Van Bryce naar Yellowstone en verder...

hallo daar zijn we weer terug op het internet. Na een dagje of 5 in de natuurparken zijn we weer in internet land. Bryce was de tweede dag geweldig. Met een chauffeur die erg veel van de omgeving wist en het park op pad een hele middag. Aardig, grappig en interessant. Bryce verveelt absoluut niet. Het is absoluut moeilijk voor te stellen dat het miljoenen jaren nog een ondiepe zee is geweest en al die mooie rotsformaties min of meer opgestuwd zijn uit de aarde. Nog steeds vervormen de beelden daar door regen en ijs. Het rode steen is erg zacht. 's Avonds zijn we dichtbij de camping bij een echte rodeo geweest. Kleine en grote koeien en stieren. Wel stoer om te zien en je moet als publiek flink geluid maken om de menners toe te juichen. Het meerendeel van het publiek was frans, duits en vooral ook veel nederlanders.
We raken helemaal gewend aan ons huis. We slapen wanneer we willen en worden wakker wanneer we willen. Alles heeft zijn plek en het wordt allemaal gewoner. Soms denken we even dat we thuis zijn en Stefan het gras aan het maaien is. Zitten we in Amerika en wordt op dat moment toevallig het gras door de campinghouder gemaaid. Heel veel wordt gesproeid hier. Te droog voor het groene gras . De tuinen vallen nu nog tegen. Nog veel steen en erg droog. Ook valt ons op dat het om het huis hier niet altijd even netjes is.. Er is ook zoveel ruimte..opgeruimd wordt er nauwelijks. We horen van mensen die hier vaker komen dat het in Amerika erg goed leven is als het goed met je gaat. Maar als je geen werk hebt moet je al gauw je huis verkopen en in bepaalde parken gaan wonen. Sociale zekerheid...



Van Bryce gaan we naar Yellowstone, een ander beroemd park. Al weer een park horen we jullie denken en ook de jongens hebben zoiets van....al weer een park. Toch worden we verrast met geisers...ze spuiten (heet)water van 60 graden of meer met veel stoom metershoog omhoog. De beroemdste is Old Faithfull, maar er zijn vele andere en zeker niet minder mooi. We hadden geluk. In drie uur tijd zagen we vier erupties. Nog nooit eerder gezien. Het was warm en we waren kapot maar we hadden dit niet willen missen. Ook de jongens hebben we niet meer gehoord. Vooral ook de volgende dag niet. We moesten namelijk onderweg wachten voor bizons die doodleuk over de weg liepen om over te steken en natuurlijk net weer voor onze camper. 



In het begin eng maar later kwamen we zoveel tegen dat we gingen wennnen aan die logge beesten. We deden een 'hike' (wandeltocht) van een aantal kilometers. Kevin was net aan het fotograferen (we zijn namelijk al aan het oefenen voor plaatjes schieten van planten;  dit in verband met de prairies straks..) toen Lianne iets hijgends achter zich voorbij zag schieten....een cayote, een soort wolf..Ze zei alleen maar: stil blijven zitten Kevin en niet bewegen. Kijk nu rustig naar rechts. Daar ging ie vredig doorhuppelend een metertje achter ons langs. Op zoek naar later bleek: prooi...een mountainmarmot.



Later zagen we dat hij er een te pakken had. Onze dag kon niet meer stuk. We zagen nog een waterval en gingen weer terug naar de camping.
Vandaag op woensdag (?) een tussenstop bij een klein dorpje Ten Sleep en morgen op weg naar de Black Hills, nog steeds in Wyoming.