twintig kilometer lang strand.
Cape Scott Provincial Park
Dit park is gelegen in het uiterste noorden, waar de natuur op zijn puurst is en waar slechts enkele paden (die soms deels dichtgegroeid zijn) de aanwezigheid van mensen verraden. Het gebied is zo ruig, dat wandelingen eerder survivaltochten genoemd kunnen worden.
Victoria
Victoria is de hoofdstad van British Columbia en de meest toeristische grotere stad op het eiland. De stad is gebouwd rondom een baai. De voor Canadese begrippen oude gebouwen geven Victoria een historische en Britse aanblik. Victoria de meest geschikte uitvalsbasis om de natuur in het uiterste zuiden van het eiland te ontdekken. In de directe omgeving van de stad liggen de Butchart Gardens, met maar liefst 22 hectare aan tuinen met bloemen en planten.
Duncan
Duncan is het centrum van de First Nationshistorie. 'The City of Totems' is de bijnaam van de stad: in en om Duncan zijn tachtig totempalen te vinden, waaronder 's werelds grootste in diameter. Ook heeft Duncan het imago van een zogenaamde ‘slow food town’, met biologische producten en gerechten op de menukaart. In het Native Heritage Center, dat een gebied van vijf hectare beslaat, krijg je een indruk van de levensstijl, tradities en gebruiken van de oorspronkelijke bewoners van de Canadese westkust.
Tofino
In maart en april vindt hier de grootste walvismigratie ter wereld plaats. Hoewel het natuurschoon voor iedereen bereikbaar is, zullen vooral jongeren zich vermaken in Tofino en omstreken. In de warmere maanden zit het er namelijk vol met zogenaamde ‘surfer dudes’ en backpackers. Het is door verschillende magazines uitgeroepen tot beste surfspot van Noord-Amerika. De mogelijkheden tot het zien van walvissen, de spa’s, culturele festivals en (botanische) tuinen zijn eveneens aandachtstrekkers.
Vervoer
De veerboot is de meest gebruikelijk manier om Vancouver Island te bereiken. Vanaf het vasteland vertrekken veerboten vanaf Tsawwassen in het zuiden richting Sidney, dat weer op een klein uurtje van Victoria ligt. Vanaf Noord-Vancouver, Horseshoe Bay om precies te zijn, vertrekt de veerboot richting Nanaimo. Beide tochten duren ongeveer anderhalf uur. Verder varen er nog een aantal andere veerboten vanaf Seattle, Washington (VS), tussen Tsawwassen en Nanaimo en tussen Tsawwassen en de verschillende Gulf Islands.
Op het eiland zelf is een auto geen overbodige luxe. De enige spoorlijn ligt tussen Victoria en Courtenay (via Nanaimo), waarop slechts eenmaal per dag een passagierstrein rijdt. Voor de grotere afstanden (en die zijn er op Vancouver Island) ben je, als je met het openbaar vervoer wilt reizen, vaak aangewezen op de bus (Pacific Coach Lines, Tofino Bus Services bijvoorbeeld). Houd er hoe dan ook rekening mee dat de wegen niet gelijkmatig over het eiland verspreid zijn. De plaatsen aan de oostkust zijn prima op elkaar aangesloten, maar de ruige westkust heeft een beperkt aantal toegangswegen.
Feiten
| Provincie | British Columbia |
|---|---|
| Oppervlakte | 31.285 km² |
| Hoogste punt | 2.200 meter (Golden Hinde) |
| Inwoners | 750.000 |
| Tijdzone | Pacific Time Zone (tijdverschil met Nederland: 9 uur vroeger) |
Klimaat
De hoge toppen op het eiland, waarvan de Golden Hinde met 2.200 meter de hoogste is, vormen een groot obstakel voor de wolken die vanuit de Grote of Pacifische Oceaan landinwaarts trekken. Het weer in het westelijke deel van Vancouver Island wordt grotendeels bepaald door de bergen en de oceaan. Hoe verder je noordelijk en landinwaarts gaat, hoe extremer het weer kan zijn. De zuidelijke kuststrook kent mild weer.
De lente is een mooi en goed seizoen voor een bezoek aan Vancouver Island. De temperatuur ligt overdag tussen de 11 en 15 graden Celsius. In deze periode kunnen wandelpaden in de bergen nog besneeuwd zijn; het hike-seizoen begint pas echt in juli. Wel is de lente uitermate geschikt voor het zien van wilde dieren zoals walvissen en beren. De zomer brengt mild weer met zich mee. Vanaf juni tot september is het zonnig, met temperaturen van rond de 20 graden in het zuidelijke deel (van Nanaimo tot Victoria). In de noordelijke gebieden ligt de temperatuur vaak wat lager. Ook de herfst is mild, met temperaturen van rond de 12 graden Celsius. In november wordt het weer guur, met veel wind en regen. In het midden van november worden de eerste bergtoppen met sneeuw bedekt en kan het wintersportseizoen van start gaan.
Natuur, flora & fauna
Flora
Vancouver Island kent verschillende ecosystemen. Er zijn regenwouden, moerassen, weiden, stranden, bergen, oceanen, rivieren en meren. Zoals je bij 'fauna' al hebt kunnen lezen voelen veel dieren er zich thuis. Een groot deel van de regio is beschermd parkland. Hier staan hele oude sparren (fir), cedarbomen en de zeldzame Garry oak (eik). De westkust fungeert als golfbreker. Het landschap aan de westzijde van het eiland heeft blootgestaan aan grote natuurlijke krachten. Dat is te zien aan de rotsen, fjorden en het ruige landschap. Het oostelijk deel van het eiland kent zachtere omstandigheden en meer geleidelijke uitlopers met vlakten en stranden.
Fauna
Verschillende dieren die op het vasteland in grote aantallen leven, komen hier niet voor. Omgekeerd is het natuurlijk ook het geval. In het water en aan de kust trekken orka's, walvissen, zeeleeuwen en zeehonden de aandacht. Grijze walvissen zijn de meest geziene gasten. Zij trekken in de lente en herfst langs de westkust. Bij Long Beach komen ze erg dicht in de buurt van de kust. Bij Wya Point, Quisitis Point en Schooner Cove bevinden zich goede uitkijkpunten. Per boot kun je ze zien bij de Queen Charlotte Islands. Op het land zijn het wapitihert, de Vancouver Island Marmot en Vancouver Island Wolf de pronkstukken.
Geschiedenis
De vroegste bewijzen van menselijke beschaving op Vancouver Island zijn duizenden jaren oud. Inheemse stammen zoals de Kwakwaka’wakw, bevolkten met name de oostkust van het eiland.
Vanaf het einde van de achttiende eeuw ontdekten de Europese grootmachten de potentie van het eiland op het gebied van bont- en dierenhandel, met een ware concurrentiestrijd tussen de Engelsen en de Spanjaarden als gevolg. Het pleit werd uiteindelijk op een redelijk vriendelijke manier beslecht in de vorm van gedeeld eigendom. Het eiland kreeg de naam van de twee voormannen van de Spaanse en Britse afvaardigingen, Juan Francisco de la Bodega y Quadra en George Vancouver. Zo prijkte vanaf dat moment 'Quadra’s and Vancouver’s Island' op de kaarten. De Spanjaarden richtten zich vervolgens op hun zuidelijker gelegen bezittingen, waardoor Engeland het eiland uiteindelijk zonder enig bloedvergieten in handen kreeg. Historisch gezien is dat redelijk bijzonder. De naam van het eiland werd door de Engelsen veranderd in Vancouver Island.
In 1867 werd de onafhankelijke staat Canada uitgeroepen. In dezelfde eeuw werden er in het zuidwesten van het land goud en grote hoeveelheden steenkool gevonden, die enorme aantallen mijnwerkers uit de hele wereld aantrokken. De Aziatische immigranten, zo typerend voor de huidige stad Vancouver, vormden in het begin twintigste eeuw al elf procent van de bevolking op het eiland.
In de Tweede Wereldoorlog waren dreigende Japanse aanvallen een gevaar. Ook legden twee hevige aardbevingen het dagelijks leven op het eiland stil. Na de oorlog kwam het eiland echter tot bloei en werd het toerisme een belangrijke economische pijler.