Na een paar dagen zonder WiFi.

We hebben weer een paar dagen bij te praten.

Na het niet-gelukte Zion avontuur hebben we in Panguitch op een wat “gewone” camping overnacht. Maar de reuze aardige KOA eigenaren hebben ons zelfs aan LPG  geholpen.

De volgende dag naar Bryce National Park. Hier zijn we in een shuttle bus gestapt die ons op een paar plekken heeft afgezet. In het dal van het park staat het vol met “ hoodoo’s”; dunne pilaren van steen die dicht op elkaar staan. De overlevering van de Indianen zegt, dat elke pilaar een overleden Indiaan is die geen goed leven had geleid. Met het zonlicht erop geeft dit fantastische vergezichten zover je kunt kijken. Je kunt er diverse wandeltochten maken, maar er zitten stukken tussen die behoorlijk stijgen en dalen: niets voor de knieën van Afke. We hebben het gelaten bij een tocht van de “Sunset” naar de “Sunrise”. Het leverde weer veel mooie foto’s op.

/tr-dynamic/8411/album/IMG_3015.2332.333e.JPG" />  /tr-dynamic/8411/album/IMGP6444.2332.333e.JPG" />  

Vanuit Bryce hebben we “Scenic byway” 12 genomen naar Torrey. Weer geweldige afwisseling van landschappen. Red rocks, zandsteenachtige rotsen, brede droge valleien, hoge passen, het hield niet op. Het letterlijke - en figuurlijke hoogtepunt was wel de passage over een bergrug. Jawel, links en rechts van de weg de afgrond.

https://core.fuga.cloud:8080/swift/v1/1c6eec8866ec4a2a8cdd5b43af7fe276/travel-report-dynamic/travelReport/8411/album/IMGP6490.2332.333e.JPG" />   /tr-dynamic/8411/album/IMGP6502.2332.333e.JPG" />

In Torrey stonden we op de hoek van de campground met uitzicht op weer geweldige rode rotsen. Prachtig om te zien hoe ’s ochtends de zon op komt en tegen de rotsen schijnt.

We hebben Capitol Reef wat laten liggen, eigenlijk er dwars doorheen gereden. Voor Trail liefhebbers is dit een gebied om je vingers erbij af te likken.

Vroeg in de middag kwamen we bij Arches National Park. Dit park staat bekend om de vele immens hoge stenen bogen. We zijn er naar 3 gewandeld: Double Arch, Tunnel Arch en Pine Tree Arch. Er schijnen in het hele park er zo’n 2000 te zijn, waarvan er natuurlijk maar enkele tientallen toegankelijk zijn.

/tr-dynamic/8411/album/IMGP6555.2332.333e.JPG" />  /tr-dynamic/8411/album/IMGP6565.2332.333e.JPG" />  /tr-dynamic/8411/album/IMGP6572.2332.333e.JPG" />

In Moab waren we op tijd op de camping.

 Er was tijd om nog even lekker het zwembad in te duiken. Hier een tijdje met een Amerikaans stel gepraat die op 52 en 55 jarige leeftijd met pensioen waren gegaan.Daarna kwam er een stel Nederlandse mannen bij in het bubbelbad. Ook met hen even gezellig gekletst en nog een fijne vakantie gewenst. Terug bij onze RV bleek dat die 4 heren onze buren waren. De  4 maten uit Gouda zijn ook op rondreis . Maar er waren meer connecties. Aan de binnenspiegel hing een Feyenoord vaantje. Het contact was snel gelegd en na het eten hebben we een gezellige avond met hen door gebracht. Uiteindelijk kwam het werk ook nog even aan de orde. En toen bleek dat Krein röntgen laborant is (en net praktijkbegeleider), Damien constructie controller is voor gebouwen waarin stralings apparatuur staat en Chris ook op de RD een functie heeft. Donny is consultant en is veel op de weg. Afijn, tegen de gewoonte in werd het een latertje. En de wijn smaakte erg lekker (en die ouwe kip ook).

Vandaag, 24-05, zijn we op een campground in het Dinosaur National Park. We staan op een plekje in het bos zonder voorzieningen. Diverse brutale Knabbel en Babbels, gele “roodborstjes” maar ook roodborstjes met een Amerikaan formaat hebben we al gezien. Het is even wennen om niet aan de stroom te zijn aangesloten….maar de camping is echt geweldig. Op een camping in een nationaal park heb je ook geen douches, maar we hebben zelf water aan boord om evt onze douche aan te zetten…en ach een keertje met koud water wassen is ook niet zo erg……

/tr-dynamic/8411/album/IMG_3051.2332.333e.JPG" /> /tr-dynamic/8411/album/IMG_3054.2332.333e.JPG" /> 

Na het ontbijt zijn we naar het visitor centre van dit Dinosaur park geweest. Van alles te weten gekomen. 

Tot 1,25 biljoen jaar geleden was Noord Amerika keer op keer een grote oceaan met zout  water wat een grote zoutlaag heeft achter gelaten. Hierna is het land geworden en leefden o.a. de Dino's tot 65 miljoen jaar geleden. Die periode ging gepaard met lange natte en droge periodes. Tijdens de droge priodes stierven dino's massal op de laatste vochtige plaatsen: rivier beddingen. In de natte periodes spoelden de karkassen naar plekken waar zij zich "verzamelden". 65 miljoen jaar geleden veranderde de hele atmossfeer van de aarde door de komeet inslag in Mexico en stierven de dino's uit. In de jaren hierna vormden zich diverse rotslagen door sediment, bomen, zand enz die de dino's bedekten. De dikke zoutlaag die eronder ligt is instabiel en onder het gewicht van de rotslagen zakte op de ene plaats de rotslaag naar beneden en duwde de zoutlaag op de andere plaats de rotslaag omhoog. En voila, hierdoor heb je dit fantastische landschap. Ene Douglas trof in 1909 per toeval enkele grote wervels in een rotswand aan. Hij ging verder zoeken en vond dus een groot massagraf van dino's. Op een gegeven moment is men gestopt met het uitbikken. Nu is er een museum tegen een rotswand gebouwd, zodat je echt de beenderen nog in de rotsen ziet zitten. 

/tr-dynamic/8411/album/IMG_3065.2332.333e.JPG" />  /tr-dynamic/8411/album/IMG_3066.2332.333e.JPG" /> /tr-dynamic/8411/album/IMGP6598.2332.333e.JPG" />

Onze huidige camping ligt naast grote silo's waar waarschijnlijk chemisch spul in zit. Daarachter loopt de highway. Tja, eens iets anders dan in het bos.

/tr-dynamic/8411/album/IMG_3070.2332.333e.JPG" />