Zondag 14 augustus Tennesse/ Mississippi/Arkansas/ Louisiana

Vandaag een rit voor de boeg van ongeveer 500 km. We rijden langs lange rechte wegen en komen weinig verkeer tegen. We zijn omringt door eindeloze kantoenvelden en passeren kleine gemeenschappen, hooguit 10-15 huizen. Huizen zoals wij ze kennen uit de Tom Sawyer verhalen. We  komen  oneindig veel kerkjes tegen, en schatten dat er in zo'n gebouwtje maar 50 mensen kunnen. Soms staan deze kerkjes ergens op een afgelegen plek met maar een auto ervoor. Het is toch zondag vandaag!!

John spaart "bijzondere" caps, en dit is natuurlijk z'n kans om van iedere staat een cap te bemachtigen, gelukkig dat alle supermarkten op zondag ook gewoon open zijn, dus hup de Wal-mart in om er nog een van Arkansas  te kopen. Ze kosten eenderde van wat je er in Nederland voor betaald. Helaas is de cap van Arkansas niet gelukt. We rijden  langs Vicksburg,  we kunnen niet overal stoppen. Verder naar Natchez, vanaf de brug zien we een radarboot liggen en zijn nog steeds van plan om een tocht over de Mississippi te maken. Blijkt het weer een casinoboot te zijn!

Het landschap wordt heuvelachtiger en bosrijker, we rijden langs de delta's van de Mississippi en ook hier woekert de Kudzu "de groene wurger" een vlezige plant volop. Het lijft alles in, wat op zijn weg komt. Bomen,schuurtjes, borden enz. het geeft mooie sculpturen. Weer worden we  overvallen door een hevige onweersbui met slagregens en ook dit komt weer goed. Op het nieuws zien we s'avonds, dat er in de staat Kentuckey een aantal doden zijn gevallen vanwege het hevige noodweer. De eigenaar van de camping vertelt ons dat dit eigenlijk het tornadoseizoen is,  3 zijn er afgezwaaid naar het noorden en 1 is onderweg  vanuit de Golf  van Mexico. Het levert ws. geen gevaar op voor de omgeving waar wij nu zitten. Hij vertelt erbij dat je altijd wordt geholpen. Nou, genoeg maar weer hierover.

Inmiddels rijden we de staat Louisiana binnen.

Uiteindelijk komen we aan in New Orleans (hoofdstad van Louisiana) een stad met veel voorsteden. Het wordt nog een hele puzzel om een RV campground te vinden. Het adres wat we intoetsen brengt ons in een verlaten haven-industriegebied. We rijden via allerlei duistere weggetjes met kuilen, en laveren tussen kapotte autobanden, enz. Het geeft geen goed gevoel. We keren om en vragen de weg aan een stel Bob Marley figuren. Ze hebben veel pret, discussie, handgebaren, maar sturen ons uitiendelijk naar de juiste plek. Morgen gaan we New Orleans bezoeken en nemen dit keer de bus.

Groetjes, tot het volgende bericht.