Jeep tour Monument valley, bezoek aan Canyon de Chelly
Door Margriet en Kees Nicolai - 28-05-2009 05:53Dag 11, dinsdag 26 mei.
Jeeptour door Monument Valley, ‘s middags naar Mexican Hat en
rijden door Navajo land.
De camping heet Gouldings
Monument Valley Campground en is onderdeel van een heel complex,
met lodges, grocery, dining room, John Wayne cabin, Health clinic
en dan aan het eind de campground.
Een echtpaar (de Gouldings)
heeft in 1920 hier een tradings post opgezet. Ze dreven handel met
de Indianen die hier woonachtig waren. In de jaren dertig, toen de
boel niet zo goed liep en er veel armoe en sterfte was onder de
Indianen, zijn ze met hun laatste geld naar Hollywood vertrokken,
want ze hadden gehoord dat er behoefte was aan goede filmlocaties.
John Ford zag hun foto’s en vond dit gebied uitermate geschikt voor
zijn films. Vanaf die tijd hebben ze allerlei filmcrews, fotografen
en toeristen onderdak geboden en is de accommodatie steeds verder
uitgebreid en biedt op deze wijze veel werk en inkomen aan de
Navajo.
Bij de receptie hebben we een
jeeptour geboekt, want je kunt niet zelf door natuurpark Monument
Valley rijden, dat kan alleen onder begeleiding van een
Indiaanse gids. We zitten met 20 man in een open jeep en
rijden hotsebotsend door een landschap dat zich het beste laat
omschrijven als woestijnachtig, met de meest vreemdsoortige
rotsuitstulpingen van rood zandsteen die je je kunt
voorstellen. Onze gids vertelt allerlei bijzondere en
indrukwekkende verhalen, en soms word je er niet echt vrolijk van:
er is het Indiaanse volk veel leed aangedaan.
Veel rotsuitstulpingen hebben
een naam: bijvoorbeeld “ three sisters” (lijken op drie nonnen die
bidden), “the thumb” (drie keer raden…)
Vlak achter ons reed een jeep
gevuld met Japanners, zij hadden mondkapjes voor, sjaals om het
hoofd, sommigen daarover een hoedje of een capuchon en handschoenen
aan…. (Kees: “ik wist niet dat wij in een nucleaire zone waren…)” heel bijzonder. Hebben we
ook maar een foto van gemaakt.
’s Middags hebben we zelf nog een rit
gemaakt door het gebied en uiteraard een paar leuke
foto’s (onder andere van Mexican Hat: dat is een rotsformatie
in de vorm van een hoofd en daar bovenop balanceert een rots in de
vorm van een sombrero!) en jawel eindelijk dan ’s avonds de
barbecue!!! (de wind was gaan liggen en het was droog). Heerlijk
gegeten met een gezonde bak sla.
Onderweg veel foto stops en bij
sommige stops ook de mogelijkheid om mooie Indiaanse spullen
(zilveren sieraden vooral) te kopen. Ik heb me
beheerst…
Het was een prachtige toer,
aanbevelingswaardig voor wie hier naar toe gaat.
Dag 12, 27 mei. Bezoek aan
Canyon de Chelly.
Vandaag een schitterende dag;
volop zon, lekker warm, maar niet al te heet.
We zaten om 9.00 uur in de
camper op weg naar Canyon de Chelly (uit te spreken als “ de Shay”
als in highway).
Eerst richting Kayenta, en
vandaar via hwy 160, 59 en 191 naar Chinle. Stukje doorrijden en je
bent bij de ingang van de Canyon. Onderweg wisselt het landschap
van vlak met rotspartijen naar hele weidse uitzichten over grote
vlaktes met gras. In de verte staan weer de bekende rotsen. Links
en rechts hier en daar een boerderij. De Indianen die hier wonen
leven voornamelijk van vee, paarden, schapen en toerisme. We zijn
langs gehuchten gereden met namen als Rough Rock en Many
Farms.
Onderweg weer veel motorrijders
gezien, bijzonder is dat velen geen helm dragen, maar een geruit
hoofddoekje (dit in tegenstelling tot die enkele fietser die we ook
al waargenomen hebben: die heeft altijd een helm op….) Rare jongens
die Amerikanen.
Bij de Canyon aangekomen halen
we eerst wat info op en zien een film over de kloof en zijn
bewoners.
Opmerkelijk is dat er nog
steeds Navajo wonen op deze plek. Je wordt dan ook verzocht er
rekening mee te houden dat je als het ware in hun achtertuin op
bezoek bent.
We hebben langs de South
Rim gereden en zijn op diverse plekken gestopt om van het
fantastische uitzicht te genieten en natuurlijk weer veel foto’s te
maken. We hebben zelfs een stukje naar beneden gelopen, de trail
naar the White House Ruins. (een klein stukje maar hoor, ik ben
niet van mijn geloof gevallen wat betreft
wandelen…).
Ook hier hele steile wanden, die
bijna loodrecht omhoog steken, beneden in de canyon zie je dan de
rivier (niet erg veel water op dit moment) de vegetatie ( er is
veel begroeiing), er lopen diverse paden en je ziet de huizen van
de Navajo. Ook bovenop de
Canyon is veel vegetatie, maar andere dan beneden. Boven veel
dennen-achtigen en cactussen (prachtig bloeiend) en beneden
loofbomen.
Het is een prachtige plek om te
bezoeken en te genieten van de kleuren en de stilte. Als je ooit
deze kant opgaat, een bezoek meer dan waard.
’s Middags om 5 uur terug,
beetje uitgerust, de foto’s bekeken en het weblog
bijgewerkt.