Beren op de weg...

Daar zijn we weer. Na 2 dagen zonder wifi, stroom, water weer online. Op het moment dat we dit verhaaltje delen zijn we net terug van de Lightling Lake Loop in Manning Park, onze eerste bestemming met de camper. Nadat we Vancouver achter ons hadden gelaten en netjes zijn afgezet door onze gastheer waar we de eerste 2 dagen hebben vertoefd, is nu het echte avontuur begonnen. 

Het ophalen van de camper verliep redelijk soepel. We werden zelfs geholpen door een Nederlandse dame die daar al jaren werkt. Volgestouwd met allerlei wetenswaardigheden en tips is Gerard achter het stuur gekropen en hebben we onze eerste 100 kilometer probleemloos afgelegd. Even ter vergelijk: tijdens onze eerste camperreis door Amerika stuiterde bij de eerste bocht van 90 graden het complete servies uit de kastjes en dachten we dat onze camper gestolen was tijdens de boodschappen bij de Wallmart. Nu ging alles goed en bij afslag Chilliwack onze eerste kar vol met boodschappen gehaald. Alles ging goed tot aan de kassa. Geen enkele betaalpas werd geaccepteerd en helaas hebben we het idee dat dat overal het geval lijkt. Gelukkig bieden de betaalautomaten nog wel de mogelijkheid om cash te pinnen, maar ideaal is het niet. Vooral bij prepaid betalen bij het tankstation hebben we een probleem. Maar door bij de kassa vooraf te betalen konden we aan de gewenste brandstof komen. Al blijkt 120 dollar maar een halve tank op te leveren. Daar gaat onze begroting qua brandstof...

Afijn, we konden weer verder en onze eerste ontmoeting met Wildlife liet niet lang op zich wachten. Een megagrote eland (moose) stond ons nieuwsgierig aan te kijken langs de highway. We wilden echter door naar onze eerste camping, dus hebben besloten toch maar door te rijden. Aangekomen in Manning Park bleek onze plek gelukkig beschikbaar, vooraf gereserveerd, maar je weet het maar nooit natuurlijk. Bij het uitpakken de volgende beer op de weg... Oplader en wereldstekker zijn we vergeten mee te nemen uit onze kamer in Vancouver. Shit!! Stom natuurlijk, maar het is niet anders. Maar besloten om onze telefoons uit te zetten om overmorgen toch in staat te zijn om via Google Maps onze weg te vervolgen.

Toch wel moe na zo'n dagje, maar we zijn heel aangekomen en Jodi bleek zelfs nog energie te hebben om een heerlijke pasta te bereiden. Daarna ging het licht letterlijk en figuurlijk uit en zijn we vol indrukken in slaap gevallen.