Wonder der natuur, Grand Canyon

Onze laatste berichten kwamen van Lake havasu, Arizona, waar het ruim boven de 40 graden was. Op die camping waren wij de enige die over de paden liepen, alle andere gasten reden met golfkarretjes. En ja hoor, Buuuuuuddd, een 'ouwe' gebruinde vaste kampganger, liet onze meiden rondscheuren in de golfkar. Deze kan van de bucktetlijst van Michelle gestreept worden. De nacht was er overigens net zo heet en ook de volgende ochtend ruim boven de 40 graden. 

We zijn op tijd vertrokken voor een tocht van 370km naar de grand canyon. Om 14 uur reden we het nationaal park binnen. Ongelooflijk bosrijk is het daar en het barst direct van de Rangers( volwassen mensen met boswachtersmutsen, die de natuur ten volle bewaken) prachtig. En we werden overal ruimschoots welkom geheten. De camper direct bij de bezoekerscentrum gepland om in de grote aardkloof, ontstaan door het inslijten van de  Colorado rivier te bekijken. Geloof ons, we waren allemaal stil, adembenemend mooi, brok in onze keel, en kriebels in de buik. Wát een wonder der natuur. Dit staat voor altijd op ons netvlies.                 Na een tijdje daar gekeuveld en een stuk van trail langs de south rim gelopen te hebben én complete fotoshoots tussen enorme groepen vooral Japanners werd het tijd om onze overnachtingsplek op te zoeken. Een geweldige campground midden in de bossen, zonder stroom zonder water ( campera aggregaat uurtje aan gehad, eerlijk is eerlijk) heerlijk gegeten en een kampvuur gemaakt in de speciale bakken die iedere kampplek had. Squirls(mini-eekhoorn), blauwe vogels, elanden en vooral veel raven gezien(en ook raven die  squirls weer opaten). Bank to nature was erg funny(in contrast met een week geleden new york) Bij het ontbijt (tweede dag Grand Canyon) de meiden verrast: we gaan een helicoptervlucht maken boven de grand canyon. Ook dat was mega gaaf. We werden op gewicht ingedeeld en ook zeker niet van plek wisselen. Ja hoor Michelle naast de piloot ( ze was het eerste kwartier bang ergens aan te komen, wat niet de bedoeling is.  Eenmaal bij de heli aangekomen, moet je over op gebarentaal, zo'n kabaal. Enorme koptelefoons op en lekker muziekje erbij. Wat een belevenis. Bij het mini-vliegveld even lekker broodje gegeten om de adrenaline een weg uit ons lijf te laten zoeken.. Mega. We waren al ruim 1,5 dag zonder wifi(op zich niks mis mee, maar er moest nog een volgend adres bevestigd worden) dus bij de Mac midden in het dorpje even WiFi getapt..'s middags zijn we met de free shuttlebussen naar een hoger gelegen plek in de canyon gegaan. Prachtig! Sanne en Mies wilden daar de Daler vlag planten. Leuk plaatje. Na weer een erg gezellig kletsavondje bij kaarsjes en vuur weer heerlijk in ons bedje gekropen. In de canyon koelt het 's nachts af van ruim 35gr naar 8gr. Volgende ochtend op tijd onze Biezen gepakt op weg naar een volgend wonder der natuur, Page en de Antilope Valley. Onderweg langs de randen van de grand canyon gereden. Toen we zo'n 50 km op weg waren rook het heerlijk naar versgebakken broodjes. Oeps, de oven aan laten staan toen we vertrokken. De broodjes voor de lunch waren wel klaar inmiddels. Volleerde campergangers zijn we niet, maar we genieten er wel gigantisch van. Toen we bijna in Page waren, passeerden we Horsshoe bend. (Foto's proberen we te uploaden, maar WiFi is nog altijd een probleem) een wandeling van 2,5 km door rood zand en een adembenemende kloof in de vorm een hoefijzer met 300 meter diep blauw groen water stromend binnenin de kloof. Dat was de wandeling meer dan waard.  Wat een bofkonten zijn wij om dit te beleven. Bij de campground in Page hebben we twee nachten en 1 excursie, dus rust. Als eerste hebben de meiden gewassen, lekker even wat door de machines en binnen een half uur was alles droog. Het is hier goed warm en veel wind. Vanmiddag gaan we naar antilope Valley en krijgen een toer met indianen. We laten gauw weer van ons horen(de WiFi moet dan goed meedoen) liefs van ons 4