Dag 2: Malibu en Wallie Walnut

Hi,

Zo te zien en horen was Willie’s verjaardag bij de meeste erg gezellig. Heb jullie wel gemist. Maar goed, dan vertel ik jullie nu hoe ik Willie’s verjaardag heb gevierd. 

Ik werd wakker om 06.00, wat ik voor een deel al had verteld in dag 1. Het was bij jullie al 15.00 dus Willie’s dag was al bijna voorbij. We zijn even gaan ontbijten en daarna naar het zwembad gegaan. Om 12.00 gingen we uitchecken en zijn we opgehaald door iemand van de camperverhuur.

Na eenmaal onze camper in ontvangst te hebben genomen, zijn we gaan rijden. Bij de eerste bocht ging het al mis. De la met alle pannen en pannendeksels viel er uit. Dit herhaalde zich bij zo’n beetje elke bocht. Na de la toch maar gerapareerd te hebben, door er een koffer voor te klemmen, konden we gelukkig zonder gerammel verder rijden. Zie foto camper bij foto’s.

Na een stukje rijden kwamen we bij Malibu Beach terecht. Het leek een beetje op Scheveningen met het reuzenrad en een pier, maar dan 7x zo groot. Op het strand zag je vooral veel surfende mensen, helaas ontbrak Miley Cyrus. 

Na Malibu zijn we, op onze weg terug naar LA, door Beverly Hills gereden. En toch deed Beverly Hills me heel erg denken aan die kleine stomme hondjes Chihuahua’s. 

In LA zijn we naar onze camping gegaan. We staan met onze camper op Walnut RV Park. Geweldige naam als je het mij vraagt. Ik zou best hun mascotte willen worden en ik een walnotenpak willen rond huppelen. En alle vervelende kleine kinderen die je Wallie Walnut noemen. Ge-wel-dig! 

Nadat we op deze camping waren aangekomen, zijn we even wat boodschapjes gaan doen. Weer terug in de camper ben ik eigenlijk gelijk in slaap gevallen en werd ik vandaag de dag weer wakker om 06.30. Gelukkig wel een nachtrust gemaakt van 10 uur. Ja jongens de jetlag hakt er aardig hard in. 

Maar goed, eenmaal ontwaakt ben ik even gaan douchen en nu zit ik hier, op een bankje, in de zon, met Wallie, naar jullie aan het schrijven. Wat wil je nog meer. 

Vandaag zetten we onze reis voort naar Palm Springs, dus ik hoop jullie snel weer te zien bij het volgende verhaal. 

Groetjes aan jullie moeders,

Val

P.S. Ik zou dus Willie’s verjaardag vertellen, maar die heb ik helemaal niet gevierd.